ده دلیل برای تغییر سکوچیچ 

چنانکه الان هم سکوچیچ ۱۱ بازی بدون باخت داشته و در صدر گروه قرار گرفته و به راحتی به جام جهانی صعود خواهیم کرد. ولی این چیزی نیست که می خواهیم. کیفیت بازی های ایران از این بهتر نخواهد شد.

تا آنجایی که اطلاع دارم سکوچیچ فرد محترمی است. بنابراین بحث شخصی نیست. در کل هم موافق تصمیمات احساسی نیستم، ولی این بار قضیه فرق می کند.

"چنانکه الان هم سکوچیچ ۱۱ بازی بدون باخت داشته و در صدر گروه قرار گرفته و به راحتی به جام جهانی صعود خواهیم کرد"شاید عده زیادی تعجب کنند که من بدلیل تحصیل در کرواسی باید قاعدتا موافق بودنِ او در تیم ملی باشم؛ ولی سعی کردم نگاهی کاملا بدون احساس داشته باشم که هم به سود تیم ملی فوتبال ایران و  هم در دراز مدت به سود خود آقای سکوچیچ باشد.

ده دلیل برای تغییر:
۱. فقدان رزومه حتی متوسط
ایشان دارد با تیم ملی فوتبال ایران برای خود رزومه می سازد. شخصی که در کشور خود نه تنها  سابقه مربی گری دو تیم برتر آن ( دینامو زاگرب و هایدوک سپلیت ) را نداشته، حتی پیشنهاد آنها را هم نداشته است.

۲. نداشتن اتوریته و کاریزما و دانش لازم
اولین شرط برای هدایت تیم ملی کشور داشتن اتوریته خوب است که متاسفانه ایشان به صورت ذاتی ندارد.

اصرار او ( با تیز هوشی) به آمدن کریم باقری برای پوشش این نقیصه بود.

۳. در اختیار داشتن بهترین بازیکنان حال حاضر آسیا 
فکر کنم همه اتفاق نظر داشته باشند که کیفیت حال حاضر بازیکنان ایران در سطح بالایی است و بهتر از آنها در این قاره سراغ نداریم.

۴. ضعیف بودن رقبا 
شاید ضعیف ترین تیم کره جنوبی را در ۳۰ سال گذشته را شاهد هستیم، 
امارات و سوریه هم در مجموع خوب نیستند،  شاید اگر عراق مربی خوبی داشت کیفیت آنها بهتر می شد 

۵. فقدان روح بازی و کیفیت 
بازی های ایران مخصوصا در نیمه های اول بازی؛ آن قدر در سطح پائین انجام می شوند که انسان فکر می کند نیم ساعت پیش( هنگام گرم کردن ) همدیگر را ملاقات کرده اند. بدون هماهنگی و کیفیت حداقلی بازی فوتبال.

"کیفیت بازی های ایران از این بهتر نخواهد شد.تا آنجایی که اطلاع دارم سکوچیچ فرد محترمی است"
اینکه یک تیم و یک مربی یک روز خوب نداشته باشد، کاملا طبیعی است، ولی اینکه تیم یک ایده مشخص بعد از چند ماه نداشته باشد غیر طبیعی است.

۶. عدم شناخت بازیکنان 
با توجه به اینکه سکوچیچ زمان طولانی را در ایران می گذراند و بایستی شناخت خوبی از بازیکنان داشته باشد ولی متاسفانه هنوز در چند پست در شک و تردید است‌ و اشتباهات فاحش دارد و بدتر از آن بازیکن را برای ایده های خود آماده و مهیا نمی کند.

۷. عدم اعتماد به نفس 
البته این مورد کاملا طبیعی است،  وقتی شما رزومه و اتوریته حداقلی نداشته باشید، برای تان بسیار دشوار است که بتوانید ایده های جدید و به ذهن رسیده خود را بپرورانید.

چون همه اش منتظر برخورد رسانه ها و کارشناسان هستید.

۸.  جام جهانی 
درست است که حضور ایران در جام جهانی تقریبا مسجل شده است، ولی مطمئنا با او در جام جهانی به مشکل بر می خوریم. پس بهتر است که کاندیدای جدید هم زودتر ایده های خود را اجرایی کند.

۹. اثبات روزانه‌ 
چون سکوچیچ در خواب هم‌ نمی دیده که به این زودی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شود و پروژه را خیلی بزرگ تر از توانایی هایش می دیده،بنابراین باید هر روز ثابت کند که خوب است و این یعنی حاشیه و تلف کردن وقت.

۱۰.

"شخصی که در کشور خود نه تنها  سابقه مربی گری دو تیم برتر آن ( دینامو زاگرب و هایدوک سپلیت ) را نداشته، حتی پیشنهاد آنها را هم نداشته است"خداحافظی در اوج 
تغییر او در اوج می تواند به او کمک زیادی کند و برای خودش یک وجهه قوی بسازد و بتواند در آینده از او استفاده کند.

انتخاب ویلموتس یک اشتباه و فاجعه تاریخی برای فوتبال ایران بود. باید مسببان آن مجازات‌ شوند. از آقای سکوچیچ در سطح عالی قدردانی شود و آگاه شود که این تعویض به سود خود او هم هست. تا اینکه با نتایج افتضاح در جام جهانی تیم ملی را ترک کند.،

اگر یک مربی توانمند به خدمت بگیریم، صعود ما از گروه خود به دور دوم در جام جهانی کاملا ممکن خواهد بود.

تمام این موارد را قبلا هم خدمت دوستان عرض کرده ام.

پیشنهاد دم دست و عملی: بکار گیری یحیی گل محمدی