انتظارات از رییس جمهور و دولت ١٤٠٠

ممنون میشم که تا پایان یادداشت بنده را همراهی و حمایت کنید.

بخش اول : حضور مردم در مراکز پای صندوق و انداختن رای اعتماد مردم به شخص و اشخاص مورد نظر است .

بخش دوم : استمرار حضور مردم فردای روز انتخاب و بهتر بنویسم روز تحویل گرفتن امانت و قدرت اراده مردم و نشستن بر روی صندلی ریاست و نمایندگی مردم است .  

بخش سوم : جوانگرایی یعنی جوان سازی ساختار اداره امور کشور است .

بخش چهارم : هدفمندی رانت های چند صد هزار میلیارد تومانی در کشور برای تولید امنیت و تامین اجتماعی برای همه و اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی و تحکیم و تقویت اقتصاد ملی است

بخش پنجم : توسعه و تعامل اقتصادی که در یادداشت بعدی به استحضار شما خواهم رساند.

بخش اول
جمعه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ می آید و  مردم طبق معمول پس از انقلاب این بار هم احساس وظیفه میکنند و مثل گذشته می آیند پای صندوق آرا و به جمهوریت و ساختار مردمی و مردم سالاری دینی بودن جمهوری اسلامی ایران و شخصی که مد نظر مردم است که در جایگاه رییس جمهور قرار بگیرد و اشخاصی که مد نظر نظر مردم هستند در جایگاه نماینده مجلس خبرگان و شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا رای می دهند و انتخاب میکنند تا اداره امور کشور بدست اشخاص کارآمد و توانمند و البته صالح به لحاظ تقوا و تخصص بیفتد و کشور ما و مردم ما و نظام ما و انقلاب ما در مسیر صحیح عدالت و توسعه و پیشرفت قرار بگیرد.

در فرآیند رای نوشتن و انداختن آن در صندوق آرا  مردم برای انتخاب خود فکر میکنند و با بستگان و دوستان مشورت میکنند و تحت تاثیر نظر خود یا مشورت ها و یا هر دلیلی تصمیم میگیرند و شخص یا اشخاص منتخب خود را انتخاب از خانه بیرون می آیند و در صف انتظار رای نوشتن و رای انداختن در صندوق آرا می ایستند و ان شاء الله قربت الی الله و با امید به امروز و فردای بهتر رای خود را به صندوق می اندازند و این فرآیند و کار و وظیفه مردم در اینجا با تمام اخلاص و خوبی ها به پایان می رسد و به خانه برمیگردند و ظاهرا کار تمام میشود تا چهار سال بعد  

اما نه فرآیند انتخابات ادامه دارد و هنوز به پایان نرسیده ؟

بخش دوم
میگوییم فرآیند انتخابات ادامه دارد و کار تمام نشده بلکه این شروع کار است .
یعنی چه ؟ یعنی اینکه آن رایی که رای اعتماد و وکالتنامه من به شخص و اشخاص است و در صندوق امانات رای انداختم و عنان اختیارات خودم و اشخاص تحت تکفل زیر سن قانون رای اول خودم را برای مدت چهار سال به او سپردم و او میتواند با اجازه همین رای اعتماد من و به وکالت و نمایندگی از من در محدوده قانون امروز و قوانینی که در آینده ممکن است تولید و ایجاد نماید هر کاری را انجام بدهد و در زندگی من به هر شکل دخل و تصرف نماید.

یعنی اینکه با این قدرت ملی  او اجازه دارد که در خدمت مردم و ساختار قانون اساسی باشد  و من هم به استناد آزادی های مقرر در قانون اساسی و در حدود معیارهای قانونی می توانم و اجازه دارم برای خدمات او از او تقدیر و تشکر نمایم و در مقابل کم کاری و بی توجهی و یا تخلف و یا انحراف از قول ها و برنامه های رییس جمهور و نمایندگان منتخب که منافع ملی و منافع اجتماعی من شهروند را بخطر می اندازد در محدوده قانونی به او انتقاد و گوشزد و اعتراض کنم .

