ساخت پارچه‌های ضدباکتری برای پیشگیری از بیماری‌های عفونی

 این تحقیقات با هدف ایجاد خواص ضدباکتریایی برای منسوجات بافته نشده همزمان با شروع همه گیری کووید ۱۹ آغاز شد.

مشخص است که بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید سیستم ایمنی ضعیفی دارند که باعث ایجاد عفونت‌های باکتریایی ثانویه در آن‌ها می‌شود؛ بنابراین دانشمندان وظیفه ایجاد ماده‌ای با اثر باکتریواستاتیک برای تولید لباس‌های پزشکی یکبار مصرف، ملحفه ها، پوشک‌ها و سایر محصولات را برعهده گرفتند. استفاده از چنین موادی به مهار گسترش باکتری‌های بیماری زا در محیط‌های بیمارستانی کمک می‌کند.

ایلیا لارین یکی از محققان این پروژه و فارغ التحصیل دانشگاه فناوری تحقیقاتی ملی MISIS شرح داد: برای ایجاد خاصیت ضدباکتریایی منسوجات بی بافت، آن‌ها را پیشتر در یک سیستم بسته بین دو الکترود قرار می‌دهند. هوا در آن به میزان خلاء متوسط پمپ می‌شود و در همان زمان آرگون به سیستم وارد می‌شود. هنگامی که یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد شد، از کاتد به آند شتاب می‌گیرد و محصول را بمباران کردند و در نتیجه پیوند‌های مولکولی ترکیب پلیمری می‌شکند. سپس سطح عامل دار شده با عوامل ضدباکتری آغشته می‌شود و آن را در یک مخزن با سوسپانسیون کنسانتره محلول کلوئیدی نانوذرات نقره غوطه ور می‌کنند.

پس از آن مواد با خواص ضد باکتریایی با مخلوط متان – آرگون آغشته می‌شوند.

"هنگامی که یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد شد، از کاتد به آند شتاب می‌گیرد و محصول را بمباران کردند و در نتیجه پیوند‌های مولکولی ترکیب پلیمری می‌شکند"متان به عنوان یک مونومر در بسیاری از پلیمر‌ها وارد می‌شود و آن را به عنوان بلوک روی سطح منسوجات بی بافت استفاده می‌کنند در حالی که عوامل ضدباکتریایی را به سطح متصل می‌کند. سپس محصولات به دست آمده را در اتوکلاو قرار می‌دهند.

در آینده دانشمندان قصد دارند از پلاسمای تخلیه گاز با فرکانس رادیویی در ساخت مواد کامپوزیتی استفاده کنند و خواص فیزیکی، مکانیکی و عملیاتی آن‌ها را بهبود بخشند.

کارکنان دانشگاه فناوری تحقیقاتی ملی کازان، موسسه علم و فناوری اسکولکوا و مرکز تحقیقات پزشکی ملی سرطان شناسی بلوخین در ساخت این پارچه مشارکت داشتند. این تحقیقات در چارچوب برنامه "اولویت ۲۰۳۰" انجام شده است.