دیدنی‌های شهرستان میانه؛ از مسجد سنگی صفوی‌ها تا آبشار بلوکان + تصاویر

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، امسال هم مثل سال گذشته کرونا بیخ گلوی سفر‌های نوروزی با خیال راحت را گرفت؛ هرچند اجازه مشروط سفر به مردم داده شده، البته با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی، اما باز هم خیلی از مردم کشورمان ترجیح دادند برای قطع کامل زنجیره کرونا، در خانه بمانند و سفر نروند تا با راحتی خیال در دیگر ایام سال سفر کنند.

اما؛ یک خبر خوش برای مخاطبان باشگاه خبرنگاران جوان؛ ما برای شما تدارک یک سفر شیرین مجازی به جای جای کشور را داده ایم. شما می‌توانید با دنبال کردن مطالب نوروزی صفحه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مسافرت مجازی با تصویر و متن به نقاط مختلف شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور را تجربه کنید. پس برای این سفر مجازی با ما همراه شوید؛

این بار سری به دیار ترک زبان‌های کشورمان می‌زنیم؛ شهرستانی در دل استان آذربایجان شرقی. میانه؛ شهرستانی با قدمت تاریخی که اماکن تفریحی گردشگری زیادی دارد. البته میانه نه فقط به واسطه بنا‌های تاریخی اش که به دلیل آب و هوای مطبوعش هم مکان مناسبی برای گردشگری و تفریح و گشت و گذار است.

تاریخچه میانه

گفته می‌شود نام اصلی شهرستان میانه، میانج به معنای واسطه میان دو شهر بوده است.

"شما می‌توانید با دنبال کردن مطالب نوروزی صفحه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مسافرت مجازی با تصویر و متن به نقاط مختلف شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور را تجربه کنید"بنا بر تعبیری دیگر، نام میانه از مایانا یا میانا گرفته شده است. این نام از دو آوای «مای» و «آنا» تشکیل‌شده است که ترکیب این دو آوا به معنای ماد بزرگ یا ماد مادر است.

آب و هوای میانه

شهرستان میانه درست در جنوب استان آذربایجان شرقی قرار دارد و از جنوب به زنجان، از شمال به سراب، از شمال غربی به بستان آباد، از غرب به هشترود، از شرق به خلخال و از شمال شرق به اردبیل می‌رسد.

دمای هوای این شهرستان به طور میانگین ۳ الی ۱۵ درجه سانتی گراد است؛ همین آب و هوای منحصر به فرد، باعث شده است تا ۴۰ نوع گیاه خودرو در خاک این شهرستان رشد کند. این گیاه‌های خودرو ترشک، ریواس، نعناع کوهی و خاکشیر هستند.

بیشتر بخوانید

• سفر به سرزمین سرسبزی و طراوت/ آبشاری در دل طبیعت + عکس

سوغات میانه هم شامل خوراکی‌ها و صنایع دستی سنتی می‌شود؛ فطیر، برنج، لبنیات، عسل و جارو، گلیم و قالی‌های میانه. البته یکی از خوراک‌های دل‌چسب هم که در سفر به میانه باید حتماً بچشید، آبگوشت بامیه است.

مکان های دیدنی میانه

پل شهرچای

پل شهرچای در مسیر رودخانه شهرچای در روستای تازه‌کند ساخته شده است. این پل با ۲۶۰ متر طول از طولانی‌ترین پل‌های آذربایجان شرقی است که در شهر میانه قرار دارد.

این پل ۲۳ دهانه گنبدی دارد. کتیبه‌ای در بدنه پل وجود ندارد به همین دلیل سال ساخت پل مشخص نیست، اما با شباهتی که به سی‌وسه پل اصفهان دارد ممکن است متعلق به دوره صفویه باشد.

مسجد سنگی شهرستان میانه

مسجد سنگی ترک از مهم‌ترین آثار تاریخی استان آذربایجان شرقی است که در شهر میانه قرار دارد. تمام قسمت‌های نمای بیرونی مسجد از سنگ ساخته شده است. معماری داخل مسجد اثری شگفت‌انگیز از معماری اسلامی است. نقش‌ها، کتیبه‌ها و آجر‌های قرمزرنگ مسجد نمایی خیره‌کننده دارند.

"پس برای این سفر مجازی با ما همراه شوید؛این بار سری به دیار ترک زبان‌های کشورمان می‌زنیم؛ شهرستانی در دل استان آذربایجان شرقی"با توجه به کتیبه‌هایی که در دیوار‌های مسجد وجود دارد، این بنا در دوران صفویه و قاجار مرمت شده است. این مسجد در سال ۱۳۴۸ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

قبر امامزاده محمد

در لیست جا‌های دیدنی میانه، امامزاده‌ای در روستای کندوان واقع‌شده است که با میانه ۳۵ کیلومتر فاصله دارد. در میان اهالی این منطقه، امامزاده اسماعیل، پسر این امامزاده شناخته می‌شود. امامزاده‌های دیگری نیز در حوالی امامزاده محمد وجود دارد که این امامزاده‌ها در روستا‌هایی مانند روستا‌های برزلیق، صومعه، کلاله، حسن آباد، ترکمانچای، گاوینه رود و دمیرچی شناسایی شدند.

قیز کورپوسی (پل دختر)

قیز کورپوسی یا پل دختر، پلی عظیم در دامنه شرقی قافلانکوه و در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر میانه و روی رودخانه قزل اوزون ساخته شده است. پایه‌های آجری این پل عظیم دارای ۳ دهانه است که بر روی آب‌راهی سنگی واقع‌شده است.

نوشته‌هایی به خط نسخ و نستعلیق و کوفی بر قسمت‌هایی از این پل وجود داشته که تاریخ تعمیر و نوسازی آن را نشان می‌دهد، اما هنوز تاریخ احداث این پل شناسایی نشده است.

آبشار بلوکان

یکی از مناطق بسیار خرم و سرسبز شهرستان میانه، آبشار بلوکان است. این آبشار ارتفاعی برابر با ۱۰ متر دارد. این آبشار پس از عبور از مسیر پرپیچ و خم دره بلوکان و سیراب کردن مزارع کشاورزی پایین دست، راه خود را به رودخانه چای باز می‌کند و در نهایت با پیوستن به قزل اوزون به دیدار دریای خزر می‌رود.

انتهای پیام/