کرونا در ایران؛ درخواست عفو عمومی زندانیان سیاسی

ده‌ها نفر از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب، نامه‌ای به رهبر جمهوری اسلامی نوشته و از او خواسته‌اند برای ترمیم گسل‌های بین نظام مدیریت کشور و بخش‌هایی از مردم، دستور عفو عمومی زندانیان سیاسی و عقیدتی را بدهد.

امضاکنندگان نامه  خود را جمعی سهیم در سنگ بنای انقلاب و شرمنده از ناکارآمدی‌ها معرفی کرده‌اند: «جمعی که حضرتعالی نیز در ستیز با استبداد، همرزم و همبند آنان بوده‌اید. از آنجا که خود را در سنگ بنای انقلاب سهیم می‌دانیم، همواره از موفقیت‌ها سرافراز و از ناکارآمدی‌ها در برابر نسل‌های بعد از انقلاب شرمسار بوده‌ایم.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

نویسندگان نامه گفته‌اند که مهم‌ترین دغدغه‌شان، گسل بین نظام مدیریت کشور و بخش‌هایی از مردم است و عنوان کرده‌اند که آزادی همه زندانیان سیاسی با فرمان عفو عمومی به افزایش اعتماد عمومی و مشارکت‌ گروه‌های مختلف در اداره کشور خواهد انجامید.

نام چند نماینده و وزیر سابق از جمله سید کاظم اکرمی، محمد اکرمی، فضل‌الله صلواتی، ابوالقاسم سرحدی‌زاده و سید محمد موسوی خامنه، برادر بزرگ‌تر خامنه‌ای، در ذیل این نامه به چشم می‌خورد.

"بخشنامه تبلیغاتی"

پس از همه‌گیری ویروس کرونا در ایران، خانواده‌های زندانیان سیاسی از شرایط نگاهداری آنها در زندان‌ها و احتمال ابتلا به بیماری در محیط سربسته و آلوده، ابراز نگرانی کرده و خواهان مرخصی فرزندان و بستگان‌شان شدند.

رئیس قوه قضاییه با صدور بخشنامه‌ای اعلام کرد که برخی از زندانیان امنیتی که احکام‌شان کمتر از پنج سال است، می‌توانند با صلاحدید ضابط پرونده به مرخصی بروند. هر چند اعلام شد که ۷۰ هزار زندانی طبق این بخشنامه به مرخصی رفته‌اند، اما تعداد زندانیان سیاسی در میان آنها انگشت‌شمار است.

این در حالی است که جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نیز به جمهوری اسلامی توصیه کرده که همه زندانیان را به طور موقت آزاد کند.

مهدی محمودیان، فعال حقوق بشر، به "انصاف نیوز" گفته است: «تعداد اندکی از زندانیانی که شناخته شده‌تر و رسانه‌ای بودند به ویژه در تهران توانستند از امکان مرخصی طبق بخشنامه‌ رییس قوه قضاییه استفاده کنند اما زندانیان دیگر به ویژه در استان‌هایی مثل کردستان و آذربایجان هیچکدام این امکان را پیدا نکردند... حتی به آنها که احکام خیلی سبکی داشتند یا کسانی مثل خانم نرگس محمدی مرخصی ندادند.»

محمودیان که خودش شرایط زندان و سلول‌ها را چشیده، تاکید می‌کند که زندان‌ها محلی پرخطر برای ابتلا به ویروس کروناست زیرا قشر آسیب‌پذیری را نگاه داشته‌اند که امکان خرید لوازم بهداشتی ندارد.

او می‌گوید به چند زندانی سیاسی مرخصی دادند تا دهان رسانه‌ها را ببندند: «... در هر جریانی یک سرشناس را آزاد کردند.

به طور مثال مادر مصطفی کریم‌بیگی را که یک سال حکم داشت آزاد کردند، فقط برای اینکه بگویند یک خانم را آزاد کردیم یا مثلا ندا ناجی از فعالان کارگری آزاد شد در صورتی که از یک ماه قبل وثیقه را گذاشته بود و آماده بود؛ عملا زندانیان سیاسی را فقط گلچین شده به تعداد اندکی مرخصی دادند در حالی که اصل زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان هستند، به ویژه در شهرستان‌ها.»

محمود بهشتی لنگرودی، عضو کانون صنفی معلمان ایران، و عبدالرضا کوهپایه، از محکومان پرونده زیست محیطی، از معدود زندانیانی هستند  که با شیوع کرونا به مرخصی آمده‌اند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

خانواده‌‌های فعالان کارگری، صنفی و حقوق بشری از جمله اسماعیل عبدی، محمد حبیبی، نرگس محمدی، امیرسالار داودی، فرهاد میثمی، رویین عطوفت، جعفر عظیم‌زاده، مجید آذرپی، آتنا دائمی، سام رجبی، مراد طاهباز، نیلوفر بیانی، عبدالرضا کوهپایه، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، طاهر قدیریان، ندا ناجی، مهرداد محمدنژاد، محمد ابوالحسنی، پیمان کوشک باغی، ارس امیری، جعفر فاضل و علیرضا گلی‌پور، با نوشتن‌ نامه‌ به ابراهیم رئیسی خواستار مرخصی عزیزان‌شان از زندان برای مصون ماندن از ویروس کرونا شده‌اند.