پس برای حفظ اعتمادم به منتخبم در کنارش و همراهش و ناظر بر او هستم .

و این اتفاق مبارک یعنی موهبت انقلاب اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نظام مردم سالاری در فرآیند انتخابات است که در بخش نظارت هم استمرار و تداوم دارد  .

بخش سوم
انتظارات و مطالبه گری من شهروند است. یک مثالی بزنم:
در خلبانی و پرواز بخصوص پرواز با هواپیماهای نظامی جنگنده شکاری (آفندی و پدافندی ) بدلیل حساسیت کار ( وجود خطرات و برای حفط سرمایه انسانی و سیستمی ) شرایط  و مقررات ویژه ی حاکم است و الزاما و بدون هیچ تبعیض و تعارفی همه ملزم به رعایت این قوانین هستند .
در این صنف کاری سن و سال هم بخشی از مقررات است. مثلا شخصی که سن و سالش ۲۵ سال است نمیتواند فرمانده گروه یا مدرس استادخلبان و یا امثال این موقعیت ها باشد . او باید در کنار پرواز و کسب تجربه مدیریت هم بیاموزد.

"مثلا شخصی که سن و سالش ۲۵ سال است نمیتواند فرمانده گروه یا مدرس استادخلبان و یا امثال این موقعیت ها باشد "او اگر به حدود ۴۵ سال سن برسد نمیتواند به عنوان خلبان فعال با هواپیمای جنگنده باشد و اداره هدایت این هواپیما را برای عملیات جنگی در اختیار بگیرد. اما او میتواند در هواپیما مسافر بری تا ۶۵ سال پرواز و هواپیما را هدایت نماید و به مقصد برساند. در صنف هوانوردی همه چیز نظام مند و با ساختار صحیح براساس قوانین و هر چند وقت هم بسته به نیاز و شرایط به روز رسانی میشود .

این مقدمه و اما ادامه یادداشت که مرتبط با این مثل است

رییس جمهور رییس مطابق قانون اساسی برای مدت چهار سال انتخاب میشود و دومین مقام قدرتمند کشور است و مجری قانون اساسی و قوانین مجلس است .
رییس جمهور قانونا و می باید تمامی این قوانین موجود در کشور را اعم از اینکه این قوانین مصوب شده در مجلس مفید به فایده برای کشور است و یا نا مفید و زیان آور است ، مقید و ملزم است همه آنها را اجرا نماید ؟
در اینجا سئوال پیش می آید یعنی چه قوانین نامفید و زیان آور و چرا باید اجرا شود؟

در کشور ما با انباشت قوانین روبرو هستیم  که مانع حرکت صحیح و اصولی کشور میشود و متاسفانه مجلس سالهاست که کم کاری و تنبلی کرده .
متاسفانه در کشور قوانینی وجود دارد که سیستم اداری کشور را متناسب با شرایط زمانی و دانش و فن محوری جامعه و جهان ناکارآمد و تنبل و بی خاصیت و میکند و عملا قوانین دست و پاگیر شبه پیراست.
وقتی صحبت از جوانگرایی میشود همه فکر میکنند منظور جوان شدن سنی مدیران است و مدیران جوان بی تجربه باید بیایند و امور کشور را در دست بگیرند و با آزمون خطای مجدد که هزینه بر هزینه های کشور تحمیل کنند و  این جوان ساختار اداری کشور را مدیریت و اداره نمایند. این تفکر به این شکل غلط است.

