ما و قندِ پارسی، علی میرفطروس - Gooya News

* با وجود حاکمیّت۹۰۰سالۀ سلسله های ترک زبان،چرا زبان ترکی نتوانست زبان رایج و رسمی ایرانیان گردد؟

از دفترِ بیداری ها و بیقراری ها

۱۵ بهمن ۱۴۰۰=۴ فوریۀ ۲۰۲۲

شکّر شکن شوند همه طوطیان هند

زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود (حافظ)

این روزها تلویزیون «بی بی سی» و شبکۀ «العربیّه»! در جنجالی شُبهه انگیز به نامِ «منوفارسی»،از«رنج به دلیل زبان فارسی»،«ضرورت آموزش به زبان مادری » و «ستم فارس ها» یاد کرده است. کمّ و کیفِ این برنامه ها چنان بود که بیشتر به «فارسی ستیزی» و «ایجاد تفرقه در میان ایرانیان»شباهت داشت تا طرح یک مشکل فرهنگی. سال ها پیش در این باره گفته و نوشته ام۱.طرح اینگونه بحث ها-البّته- می تواند سازنده و مفید باشد به این شرط که با آگاهی و به دور از ملاحظات سیاسی- ایدئولوژیک باشد.

یکی از همولایتی های گیلانی من به «بی بی سی» گفته است که «زبان فارسی، زبان قدرت سیاسی حاکمان بوده» و بر این اساس،رسمیّت زبان فارسی در ایران را «ناشی از زور و اجبار حکومت ها» خوانده است! در حالیکه حقیقت اینست که برخلاف کشور فرانسه که به دستور فرانسوای اول (در سال ۱۵۳۹) لهجۀ محلی «ایل دو فرانس» (پاریس و حومه) به زبان ملّی و رسمی همۀ فرانسویان تبدیل شد، یا برخلاف کشورهای آلمان و انگلیس که با فرمان و اراده و اجبار سیاسیِ پادشاهان وقت، لهجه ای از لهجه های متعدّد، زبان ملّی کشورهای آلمان و انگلیس گردید،رواج و رسمیـّت زبان پارسی در ایران(و بعد، در شبه قارۀ هند) نه ناشی از « اجبار سیاسی» بود و نه ناشی از «ستم فرهنگی فارس ها»!.از این گذشته، باید بخاطر داشت که حدود ۹۰۰ سال از تاریخ ۱۲۰۰ سالۀ زبان فارسیِ کنونی در حکومت های ترک زبانِ غزنوی، سلجوقی، قراختائی، غُزّ، آق قویونلو، قرا قویونلو، صفوی، افشاریه و قاجار گذشته است و حتّی بعضی از این سلاطین ترک زبان کوشیدند به فارسی شعر بگویند.به عبارت دیگر،با وجودِ حاکمیّت۹۰۰سالۀ سلاطین تُرک،زبان ترکی نتوانست زبان رایج و رسمی ایرانیان گردد!