کشتن مورچه ها به ضرر کره زمین است

 کشتن مورچه‌ها به ضرر کره زمین است

مورچه‌ها، این جانداران کوچک، سیاه و پر جنب‌وجوش اغلب در اطراف ما می‌دوند، از گیاهان بالا می‌خزند، از شته‌ها مراقبت کرده یا خرده‌ریز غذاها را از کف از آشپزخانه شما جمع‌ می‌کنند. با افزایش شهرنشینی، انسان‌ها تا حد زیادی این موجودات مفید را در محل زندگی خود نیست و نابود کرده‌اند. قبل از آنکه با دیدن این حشرات پرکار به فکر استفاده از حشره‌کش و سم‌های مختلف شوید بهتر است نکاتی را درباره آن‌ها به شما بگوییم که شاید نظرتان را عوض کند:

به گزارش ایندیپندنت، مورچه‌ها تأثیر عمده‌ای در اکوسیستم‌های سراسر جهان دارند و نقش آن‌ها بسیار متنوع است. مورچه‌ها با پراکندن دانه‌ها، گرده‌افشانی گیاهان و بهبود کیفیت خاک به اکوسیستم یاری می‌رسانند. مورچه‌ها همچنین ممکن است به‌عنوان منبع بالقوه داروهای جدید مانند آنتی‌بیوتیک‌ها برای سلامت ما مفید باشند.

مورچه‌ها در طول تغذیه، تخم‌گذاری و لانه‌سازی تأثیر زیادی روی افزایش کیفیت خاک و مواد مغذی در کشاورزی دارند.

"با افزایش شهرنشینی، انسان‌ها تا حد زیادی این موجودات مفید را در محل زندگی خود نیست و نابود کرده‌اند"توانایی مورچه‌ها در کنترل گونه‌های آفات از سال ۳۰۰ پس از میلاد شناخته‌شده است و کشاورزان همچنان به حفظ و ترویج جمعیت مورچه‌ها در سراسر جهان ادامه می‌دهند.

جهان با بحران آنتی‌بیوتیک مواجه است. به دلیل استفاده بیش‌ازحد، بسیاری از داروهایی که زمانی قدرتمند بودند، اکنون در برابر گونه‌های خاصی از عفونت‌های باکتریایی جدی بی‌فایده هستند؛ بنابراین دانشمندان در جستجوی راه‌های جدیدی برای حمله به میکروب‌های مضر هستند.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چگونه اکثر مورچه‌ها، مواد شیمیایی ضد میکروبی را در ترشحات بدن خود تولید می‌کنند. پس شاید جواب مقاومت آنتی‌بیوتیکی زیر پای ما باشد.

قبیله‌ای از خواهران کارگر

مورچه‌ها یک سیستم طبقه‌ای دارند که در آن مسئولیت‌ها تقسیم می‌شود. ملکه مؤسس قبیله و نقش او تخم‌گذاری است. مورچه‌های کارگر همه ماده هستند و این خواهران وظیفه عملکرد هماهنگ خانواده را بر عهده دارد.

وظایف آن‌ها از مراقبت از ملکه و خردسالان، جست‌وجوی غذا، کنترل و هدایت درگیری‌ها در لانه و دفع زباله را در برمی‌گیرد.

کارگران به‌احتمال‌زیاد هرگز خود فرزندی نخواهند داشت. اکثریت قریب به‌اتفاق تخم‌ها به‌عنوان کارگر رشد می‌کنند، اما وقتی قبیله آماده شد، ملکه نسل بعدی بارور‌ها را تولید می‌کند که در ادامه قبیله خود را ایجاد می‌کنند.

تقدیر یک مورچه ماده برای تبدیل‌شدن به کارگر یا ملکه عمدتاً توسط رژیم غذایی تعیین می‌شود و نه ژنتیک. هر لارو مورچه ماده می‌تواند ملکه شود، البته آن‌هایی که رژیم غذایی غنی از پروتئین دریافت می‌کنند. لاروهای دیگر پروتئین کمتری دریافت می‌کنند که باعث می‌شود به‌عنوان کارگر رشد کنند.

مورچه‌های نر، اسپرم‌های دست و پادار هستند

برخلاف انسان، با کروموزوم‌های X و Y، جنسیت مورچه با تعداد نسخه‌های ژنومی که دارد تعیین می‌شود. مورچه‌های نر از تخم‌های بارور نشده رشد می‌کنند، بنابراین هیچ ژنومی از پدر دریافت نمی‌کنند.

