توبه‌ای منقول از پیامبر اکرم(ص) ویژه ماه ذی‌القعده

به گزارش خبرنگار مهر، امروز اول ماه ذی‌القعده می‌باشد. آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب شریف المراقبات در خصوص اعمال ماه ذی‌القعده به نقل از روایات مواردی را در خصوص اعمال این ماه با فضیلت سفارش کرده است که در ادامه می‌خوانید:

احترام این ماه

این ماه اولین ماه از ماه‌های حرام است که جنگ با کفار در آن ماه‌ها حرام می‌باشد. و انسان از این مطلب حکم جنگیدن و مخالفت با خدا را می‌فهمد.

بنابراین، ای نفس! بکوش در این ماه‌ها دل و بدنت را بیشتر از سایر ماه‌ها حفظ نموده، کاری بر خلاف احکام الهی انجام نداده و حتی از بلایا و مصیبت‌هایی که ناشی از قضای اوست راضی باشی.

چون این، ماه حرامی است که احترام آن، بخاطر اینکه خدای متعال جنگیدن با کفار را در آن ممنوع نموده، بیش از سایر ماه‌هاست. بنابراین باید با طاعت از خدا و بالا بردن رضایت خود از او احترام این ماه را حفظ نمایی.

زیرا خداوند بسیار شکرگزار بوده و با رضایت خود از تو، از رضایت تو از او، تشکر می‌نماید. و اگر از شرافت رضایت او اطلاع داشتی، در راه به دست آوردن آن از بذل جان هم دریغ نمی‌کردی.

توبه‌ای منقول از پیامبر اکرم (ص) و فضیلت توبه و استغفار

برای به دست آوردن طاعت خدا در این ماه قبل از هر چیزی از تمام مسائلی که قبلاً گرفتار آن بودی توبه کن؛ توبه‌ای صادقانه.

"بنابراین باید با طاعت از خدا و بالا بردن رضایت خود از او احترام این ماه را حفظ نمایی.زیرا خداوند بسیار شکرگزار بوده و با رضایت خود از تو، از رضایت تو از او، تشکر می‌نماید"از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که در روز یکشنبه ماه ذی‌القعده فرمود: مردم! کدامیک از شما می‌خواهید توبه کنید؟

راوی می‌گوید: گفتیم: رسول خدا! همه ما می‌خواهیم توبه کنیم.

حضرت فرمودند: غسل کرده، وضو گرفته و چهار رکعت نماز بجا آورید.

در هر رکعت یک بار ((فاتحه الکتاب))، سه بار ((قل هو الله احد)) و یک بار ((معوذتین)) (قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق) بخوانید.

آنگاه هفتاد بار استغفار نموده و در پایان ((لا حول و لا قوه الا بالله)) بگویید.

سپس بگویید: یا عزیز! یا غفار! اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤ منین و المؤ منات فانه لا یغفر الذنوب الا اءنت

(ای عزیز! ای بخشاینده! گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤ من را ببخش که جز تو کسی گناهان را نمی نمی‌بخشد)

آنگاه فرمود: بنده‌ای از امت من چنین عملی را انجام نمی‌دهد، مگر اینکه از آسمان به او ندا می‌رسد: بنده خدا! عمل را از نو شروع کن که توبه تو قبول، و گناهانت بخشیده شد.

فرشته دیگر از زیر عرش ندا می‌کند: ای بنده! مبارک باد بر تو و بر خانواده و خاندانت.

منادی دیگری صدا می‌زند: در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضی می‌نمایند.

فرشته دیگری ندا می‌کند: ای بنده! با ایمان از دنیا می‌روی. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانی خواهد شد.

منادی دیگری صدا می‌زند: پدر و مادر تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوش رزق خواهی بود. جبرئیل ندا می‌کند: من با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور می‌دهم که با تو خوش رفتار بوده، بخاطر مرگ آسیبی به تو نرسانیده و بنرمی روح را از بدنت خارج نماید. گفتیم: رسول خدا! اگر کسی در زمان دیگری چنین بگوید چطور؟ فرمودند: چیزهایی را که گفتم برای او نیز خواهد بود. جبرئیل این مطالب را در شب معراج به من گفت.

امام باقر (علیه السلام) فرمودند: خداوند از توبه بنده خود بیش از شخصی که در شب دراز و بسیار تاریک مرکب سواری و آذوقه خود را گم کرده و سپس پیدا کند، خوشحال می‌شود.

و نیز از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که: به شخصی که در حضور حضرت گفت: استغفرالله، فرمودند: مادرت به عزایت بنشیند.

می‌دانی استغفار چیست؟

استغفار درجه بلند مرتبگان بوده و شش شرط دارد:

اول – پشیمانی از گذشته.

دوم – تصمیم بگیری که هیچگاه آن را انجام ندهی.

سوم – اینکه حقوق تمام مخلوقات را ادا کرده تا جایی که خداوند را سبک بار دیدار نمایی.

چهارم – تمام واجباتی را که ضایع کرده‌ای جبران نمایی.

پنجم – گوشتی را که از مال حرام روییده با اندوه ذوب کرده تا پوست به استخوان بچسبد و گوشت جدیدی به وجود آید.

ششم – رنج فرمان‌برداری را به جسم بچشانی، همانگونه که شیرینی گناه را به آن چشانیده‌ای. و در این هنگام بگو: استغفرالله)).
شرح حقیقت توبه و چیزهایی را که باید از آن توبه کرد در جای خود آمده، و اینجا همین مقدار بیان کافی است.

روزه ماه‌های حرام

درباره خصوصیات ماه‌های حرام از شیخ مفید «علیه الرحمه» روایت شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

((کسی که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه، و شنبه را روزه بگیرد خداوند عبادت یک سال را برای او می‌نویسد)).

و در روایت دیگری آمده است که: ((عبادت نهصد سال که روزهای آن را با روزه و شب‌هایش را در عبادت گذرانده است)) برای او نوشته می‌شود.

این روایت با روایتی که درباره روزه سه روز در هر ماه، دو پنجشنبه و یک چهارشنبه وارد شده، منافاتی ندارد. و اگر دو پنجشنبه و یک چهارشنبه و جمعه را روزه بگیرد، بعید نیست که برای عمل به هر دو روایت کافی باشد.