مزاحمت تلفنی برای اورژانس؛ چالش‌ها و راهکارها

خبرگزاری میزان - چندی پیش بابک یکتا پرست، معاون روابط عمومی سازمان اورژانس کشور اشاره به اینکه به طور متوسط در کل کشور حدود ۱۰ درصد از تماس‌ها با سامانه ۱۱۵ مزاحمت تلفنی است گفت: این مزاحمت‌ها ما را با مشکلات عمده‌ای رو به رو می‌کند، یکی از مشکلات این است که خطوط ما را اشغال می‌کند و هنگامی که یک بیمار و یا مصدوم واقعی به کمک احتیاج دارد، ممکن است پشت خط بماند و این اتفاق برای بسیاری از بیماران خطرناک است.

معاون روابط عمومی سازمان اورژانس کشور ضمن اشاره به اینکه مشکل دیگری ما در رابطه با مزاحمت‌ها با آن مواجه هستیم از بین رفتن تمرکز همکاران در سامانه ۱۱۵ است، ادامه داد: متاسفانه این تماس‌ها تنها به شوخی منتهی نمی‌شود و در برخی موارد با الفاظ رکیک و توهین به همکاران ما همراه است.

یکتا پرست با بیان اینکه معاون حقوقی سازمان اورژانس کشور در حال پیگیری قانونی این موضوع و تنظیم شکایت نامه از مزاحمین تلفنی است گفت: ما به دنبال برخورد جدی و قضایی با مزاحمین تلفنی هستیم.

ایجاد مزاحمت انرژی بسیار زیادی از پرستاران اورژانس می‌گیرد

مهسا عدالت فر، کارشناس پرستاری سامانه ۱۱۵ اورژانس در گفت‌وگو با میزان در خصوص مزاحمت‌هایی که تا کنون برایش اتفاق افتاده است، بیان کرد: مزاحمان اورژانس چند دسته هستند، عده‌ای از آن‌ها علائم دروغین را اعلام می‌کنند که از ابتدا متوجه نمی‌شویم و در اواخر تماس به مزاحمت پی می‌بریم، تعدادی از تماس‌های مزاحمت آمیز به اعزام منجر می‌شود و در تعدادی از تماس‌های مزاحمت آمیز هم طی برقراری تماس و با توجه به خنده و الفاظی که به کار برده می‌شود، متوجه مزاحمت می‌شویم و عده‌ای از آن‌ها هم به ما توهین می‌کنند.

وی با بیان اینکه یک‌سری از که افرادی برای اورژانس مزاحمت ایجاد می‌کنند سال‌ها است که این اقدام را انجام می‌دهند و تماس‌های آن‌ها به صورت مکرر ادامه دارد، افزود: در طول سال‌های فعالیتم در اورژانس با موارد بسیاری از مزاحمت مواجه بودم روزهایی سر ما شلوغ است و با بیمارانی مواجه هستیم که شرایط بسیار حساسی دارند، در چنین وضعیتی ایجاد مزاحمت و به کار بردن الفاظ رکیک انرژی بسیار زیادی را از ما می‌گیرد.

مزاحمت تلفنی برای آتش نشانی و اورژانس باید دارای حبس طولانی و غیر قابل گذشت باشد

در همین رابطه محمد مهدی جعفری زاده، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی با بیان اینکه در مورد مزاحمت‌های تلفنی در قانون تفاوتی بین فرد عادی و نهاد‌های دولتی وجود ندارد و قانون‌گذار بین ایجاد مزاحمت برای اشخاص عادی و حقیقی با ایجاد مزاحمت برای نهاد‌های دولتی تفاوتی قائل نشده است به میزان گفت: این قانون در حالی است که بین مزاحمت برای افراد عادی و نهاد‌های دولتی تفاوت وجود دارد.