فکر صحیح این است که اصل کار یعنی جوان شدن و کارآمد شدن ساختارهای تصمیم سازی و تصمیم گیری و اجرایی و نظارتی کشور باید مد نظر قرار بگیرد.
انتظار هم همین است که در دولت جدید چنین اتفاق و تحول بزرگی بیفتد و ساختار عمومی اداره کشور اعم از تصمیم سازی و تصمیم گیری و اجرا و نظارت ، به روز رسانی و منظم و دانش و فن محور و هوشمند و شایسته سالار و کارآمد و شفاف و چابک و پاسخگو شود و البته و صد البته باید جایگزین ساختار ناکارآمد تحمیلی دیوان سالاری جناحی و اتوبوسی بشود که در اینصورت و تحقق این وعده مشکلات عدیده ای که ده ها سال است گریبانگیر اداره کشور شده به مرور کم و کمتر و کمترین خواهد شد و بعضا مانع اصلی برای استقرار عدالت و رفاه و امنیت اجتماعی و اقتصادی شهروندان و توسعه یافتگی و پیشرفت کشور نخواهد بود .

پس یکی از انتظارات اصلی ما از مسئولین آینده کشور در یک دوره حداقل چهار ساله آینده کشور جوان سازی و تازه سازی و چابک سازی و شفاف سازی ساختار اداره امور کشور است

بخش  چهارم
رییس جمهور همه ملت ایران از ساعت ۱۲:۱ روز سه شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ برای اولین بار بر روی صندلی مسئولیتش مینشیند و  پذیرای وظایفی ستگین میشوند و باید بدانند زیر ذره بین انتظارات بر حق مردم و سازمان های مردم نهاد و احزاب و رسانه های جمعی عمومی هستند و باید بر قول هایی که دادند که بعون الله و با یاری و همدلی و همصدایی و همراهی و حتی ایثار مردم وضعیت امروز کشور و شهر و روستا و اجتماع  و کسب و کار و سلامت و امنیت و رفاه و آرامش و نشاط و محیط زیست و ........ خانواده و من شهروند را بهتر از دیروز و فردا را بهتر از امروز خواهند کرد.

از اینجا به بعد با گزارش ها و آمار صحبت میکنیم:

براساس اخبار منتشره مبلغ یارانه های آشکار و پنهان ( منظور پولی است که بهصورت مستقیم یا غیر مستقیم پرداخت میشود و یا مابه التفاوت پول کالا و خدماتی است که از مردم گرفته نمیشود) در هر سال حدود بیش از ۱۰۰۰ هزار میلیارد تومان است و گفته شده که حدود ۳۵۰ هزار میلیارد تومان در سال رانت یارانه ای ( منظور اسراف و حیف و میل و انحراف و فساد و ........ ) وجود دارد که به هر دلیلی در جامعه هدف ۸۵ میلیون نفری ملت بزرگ ایران مصرف نمیشود و بازده ندارد ؟

نگاهی به آمار بیاندازیم

جمعیت ایران در حال حاضر حدود ۸۵ میلیون نفر است با تعداد حدود ۲۵ میلیون و پانصد هزار خانوار و جنسیتی حدود ۴۳ میلیون مرد + حدود ۴۲ میلیون زن

تعداد کل کار یا مشاغل در کشور حدود ۲۸ میلیون و ۳۰۰ هزار است که تعداد شاغلان حدود ۲۵ میلیون ۶۰۰ هزار نفر و تعداد بیکاران ( بدون محاسبه شرایط بیکاری کرونایی ) حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر

از این تعداد حدود ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر دارای پرونده رسمی تامین اجتماعی هستند و حدود ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر کار میکنند اما پرونده بیمه تامین اجتماعی ندارند و حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر هم بیکارند چشم به آسمان .

در مجموع از ۲۸ میلیون و ۳۰۰ هزار مشاغل یا کار در کشور حدود ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر کار میکنند و بیمه هستند و حدود ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر کار دارند یا بیکارند و بیمه هم نیستند .

از زاوایه دیگری به آمارها نگاه میکنیم 

مطابق اصل ۲۹ قانون اساسی و قانون ساختار تامین اجتماعی مصوب ۱۳۸۳ تمامی شهروندان ایرانی میباید تحت پوشش بیمه و خدمات و حمایت های تامین اجتماعی ( منظور بیمه بازنشستگی + بیمه بیکاری + بیمه صدمات در کار + ...... ) قرار بگیرند .

