چگونه بازیگر شویم (۴۵۴) /بهداشت گفتار یک بازیگر چگونه رعایت می‌شود؟

خبرگزاری میزان - ۲ مرداد ۱۴۰۰

خبرگزاری میزان - بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

  • بیشتر بخوانید:
  • برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید


بهداشت گفتار

هرگز نباید برای ادامه‌ی بازی، جهت تسکین یک صدای آسیب دیده از هیچ قرص مکیدنی یا اسپری‌ای که دارای خواص تسکین دهندگی است استفاده کرد. با استفاده از این روش‌های مصنوعی شما فقط درد را در همان لحظه تسکین می‌دهید. هنگام درد بدن شما سعی دارد هشداری دهد و شما را به سمت مسیر سلامت هدایت کند.

درد می‌گوید: بگذار صدایت استراحت کند؛ از صدایت بد استفاده کردی؛ یا برای این روش‌ها تمرین کافی نداشته‌ای، پس عضلات تو این روش استفاده را نمی‌داند. درد یعنی به صدا درآمدن زندگی در بدن برای بازگشت به صحت و سلامت.

"درد می‌گوید: بگذار صدایت استراحت کند؛ از صدایت بد استفاده کردی؛ یا برای این روش‌ها تمرین کافی نداشته‌ای، پس عضلات تو این روش استفاده را نمی‌داند"با ادامه دادن به گفتار، آسیب جبران ناپذیری به تار‌های صوتی شما وارد می‌آید.

متخصصان حنجره می‌گویند: دود سیگار، تار‌های صوتی را بسیار تحریک می‌کند و باعث ایجاد تاول‌های کوچک بر روی چین‌های صوتی می‌شود. کسی که به طور جدی کار بازیگری انجام می‌دهد نباید سیگار بکشد. سیگار نه تنه تار‌های صوتی را تحریک می‌کند بلکه تمامی بافت شش‌ها، گلو و حفره‌های بینی را نیز تحریک و به تدریج بی حس می‌کند؛ گنجایش تنفسی را به علت از بین بردن بالون‌های اکسیژن سایز روی دیواره‌ی ریه‌ها، کاهش می‌دهد ومحدوده‌های زیر صدا را کاملا ویران می‌کند.

عده‌ای که فکر می‌کنند با کشیدن سیگار به صدایی تثبیت شده و به اصطلاح مخملی دست پیدا می‌کنند، قابلیت‌هایی را که قربانی می‌کنند، در نظر نمی‌گیرند و یا بر آن‌ها اشراف ندارند. پس می‌توان گفت که آن‌ها سخت در اشتباه هستند.

از آن جایی که جسمیت آوا با عضلات تامین شده و به وجود می‌آید مثالی از دیگر عضلات می‌زنم و از این مورد عبور می‌کنم.

وقتی با یک دست دمبلی بیشتر از حد معمول بر می‌داریم عضله‌های آن دست کشیدگی و سپس گرفتگی شدید پیدا می‌کند.

این دست تا مدت‌ها فقط کار‌های بسیار کمی را می‌تواند انجام دهد و اکثر اوقات همچون چوب خشکی منقبض‌اند و باید تا مدت‌ها با آن عضلات مراعات کرد. اگر این وضعیت تکرار شود آن نواحی عضلانی تبدیل به یک نقطه ضعف در بدن شده و حتی با کوچک‌ترین مرض در نواحی دیگر نیز به بی قراری می‌رسند.

مقاومت بدن به تدریج برای رفع یک نقض مزمن افت میکند و بدن دیگر قدرت ترمیم خدادادی را از دست می‌دهد. سیگار با چین‌های صوتی و تارهایش چنین کاری انجام می‌دهد.

"عده‌ای که فکر می‌کنند با کشیدن سیگار به صدایی تثبیت شده و به اصطلاح مخملی دست پیدا می‌کنند، قابلیت‌هایی را که قربانی می‌کنند، در نظر نمی‌گیرند و یا بر آن‌ها اشراف ندارند"آوایی که توسط سیگار، خشک و قطور می‌شود در واقع از طرف دیگر دارد انعطاف و بهره‌های صدای زیرش را از دست می‌دهد.

در واقع سیگار یا الکل جلوی تولید صحیح واج را در آوا به خاطر غیر بهداشتی کردن محیط دستگاه صوتی درگلو می‌گیرند. اما ما، چون هیچ وقت نمی‌بینیم متوجه نمی‌شویم؛ فقط زمانی متوجه می‌شویم که یا نیاز به مداوای طولانی مدت دارد و یا عمق فاجعه می‌تواند به حدی باشد که دیگر صدای شخص از بین برود و او برای حرف زدن فقط از صدای تنفسی خود استفاده کند.

متخصصان حنجره تاثیر الکل روی تار‌های صوتی را مانند تاثیر آن بر یک فرد الکلی می‌دانند که در اثر الکل مویرگ‌هایش خونریزی کرده و بدین سبب پوستی سرخرنگ دارد. از آنجایی که الکل حالت سست کننده دارد زمانی که تار‌های صوتی باید به عملکرد خود برای صحبت یا آواز ادامه دهند، اگر از نوشابه‌های الکلی استفاده شود صدمات وارده افزایش می‌یابد.

نوشیدنی‌های خنک نیز زیان بارند.

حتی اگر مایع به روی تار‌های صوتی نرود باعث سفت شدن نرم – کام و قسمت‌های گلویی می‌شود که هر دو بسیار مهم هستند. این نیز تولید واج را با سکته‌های ریزی که در تنفس ایجاد می‌کند به مخاطره می‌اندازد.

انتهای پیام/

منابع خبر

اخبار مرتبط