حدادی: در آخرین بازی آسیایی ام به جای تخریب توقع حمایت دارم

احسان حدادی پرتابگر دیسک کشورمان در گفت و گو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان  درباره وضعیتش اظهار کرد: خدا را شکر تمرینات خود را  از ۳ ماه پیش شروع کردم و ۴۰ روز در کیش بودم و اکنون هم در مشهد هستم. اردوی هایم تا پایان سال در ایران است، اما برای شرکت در مسابقات بین المللی در سال جدید به خارج از کشور می‌روم. در حال حاضر من بدون مربی تمرین می‌کنم.

او ادامه داد: من ۲ هفته در مشهد تمرین می‌کنم. همچنین برنامه ام را مهرماه به فدراسیون دو و میدانی دادم. ۲، ۳ سال گذشته جراحی کردم و تمرینات با وزنه را با کمال طالب زاده شروع کردم و در کنار آن کار‌های درمانی هم انجام می‌دهم.

"اردوی هایم تا پایان سال در ایران است، اما برای شرکت در مسابقات بین المللی در سال جدید به خارج از کشور می‌روم"با توجه به اینکه تا مهر ماه سال آینده فرصت برای آماده سازی جهت بازی‌های آسیایی را داریم زیاد فشار نمی‌آورم.

حدادی درباره اینکه کمیسیون جذب مربیان خارجی در وزارت ورزش با عقد قرارداد با مک ویلکینز مربی آمریکایی اش موافقت کرده است، گفت: من اطلاعی از این موضوع ندارم. همچنین هر مربی دیگری هم بگیرند من با او کار می‌کنم و باید ببینیم نتیجه اش به چه صورت می‌شود. قرار است در آخرین بازی‌های آسیایی خود شرکت کنم و امیدوارم با اتفاقات قشنگ تمام شود. توقع دارم کمک کنند نه اینکه مرا بزنند و تخریب کنند. به نظرم اگر منافع کشور را در نظر بگیرند نتایج خوبی خواهد داشت.

من به اجبار برای تمرین به آمریکا می رفتم 

حدادی درباره اینکه بدون مربی تمرین می‌کند، گفت: خودم تمایلی ندارم که برای برپایی اردو از ایران بروم و شرایط همین جا بهتر است.

البته من اجباری به آمریکا می‌رفتم، چون مک ویلکینز مربی ام به ایران نمی‌آمد و فقط ۲۰ روز در کیش در اردو زدیم و او با زور به ایران آمد. من راغب هستم در ایران تمرین کنم. ورزشگاه امام رضا بهترین استادیوم ایران است و همه امکانات را دارد. همچنین همیشه یک ورزشکار نباید در یک جا باشد و کسی که کارشناس و قهرمان نبوده به طور حتم نمی‌تواند نظر بدهد.

هزینه ام در ماه ۸۰۰ میلیون تومان می شود 

او افزود: من ۲۰ سال ورزشکار حرفه‌ای هستم و خاک دو و میدانی را خوردم و یک ورزشکار  ۲۰ روز الی یک ماه باید فضای تمرین خود را عوض کند و یک جا نباید تمرین کند تا پیشرفت کند. با توجه به شرایط ارز و دلار، ۴ سال قبل ماهی ۷۰ میلیون تومان هزینه ام می‌شد یعنی حدود ۲۰ هزار دلار و بهترین شرایط وجود داشت، اما اکنون همان ۲۰ هزار دلار حدود ۸۰۰ میلیون تومان می‌شود.

دو و میدانی بودجه ۵۰ میلیاردی می خواهد 

پرتابگر دیسک کشورمان گفت: برای کسب نتیجه خوب باید امکانات اولیه اش هم فراهم شود و مربی، ماساژور و ...

"۲، ۳ سال گذشته جراحی کردم و تمرینات با وزنه را با کمال طالب زاده شروع کردم و در کنار آن کار‌های درمانی هم انجام می‌دهم"باید فراهم شود. صیامی رئیس فدراسیون دو و میدانی در حد توان خود زحمت می‌کشد، اما دو و میدانی سالیانه  بودجه ۵۰ میلیاردی می‌خواهد که حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلار می‌شود تا چند مربی خوب به ایران آورده شود تا ورزشکاران را تمرین بدهند. به نظرم این ورزش پایه بودجه زیاد می‌خواهد تا ۴ مدال در المپیک کسب کند و ۲۰ مدال هم در آسیا بگیرد. دو و میدانی با رشته‌های ورزشی دیگر از لحاظ امکاناتی فرق دارد و یک ورزشکار به بهترین مربی و ماساژور نیاز دارد.

امکانات فراهم شود شانس مدال آوری در آسیا را دارم 

حدادی بیان کرد: من از خسروی وفا و مناف هاشمی توقع دارم که شرایط را برای ورزشکارانی که می‌توانند در بازی‌های آسیایی مدال بگیرند فراهم کنند. بودجه ورزش کشور افزایش یافته است و مسئولان باید گلخانه‌ای کار کنند.

کمیته ملی المپیک باید ورزشکاران را گلچین کند و روی آن‌ها سرمایه گذاری کرده تا در بازی‌های آسیایی نتیجه بگیریم. امکانات نرمال مهیا شود شانس مدال آوری در بازی‌های آسیایی را دارم.

من به دنبال منافع شخصی خود نیستم 

او افزود: من در قالب یک ورزشکار حرف نمی‌زنم. همچنین ۴ مدال طلای بازی‌های آسیایی را دارم، اما بعضی‌ها تخریب می‌کنند و می‌گویند بنده دنبال منافع شخصی ام هستم. وظیفه ام نیست، اما نامه‌ای از فدراسیون دو و میدانی به سجادی دادم که  وزیر ورزش دستور بدهد تا ورزشگاه آفتاب انقلاب را  تعمیر کنند و خوابگاهش درست شود تا ورزشکاران بتوانند در آنجا استراحت کنند. به هر حال دو و میدانی برای من هزینه کرده و باید به این رشته ورزشی کمک کنم.

"همچنین هر مربی دیگری هم بگیرند من با او کار می‌کنم و باید ببینیم نتیجه اش به چه صورت می‌شود"یک ورزشکار  باید امکانات، مربی خوب، تغذیه مناسب و اردو داشته باشد تا بتواند نتیجه خوبی کسب کند. به هر حال به دنبال منافع شخصی ام نیستم.

پرتابگر دیسک کشورمان گفت: پیشنهاد زیادی از کشور‌های مختلف داشتم، اما قلبا ایران را دوست دارم و در اینجا ماندم. کسی مرا نمی‌شناخت و از طریق دو و میدانی شناخته شدم و اکنون هر کاری از دستم برآید برای این رشته ورزشی می‌کنم.

او درباره اینکه بعد از بازی‌های آسیایی قرار است خداحافظی کند، گفت: به هر حال این مسابقات آخرین بازی‌های آسیایی ام است و بعد از آن درباره آینده ام تصمیم می‌گیرم. همچنین  ۲۰ سال ورزش حرفه‌ای کردن کار سختی است و امیدوارم به آرزوی ورزشی ام برسم و بهترین اتفاق برایم رخ بدهد.