جمعیت ایران ۸۵ میلیون نفر است که حدود ۶۲ میلیون نفر بصورت مستقیم و غیر مستقیم تحت پوشش قانون بیمه و خدمات و حمایت های تامین اجتماعی هستند اما تعداد ۲۳ میلیون نفر در کشور از قانون بیمه و  خدمات و حمایت های تامین اجتماعی محرومند .

خواندن و شنیدن این آمار ها برای کشور ثروتمند ایران خوشایند نیست و سئوال اینجاست چرا ؟

برای اینکه این ۲۳ میلیون نفر ایرانی تحت پوشش قانون تامین اجتماعی قرار بگیرند و فقر مطلق و محرومیت مطلق با اجرای این قانون از کشور برود و یکی از قولهای انقلاب و قانون اساسی محقق شود سالانه نیاز به کمتر از حدود ۲۵۰ هزار میلیارد تومان است ( این عدد را فراموش نکنیم )

سال گذشته متقاضیان تسهیلات برای تولید ( جهش و رونق تولید ) از وزارت صمت درخواست حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان داشتند .

با نک ها توانستند حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان این درخواست ها را تامین کنند و بپردازند و بخشی از کار واحد های تولید را راه اندازی کنند.

برای تامین نیاز و مولد و پویا سازی اقتصاد کشور در بخش های صنعت و معدن و تجارت و خدمات و کشاورزی و ........ سالانه حدود ۱۵۰ هزار میلیارد تومان نیاز است ( این عدد را هم فراموش نکنیم )

جمع اعداد تامین اجتماعی برای همه ایرانیان و مولد سازی و پویا سازی اقتصاد میشود حدود ۳۵۰ هزار میلیارد تومان در سال و دولت در این شرایط امکان تامین چنین مبالغی را ندارد .

اما آن رانت ۳۵۰ هزار میلیارد تومانی یارانه های آشکار و پنهان که یادتان هست .

اگر یارانه ها شناسنامه دار و هدفمند باشند که ظاهرا فعلا بی شناسنامه و بی هویت هستند ؟

اما اگر آن رانت ۳۵۰ هزار میلیارد تومانی در هر سال شناسنامه دار و هدفمند شود ، آن وقت یارانه میتواند و باید در خدمت فقرا و محرومان و اقتصاد ملی کشور برای همه ایرانیان باشد.

ظاهرا منابع و پولش موجود و مسیر هزینه هایش هم مشخص است. اراده هم که داوطلبان محترم پشت تلوزیون همگی گفتند دارند و خوبش هم دارند و در خدمت ملت هستند.

پس بسم الله: جمع بندی

جمع بندی این یادداشت و اینکه رییس جمهور آینده بداند ما با دانایی در کنارش هستیم بشرطی که او هم در کنار ملت باشد.

"او اگر به حدود ۴۵ سال سن برسد نمیتواند به عنوان خلبان فعال با هواپیمای جنگنده باشد و اداره هدایت این هواپیما را برای عملیات جنگی در اختیار بگیرد"انتظار ما از رییس جمهور آینده اجرای عدالت و اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی و پویا نمودن اقتصاد ملی و کار و زندگی و شادی و نشاط برای همه ایرانیان .
منابعش هم که مشخص است و باید رانت تحمیلی را مدیریت و هدفمند کنید و این منابع باید در خدمت ملت بزرگ ایران باشد. و لله العزه و للمومنین ، سایه عزت خداوند بر ملت بزرگ ایران مستدام . آمین.

در یادداشت های بعدی درمورد توسعه یافتگی و تحول و تعامل اقتصاد و افزایش حداقل دوبرابری قدرت اقتصاد ملی GDP خواهم نوشت . ان شاءالله