عبدی از احیای نخست وزیری می گوید، حجاریان از انتخابات با یک نامزد /پاسکاری فرزندان معنوی خویینی ها با هدف ۱۴۰۰

گروه سیاسی فردا- پس از عباس عبدی که پیشنهاد کرد انتخابات ریاست جمهوری برگزار نشود و نخست وزیری احیا گردد، اکنون سعید حجاریان به کمک او آمده تا راهبرد فشار حداکثری به نظام وارد مرحله جدیدی شود. هدف از اتخاذ این راهبرد که با تاکتیک رادیکالیسم و تندروی جلو می رود، موازنه مشروعیت با نظام در انتخابات ۱۴۰۰ است. به نحوی که از سویی اصلاح طلبان رادیکال، انتخابات ۱۴۰۰ را تشریفاتی نشان دهند و از سوی دیگر بدنه خود را تحریک به حضور در انتخابات کنند. هدف از این راهبرد فشار به نظام برای حضور نامزد حداکثری رادیکال ها در انتخابات ۱۴۰۰ است که فعلا در این فاز خود را در صورت طعنه به نظام نشان می دهد.

حجاریان با این هدف این گونه می نویسد:
((دوست گرامی آقای عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «احیای نهاد نخست‌ وزیری» جهت حل مسئله چندین ساله رؤسای جمهور و حواشی این منصب اعم از برگزاری انتخابات، کارآمدی کابینه و البته بیشینه کردن کارکرد مجلس مؤمن و انقلابی پیشنهاد کردند به سوی احیاء نهاد نخست‌وزیری حرکت کنیم.
من معتقدم آقای عبدی در این یادداشت به لوازم سخن‌شان ملتفت نبوده‌اند. زیرا چنانکه می‌دانیم در قانون اساسی در چندین اصل از منصب رئیس‌جمهور سخن به میان آمده است و حتی مطابق آن سند، برای این مقام اختیارات و دایره عملی نیز ترسیم شده است! بنابراین ورود واژه نخست‌وزیری مستلزم حذف یا تغییر وضعیت رئیس‌جمهور –به‌معنایی که از سال ۱۳۶۸ به این سو شاهد بودیم- است.

همچنین التفات داریم پروسه تغییر قانون اساسی طولانی است و نمی‌توان یک‌ شبه شورا، نهاد یا فردی را به قانون اساسی تحمیل کرد! مضاف بر این، کشور ما جمهوری است و بعد از حذف پست ریاست جمهوری همه خواهند پرسید این چه جمهوری است که رئیس جمهوری ندارد؟

من برای آنکه نظر آقای عبدی لحاظ شود و ترکیب قانون اساسی برهم نخورد، پیشنهاد ایشان را این‌گونه اصلاح می‌کنم که در انتخابات آتی فقط یک نامزد از سوی شورای نگهبان برای تصدی سمت ریاست جمهوری معرفی و تأیید شود.

"گروه سیاسی فردا- پس از عباس عبدی که پیشنهاد کرد انتخابات ریاست جمهوری برگزار نشود و نخست وزیری احیا گردد، اکنون سعید حجاریان به کمک او آمده تا راهبرد فشار حداکثری به نظام وارد مرحله جدیدی شود"به این ترتیب اولاً احزاب و نیروهای سیاسی تکلیف کار خود را پیش از موعد می‌دانند. ثانیاً مردم سود و زیان ورود یا عدم ورود به انتخابات را دقیق‌تر محاسبه می‌کنند.

ثالثاً دعوایی میان نهاد اجرایی و نظارتی پدید نخواهد آمد، وانگهی در مصرف صندوق صرفه‌جویی می‌شود. رابعاً در تولیدات سمعی و بصری و متنی صرفه‌جویی می‌شود و خبری از برنامه تلویزیونی و ستاد انتخاباتی و پوستر و... نخواهد بود.

البته فکر نکنیم مردم از چنین انتخاباتی استقبال نخواهد کرد. چرا که به هر حال در کشور ما عده‌ای سخن، عمل و پروژه کلان آقای جنتی را حجّت می‌دانند.

بر همین مبنا می‌توان عده‌ای را هم بسیج و به‌ سوی صندوق رأی دلالت‌شان کرد و گفت، چنانچه مُهر انتخابات ۱۴۰۰ در شناسنامه‌تان درج و کدملی‌تان ثبت نشده باشد، قادر به دریافت گذرنامه و گواهینامه و کارت بازرگانی و... نخواهید بود و حق استخدام و تحصیل و هر نوع ارتقاء هم از شما سلب خواهد شد.))

کنایه های حجاریان و عبدی و صحبت های تند تاجزاده بخشی از پروژه ای هستند که موسوی خویینی ها در نامه اخیرش به رهبر انقلاب عیان کرد که هم فرار اصلاحات از پاسخ گویی به عملکرد دولت روحانی را پیش می برد و هم به دنبال ساختن دوگانه « تحریم انتخابات/ نامزد حداکثری» در انتخابات ۱۴۰۰ است. بر اساس این سیاست، نقدها و طعنه های تندی از جانب رادیکال هایی مانند حجاریان و عبدی علیه نهاد انتخابات با هدف ساختن چالش مشروعیت برای نظام مطرح می شود تا زمینه حضور نامزد حداکثری اصلاح طلبان مهیا شود. در این صورت این جریان فرصت دعوت از بدنه خود برای حضور در انتخابات را پیدا خواهد کرد. در غیر این صورت اصلاح طلبان رادیکال زمینه تحریم انتخابات و فرار از شکست احتمالی را آماده می کنند.

این گونه است که حجاریان از سویی سخن از انتخابات با یک نامزد می گوید و از سوی دیگر به اصلاح طلبان می گوید نباید از قدرت بیرون روند.
پاسکاری یاران خویینی ها حکایت از بازی پیچیده رادیکال ها در انتخابات ۱۴۰۰ دارد.