وی در رابطه با این موضوع که در برخی موارد ایجاد مزاحمت برای اورژانس به عنوان یک سازمان امداد رسان می‌تواند سبب فوت برخی بیماران شود به نحوی که ممکن است یک بیمار اورژانسی پشت خط بماند و به سبب دیر رسیدن کادر درمان بر بالینش جان خود را از دست دهد، توضیح داد: اینکه تاخیر نیروی درمانی به سبب مزاحمت تلفنی فردی موجب فوت بیماری شده است را نمی‌توان اثبات کرد، اما با این تعریف که اورژانس یک نهاد امدادرسان است و تماس‌های مزاحم جان و سلامتی افراد را تهدید می‌کند می‌توان جزای مزاحمت برای اورژانس را تشدید کرد و برای آن حبس بیشتری در نظر گرفت.

وی افزود: ماده ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی عنوان می‌کند که هر گاه فردی به واسطه تلفن و یا وسایل مخابراتی برای اشخاصی ایجاد مزاحمت کند به حبس از یک تا ۶ ماه محکوم می‌شود، این میزان حبس از سال ۹۹ عملا به نصف تقلیل پیدا کرده و جرم قابل گذشت شده است.

جعفری زاده با بیان اینکه یکی از انتقادات به این قانون این است که علاوه بر مقدار حبس کوتاه جایگاه نهاد دولتی نیز نادیده گرفته شده است گفت: از این رو می‌توان این پیشنهاد را داد که اگر مزاحمت برای یک ارگان دولتی حساس نظیر اورژانس و یا آتش‌نشانی بود جرم غیر قابل گذشت و مدت زمان حبس طولانی‌تر شود.

لزوم نهی دیگران از انجام کار‌هایی که موجب آزار سایر افراد می‌شود

محمدعلی الستی جامعه شناس ارتباطات هم در این رابطه به میزان گفت: صحبت در خصوص بیماری‌های روانی به روانپزشکان، روانشناسان و مشاوران مربوط می‌شود، اما ممکن است در شرایطی عارضه‌ای در جامعه ایجاد شود که بی توجهی به آن بتواند آسیبی را ایجاد کند. ممکن است برخی از آزار دادن خود لذت ببرند که به آن مازوخیسم می‌گویند و یا از آزار رساندن به دیگران لذت ببرند که معروف به سادیسم است و در خصوص این بیماری‌ها باید روانپزشکان و روانشناسان اظهار نظر کنند، اما در افراد سالم گرایش اندکی از این موارد وجود دارد و برای مثال افراد با هزینه خودشان فیلم ترسناک می‌بینند و یا سوار وسایل دلهره‌آور شهربازی می‌شوند و فریاد می‌زنند که تا حدی با لذت بردن از خود آزاری همراه است و چنانچه این شرایط به گونه‌ای باشد که برای مثال فرد از کتک خوردن لذت ببرد، بیماری است و همچنین برای مثال همه ما با دیدن کودکی با مزه دوست داریم لپش را بکشیم و ممکن است او گریه کند که این اقدام طبیعی است، اما اگر میل به شکنجه و آزار دیگران داشته باشیم، عارضه روانی است.

وی ادامه داد: در فرهنگ ما سر به سر دیگری گذاشتن به شوخی و سرگرمی تبدیل شده است و عده‌ای عادت دارند با این کار تفریح کنند و اگر این کار به عادت تبدیل شود موجب می‌شود افراد به این شوخی خطرناک روی آورند و با مراکز امدادی هم شوخی کنند و از این رو باید در حوزه روابط اجتماعی دیگران را از انجام کار‌هایی که موجب آزار سایر افراد می‌شود نهی کنیم.

اجازه ندهیم فرزندانمان از آزار دادن دیگران لذت بردن را یاد بگیرند

این جامعه شناس ارتباطات ضمن اشاره به اینکه این امر بسیار مهم است که ما از آزار دیدن کسی لذت نبریم و نگذاریم فرزندانمان از آزار دادن دیگران لذت بردن را یاد بگیرند، ادامه داد:کودکان و نوجوانان آینه اعمال بزرگتر‌ها هستند و هنگامی که بزرگتر‌ها با یکدیگر شوخی می‌کنند، کودکان متوجه نمی‌شوند که این شوخی ممکن است چه خطراتی را به همراه داشته باشد و برای مثال ممکن است بزرگتر‌ها با دوستان خود تماس بگیرند و با آن‌ها شوخی کنند، اما کودک تصور کند که می‌توان این اقدام را با تلفن یک مرکز امدادی هم انجام داد و متصور شوند که اگر آمبولانس یا ماشین آتش‌نشانی به مکانی بروند که در آنجا اتفاقی رخ نداده بسیار بامزه است.

وی بیان کرد: این نوع تفریحات از جایی شروع می‌شود که تفریحات بی مزه و خطرناکی را انجام می‌دهیم و متوجه نیستیم که این اقدامات ممکن است چه تاثیراتی را بر سایر افراد داشته باشد و از این رو مانع اینگونه تربیت شدن و عادت کردن افراد سالم به این رفتار‌ها شویم.

مشکلات اقتصای تعادل را در تعدادی زیادی از افراد از بین برده است

الستی با بیان اینکه انجام اینگونه اقدامات انعکاس وضعیت نامناسبی است که در اجتماعمان با آن مواجه هستیم، افزود: در حال حاضر مشکلات اقتصای تعادل را با چالش مواجه کرده و متاسفانه برخی افراد رفتار‌های نامتعادل دارند، در رفتار‌ها و ارتباطات اجتماعی باید تلاش کنیم با وجود شرایط بد محیطی اینگونه تصور نکنیم که اگر در مواردی با مشکل مواجه هستیم، اشکالی ندارد مشکلی بر آن‌ها افزوده شود برای مثال هنگامی که به یکسری از افراد می‌گوییم به جای استفاده از خودروی شخصی برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند، می‌گویند چه چیز ما درست است که این مسئله درست باشد و این به معنی آن است که اگر ما در حوزه‌هایی با مشکل مواجه هستیم به مشکلاتمان اضافه کنیم که این یک فرهنگ نادرست و نارواست و باید یاد بگیریم که علیرغم وجود مشکلات نباید به مشکلاتمان اضافه کنیم، باید عادت کنیم مواظب پیامد‌های اعمالمان باشیم و به طور منطقی پیامد‌های رفتارهایمان را مدیریت کنیم.

جریمه موثر است، اما تنها راه نیست

این جامعه شناس ارتباطات درپاسخ به این سوال که در نظر گرفتن جریمه برای اشخاصی که برای اورژانس و سایر مراکز امدادی مزاحمت ایجاد می‌کنند، تا چه حد در کاهش این اقدامات موثر است، توضیح داد: در نظر گرفتن جریمه هم می‌تواند بر کاهش انجام اینگونه اقدامات موثر باشد، اما نمی‌توان آن را به عنوان تنها راه مقابله با این اقدامات در نظر گرفت و باید اقدامات دیگری در این خصوص انجام شود.

وی با اشاره به اینکه در نظر گرفتن جریمه باید با کاری که انجام می‌شود، مطابق باشد، اظهار کرد: در برخی موارد در نظر گرفتن جریمه نمی‌تواند چندان موثر باشد و گاهی کار را به لجبازی می‌کشاند، اما در رابطه با ایجاد مزاحمت‌های تلفنی برای مراکز امدادی در نظر جریمه واقعا می‌تواند نقش موثری داشته باشد و برای مثال ممکن است صاحب تلفن از مزاحمت‌ها آگاه نباشد و دیگر اعضای خانواده بدون اجازه او این اقدامات را انجام دهند که در این صورت فرد با جریمه شدن متوجه این موضوع می‌شود و شاید بتواند مانع این اقدامات شود.

انتهای پیام/