ادامه بی‌توجهی به علم بدنسازی در کشتی/ بهرامی‌نژاد: فقط از ۵ درصد توانایی‌ام استفاده شد!

مربی با تجربه علم بدنسازی می گوید: فقط از ۵ درصد توانایی ام در تیم ملی کشتی آزاد استفاده شد.

مرتضی بهرامی نژاد در گفت‌وگو با ایسنا، درباره علت قطع همکاری با تیم ملی کشتی آزاد به عنوان مربی بدنساز، اظهار کرد: به دلیل مسئولیتی که در آکادمی ملی المپیک دارم، نمی توانستم ۱۵ روز کامل به صورت قرنطینه در خدمت تیم ملی کشتی باشم و به همین دلیل ادامه همکاری میسر نشد. اگر شرایط بهتر شود در صورتی که نیاز داشته باشند می توانم در خدمت تیم ملی کشتی آزاد باشم.

وی درباره چرایی بی اهمیتی به بکارگیری یک مربی بدنساز در تیم ملی کشتی آزاد با توجه به اهمیت این موضوع در سال المپیک، اظهار کرد: به هر حال در تیم ملی کشتی آزاد آقای مهربان یا حاج کناری خودشان به بچه ها تمرین می دهند و در طراحی تمرینات کارهایی را انجام می دهند و فکر نمی کنم خیلی لنگ بمانند.

مربی باسابقه علم بدنسازی در ورزش ایران درباره لزوم بکارگیری مربی اختصاصی بدنسازی در کشتی و ورزش ایران و لطمه به ورزش ایران در نتیجه بی توجهی به این موضوع مهم، خاطرنشان کرد: صد درصد این یک جمله کتابی و علمی است و چیزی نیست که من بخواهم بگویم. سقف بدنسازی تخصصی و آمادگی ورزشکاران خیلی بلندتر از سقف مهارت ورزشکاران است. یک ورزشکار ممکن است مهارت را تا حد خوبی بالا ببرد اما اجرای مهارت در شرایط سخت مبارزه نیاز به بدنسازی تخصصی و آمادگی بالای بدنی دارد.

"مربی با تجربه علم بدنسازی می گوید: فقط از ۵ درصد توانایی ام در تیم ملی کشتی آزاد استفاده شد"نقش بدنسازی درست و تخصصی در موفقیت ورزشکاران لاینفک است و حتما باید در کنار تیم های ورزشی بحث کنترل، ارزیابی و تست باشد و با ارقام سرو کار داشته باشند. در سطح حرفه ای چشم نمی تواند پیشرفت ورزشکاران را ارزیابی کند، بلکه اعداد و ارقام بر اساس روش های علمی و تخصصی باید ملاک برنامه ریزی باشد. کنترل و ارزیابی دقیق شرط مهم رسیدن هر ورزشکار به قله های ژنتیکی است. توجه به این موضوعات رمز موفقیت کشتی آمریکا و روسیه است.

بهرامی نژاد ادامه داد: ۳۰ سال است در این حرفه مشغول به کار هستم و در ۵ یا ۶ دوره المپیک مربی بدنساز بودم و مطالعات و کارهایی را در این زمینه انجام داده ام، استفاده از روش های نوین در تمرینات و طراحی تمرینات خاص ویژه هر ورزشکار نقش کلیدی در موفقیت او ایفا می کند. به هر طریق ممکن باید موضوع تست و کنترل و ارزیابی در تمرینات پیاده شود، در غیر این‌صورت مشخص نیست تمرینات اصلا به سود ورزشکار تمام می شود یا خیر.

اگر کشورهایی مثل امریکا و روسیه در کشتی موفق تر از ما هستند نتیجه توجه به همین مباحث است وگرنه در بحث ژنتیکی ورزشکاران ما شایستگی زیادی دارند. اگر کشتی گیران آنها به اوج ژنتیکی خودشان می رسند و قهرمان می شوند فقط نتیجه توجه جدی به بدنسازی درست و پیاده کردن روش های علمی در تمرینات است.

وی خاطرنشان کرد: اگر ما دنبال تک ستاره ها در ورزش ایران هستیم خب داستان فرق می کند اما اگر می خواهیم با اجرای روش های درست زمینه ظهور ستاره های بیشتری را در کشتی و ورزش ایران مهیا کنیم باید به علم تمرین و بدنسازی توجه ویژه داشته باشیم.

بهرامی نژاد در ادامه گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که آیا در مدت همکاری اش با کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد به کار او اهمیت می دادند و اختیار عمل داشت یا خیر؟ گفت: همیشه تاجاییکه از من کار بخواهند کار می کنم و تقاضا نمی کنم کاری را به من بدهید. فکر می کنم از ۵ درصد توانایی من در تیم ملی کشتی آزاد استفاده شد! می توانستم خیلی بیشتر موثر باشم و به تیم ملی کمک کنم.

مربی بدنساز در رشته های مختلف ورزش ایران، در واکنش به این موضوع که آیا کادر فنی اجازه دخالت به مربی بدنساز را نمی دهد؟ خاطرنشان کرد: احساس می کنم نه اینکه این بحث مربوط به کشتی باشد، بلکه در خیلی از رشته های ما به این شکل است.

"یک ورزشکار ممکن است مهارت را تا حد خوبی بالا ببرد اما اجرای مهارت در شرایط سخت مبارزه نیاز به بدنسازی تخصصی و آمادگی بالای بدنی دارد"من نه پولی می خواستم، نه سفر نه لباس. کسی که چیزی نمی خواهد که خطری ندارد. من ۱۱ سال در تیم ملی تکواندو مربی بدنساز بودم، حتی یک بار مینیسک یک نفر پاره نشد و همیشه قهرمان جهان و آسیا بودیم و در المپیک هم به مدال‌های درخشان رسیدیم. الان می بینیم هر سال ۵ تا ۱۰ تا ACL و مینیسک در تکواندو پاره می شود اما در ۱۱ سالی که در تکواندو بودم حتی یک بار هم این اتفاق رخ نداد. اینکه می گویم ۱۱ سال یک مینیسک هم پاره نشد در شطرنج نبود، در تکواندو بود که مبارزه با زانو است و واقعا به این موضوع افتخار می کنم.

مثلا همین آقای هادی ساعی اصلا بیمارستان را ندید و در مسابقات بهترین نمایش را داشت.

بهرامی نژاد ادامه داد: در خیلی از رشته های ما بخاطر نبود برنامه ریزی سیستماتیک، اکثریت مربیان سراغ تمرینات رایج قبلی می روند. این خیلی بد است که یک مربی فکر کند با یک شیوه تمرین در گذشته آمده و قهرمان شده و حالا فکر می کند با همان شیوه می تواند شاگردانش را قهرمان کند. شما الان ببینید اصلا چقدر کار آموزشی برای تیم های ملی انجام می شود؟ از مربیان و سرمربیان تیم های مختلف بپرسید آخرین بار در کدام کلاس اموزشی شرکت کرده اند؟ بدترین روش مربیگری این است که او به خاطرات دوران ورزشی اش مراجعه و آن را پیاده کند و قطعا نمی تواند ورزشکاران خود را با همان شیوه قدیمی به فرم ایده آل برساند.

وی در پایان گفت: مشکلی با کشتی ندارم. با خیلی از بچه ها در ارتباطم و سوالاتی که دارند را تماس می گیرند و می پرسند.

انتهای پیام