شأن مجلس و آداب انتقاد از دولت

خبرگزاری تسنیم: عباس سلیمی‌نمین: عملکرد امروز برخی نمایندگان هنگام ارائه توضیحات وزیر خارجه به مجلس، بسیار قابل تاًمل و نگران کننده است واگر با واکنش و تمهیدات به موقع و فوری نیروهای با درایت این رکن مهم و تعیین کننده مواجه نشود خسارت بار خواهد بود. بدون شک سوال هوشمندانه و تحقیق مدبرانه از وزرا یکی از وظایف نمایندگان ملت است، اما توهین و نسبت‌های ناروا دادن در صحن مجلس، این شان را به جد تنزل خواهد داد. ظاهراً فراموش شده که رفتار نمایندگان می بایست سرمشق سیاست ورزی آحاد جامعه باشد. طرح انتقادات و ایرادات حتی در شرایط عادی نیز نباید همراه با حرمت‌شکنی و خارج از دایره انصاف باشد. اگر درک درستی از میزان دشمنی‌های جبهه طرفداران صهیونیست‌ها در جهان علیه غیورمردان و زنان این دیار داشته باشیم هرگز تدبیرورزی در انجام وظایف خطیر خود را به فراموشی نمی‌سپاریم؛ به علاوه به تبع مشکلات ناشی از این بیماری فراگیر، از تحرکات ملت کاسته و روحیه‌ها شکننده می‌شود.

"بدون شک سوال هوشمندانه و تحقیق مدبرانه از وزرا یکی از وظایف نمایندگان ملت است، اما توهین و نسبت‌های ناروا دادن در صحن مجلس، این شان را به جد تنزل خواهد داد"در این فضا ، ملت از نمایندگان و منصوبان خود چه انتظاری دارد؟ قطعا" انجام وظیفه همراه با آرامش بخشی.

همان گونه که نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رای مردم در این جایگاه رفیع قرار گرفته اند قوه مجریه نیز با چنین پشتوانه‌ای سکان اجرایی را در اختیار گرفته است. متقدم و متاخر بودن در اخذ رای مردم، نوسانی در مشروعیت‌ها نخواهد داشت؛ بنابراین دور از انتظار ملت است که جایگاه‌های مهم در ساختار سیاسی، به ویژه در این موقعیت( از جهات داخلی، منطقه ای و بین المللی) تضعیف‌کننده یکدیگر باشند و التهاب به جامعه پمپاژ کنند. انتقاد، از موضع نظارت قانونی، اگر خیرخواهانه باشد قطعاً طراح آن می‌کوشد تا سازنده‌ترین و تاثیرگذارترین ادبیات رابه کار گیرد. زمانی که افرادی بدون مسئولیت حساس سیاسی در محفلی ادبیات تخریبی به کار می‌گیرند، حکم دیگری دارد، اما با حاکمیت همین ادبیات برتعاملات بین قوا، امور مربوط به مردم نه تنها تسریع نمی‌شود بلکه ساختار هم قفل می‌گردد.

بنابراین هرگز پسندیده نیست که افرادی به نام دفاع از مصالح جامعه در مقام ایجاد تقابل‌های آشتی‌ناپذیر بین قوایی که می‌بایست تکمیل کننده یکدیگر باشند برآیند. اگر واقعا خود را پیرو رهبری می‌دانیم از رویه شهیدی که ممشای او را درس آموز همگان دانستند تبعیت کنیم.

این سرباز صادق برای دفاع از عزت ملت ایران و سایر ملت‌های مظلوم، ضمن داشتن انتقاداتی حاضر بود که برای تسهیل امور، دست دولتمردان را ببوسد و هرگز دیده نشد که این اسوه با توهین و اتهام‌زنی به دیگر جایگاه های قانونی، خود را اثبات کند. باید توجه داشت مسئولانی که در چارچوب ساختار سیاسی و با پشتیبانی ملت به امر تصمیم‌سازی مشغولند را نمی‌توان بی‌ملاحظات حقوقی و قانونی به مسائلی همچون خیانت، محکوم کرد. آن هم درصحن مجلس که می‌بایست بالاترین مرجع صیانت از قانون و قانون‌گرایی باشد. اگر چنین رویه ناصوابی باب شود به جای سخن گفتن با دلیل و استدلال، هرکس مخالف فکری خود را با برچسب زنی تخریب خواهد کرد‌ و این سهل‌طلبی! مسیر فکر و اندیشه را در جامعه بسیار ناهموار خواهد ساخت.

همان‌طور که صاحب این قلم حق ندارد به کسانی که به اعتبار مجلس لطمه وارد می‌کنند برچسب بزند، برخی شخصیت‌هایی که با سیاست پیشگی به مجلس راه یافته اند نیز در حوزه قانون گذاری نباید فضا را سیاست زده کنند. امروز دولت، مجلس و دستگاه قضا وظیفه دارند در برابر تلاش دشمن برای شکننده کردن فضای سیاسی، به مردم امید و آرامش هدیه کنند؛ البته این سخن به معنای عدول از انجام وظیفه نیست.

"طرح انتقادات و ایرادات حتی در شرایط عادی نیز نباید همراه با حرمت‌شکنی و خارج از دایره انصاف باشد"اگر قبل از راه‌یابی به مجلس به غلط تصور می‌کردیم که هرچه تندتر انتقاد کنیم و بی محابا به دست اندرکاران برچسب بزنیم انقلابی‌تریم بدون تردید در جایگاه‌های رسمی هرچه با تدبیر بیشتری به اصلاح اموربپردازیم بیشتر در خدمت مردمیم. نماینده‌ای که جایگاه قانون‌گذاری خود را پاس نمی‌دارد و به تذکرات ریاست مجلس در حفظ نظم و آداب گفت‌و‌گوی بین قوا بی‌اعتناست چگونه می‌تواند ادعای دفاع از مردم را داشته باشد؟! اینگونه رفتارها شان سیاست‌ورزی و منتخب ملت بودن را کاهش می‌دهد‌.

انتظار می‌رود که نمایندگان فرهیخته از برخی تحرکات قدرت‌طلبان به انحراف رفته در این مجلس، غافل نشوند. افرادی همچون رئیس دولت دهم که به هیچ وجه توفیق اصول‌گرایان را برنمی‌تابند، تمام همت خود را بر مخدوش کردن چهره این مجلس معطوف داشته‌اند. امید آن که مجلسیان با درک شرایط، مراقب بدخواهی‌های درونی باشند.