"مورچه‌ها با پراکندن دانه‌ها، گرده‌افشانی گیاهان و بهبود کیفیت خاک به اکوسیستم یاری می‌رسانند"این بدان معناست که مورچه‌های نر پدر ندارند و نمی‌توانند پسر داشته باشند، اما آن‌ها پدربزرگ دارند و می‌توانند نوه داشته باشند. در مقابل مورچه‌های ماده از تخم‌های بارورشده رشد می‌کنند و دو نسخه ژنومی یکی از پدر و دیگری از مادر دارند.

مورچه‌های نر مانند اسپرم‌های دست‌وپا دار عمل می‌کنند. داشتن تنها یک نسخه از ژنوم یعنی هر کدام از اسپرم‌های آن‌ها ازنظر ژنتیکی با خودشان یکسان است؛ و کار آن‌ها خیلی زود تمام می‌شود، پس از جفت‌گیری خیلی سریع می‎‌میرند، اگرچه اسپرم آن‌ها شاید سال‌ها زنده بماند. درواقع تنها کار آن‌ها تولیدمثل است.

ملکه‌ها بعد از رابطه جنسی تا هفته‌ها غذا نمی‌خورند

هنگامی‌که شرایط گرم و مرطوب است، ملکه‌ها بالدار باکره و نرها در جستجوی جفت لانه خود را ترک می‌کنند. در مورچه‌ها معمولاً جفت‌گیری روی هوا و اغلب صدها متر بالاتر انجام می‌شود و به همین دلیل نیاز به آب‌وهوای خوب است.

پس از جفت‌گیری ملکه‌ها به زمین می‌افتند و بال‌های خود را می‌اندازند، این در حالی است که نرها به سرعت می‌میرند. ملکه‌های بارورشده محل لانه خود را انتخاب می‌کنند و در خاکی که از باران تازه نرم شده است، فرو می‌روند.

هنگامی‌که ملکه‌ها به زیرزمین رفتند تا هفته‌ها و تا زمانی که دختران کارگر خود را تولید کنند، غذا نمی‌خورند. آن‌ها از انرژی ذخایر چربی و ماهیچه‌های پرواز اضافی خود برای گذاشتن اولین دسته تخم‌های خود استفاده می‌کنند. این تخم‌ها با استفاده از اسپرم‌های ذخیره‌شده از پرواز عروسی بارور می‌شوند. این همان ذخایر اسپرمی است که از نرهایی که مدت‌هاست مرده‌اند به دست می‌آید که به ملکه اجازه می‌دهد تا تمام زندگی خود به تخم‌گذاری تخم‌های بارورشده ادامه دهد.

"پس شاید جواب مقاومت آنتی‌بیوتیکی زیر پای ما باشد.قبیله‌ای از خواهران کارگرمورچه‌ها یک سیستم طبقه‌ای دارند که در آن مسئولیت‌ها تقسیم می‌شود"ملکه‌ها دیگر هرگز جفت نمی‌گیرند.

خانه‌سازی به روش مورچه‌ها: همکاری و بردگی

گاهی اوقات دو ملکه باهم متحد می‌شوند تا یک لانه بسازند. این ائتلاف به‌محض ظهور کارگران بالغ جدید منحل می‌شود و سپس ملکه‌ها تا سر حد مرگ می‌جنگند. ماجرا از این هم شوم‌تر می‌شود قبیله‌ها گاهی اوقات نوزادان همسایگان خود را می‌دزدند و آن‌ها را به‌عنوان برده به کار می‌گیرند.

اگرچه برده‌داری در تعدادی از گونه‌های مورچه تکامل‌یافته است، اما آن‌ها همچنین در سطوح فوق‌العاده‌ای با یکدیگر همکاری می‌کنند. یک مثال افراطی از این امر «اَبَر قبیله» مورچه‌های آرژانتینی است که در امتداد ۶۰۰۰ کیلومتر از خط ساحلی اروپا از ایتالیا تا شمال غرب اسپانیا زندگی می‌کنند و به معنای واقعی کلمه از میلیاردها کارگر از میلیون‌ها لانه همکار تشکیل‌شده است.

ملکه دهه‌ها عمر کند، کارگرها یک سال و نرها یک هفته

پس از ایجاد کلونی کار ملکه تمام نمی‌شود و سال‌های زیادی تخم‌گذاری در پیش دارد. در آزمایشگاه ملکه‌ها نزدیک به ۳۰ سال عمر کرده‌اند.

کارگران حدود یک سال زندگی می‌کنند، نرها کمی بیشتر از یک هفته، اگرچه اسپرم آن‌ها بیشتر عمر می‌کند. این تفاوت‌های خارق‌العاده در طول عمر صرفاً به دلیل فعال بودن یا نبودن ژن‌های آن‌هاست.
 
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران