انسولین هوشمند قند خون را یک هفته کنترل می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این داروی هوشمند روی موش ها و خوک های کوچک آزمایش شده و درهای جدیدی برای تزریق هفتگی انسولین برای بیماران مبتلا به دیابت فراهم می کند.

یکی از مشکلات افراد دیابتی نیاز به تزریق چندبار انسولین در روز است. درمان های جایگزین انسولین با هدف کنترل گلوکز خون در سطح نرمال بیشتر اوقات سبب می شود قند خون افراد مبتلا به دیابت در مرز باریکی از گلوکز بالا و پایین خون قرار گیرند که هر دوی این موارد مشکلاتی برای سلامت بیمار ایجاد می کنند.

محققان با ابداع نوین ایمپلنت های زیرجلدی حاوی سلول های مخفی انسولین یا یک هیدروژل ترکیب شده با پپتیدی مشابه گلوکاگون (GLPP-۱) سعی دارند تزریق چندبار در روز انسولین برای بیماران را کاهش دهند.

اکنون محققان کالج علوم داروسازی در دانشگاه ژجیانگ چین یک روش تزریق هوشمند انسولین ابداع کرده اند که یک هفته یا بیشتر در بدن می ماند.

جان باس یکی از مولفان ارشد پژوهش در این باره می گوید: این دستاوردی هیجان انگیز در توسعه نسل جدید انسولین است. در دهه های گذشته بسیاری از محققان سعی کردند مصرف انسولین را راحت تر و ایمن کنند.

در همین راستا محققان آنولوگی از انسولین انسانی نوترکیب با اصلاح اسید گلوکونیک ابداع کرده اند. این نوع انسولین هم اکنون تزریق می شود.

"در دهه های گذشته بسیاری از محققان سعی کردند مصرف انسولین را راحت تر و ایمن کنند.در همین راستا محققان آنولوگی از انسولین انسانی نوترکیب با اصلاح اسید گلوکونیک ابداع کرده اند"داروی جدید که Gluانسولین نامیده می شود از طریق جذب الکترواستاتیک و تشکیل ترکیب همتافت، ترکیبی پایدار با ۴-کربوکسی، ۳-فلوروبنزن بورونیک اسید (FPBA)-پلی-ال-لیزین اصلاح شده( یک پلیمر) می سازد. به بیان ساده یک واکنش شیمیایی است که ترکیبی پیچیده را می سازد.

هنگامیکه گلوکز خون نرمال است، نیروی الکترواستاتیک و ترکیب همتافت قدرتمند سبب می شود این فرمول مقدار بسیار کمی انسولین را به کندی و به طور مداوم تولید کند.

در شرایط قند خون بالا، گلوکز با FPBAپیوند برقرار می کند و جذب الکترواستاتیک و تراکم پیوندها بین Gluانسولین و پلیمرها را کاهش می دهد و در نتیجه انسولین آزاد می شود.

این دارو روی موش های مدل مبتلا به دیابت نوع اول آزمایش شد و ترکیب نوین انسولین یک ذخیره به اندازه لوبیا زیر پوست ایجاد و به آرامی دارو را آزاد می کرد. به این ترتیب سطح انسلوین خون و قند خون در حال نرمال باقی می ماند.

محققان متوجه شدند تزریق دارو به موش هایی که در بدنشان گلوکز دارند و قند خونشان بالا است به آزادسازی انسولین منجر می شود تا سطح بالای گلوکز را در ۲ ساعت اصلاح کند. پس از بازگشتن گلوکز خون به سطح نرمال، این روند یک سیگنال بازخورد منفی نشان داد تا میزان آزادسازی انسولین را کاهش دهد. از آن مهمتر ذخیره تازه به کاهش نامحسوس قند خون منجر می شود.

ترکیب انسولین تا یک هفته پس از تزریق، قند خون را در سطح نرمال حفظ کرد و هیچ گونه کپسول فیبروزی ایجاد نشد.

کپسول فیبروز زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن میزبان نسبت به ماهیت خارجی واکنش نشان می دهد و در تزریق دارو دخالت می کند. هنگام تزریق انسولین به خوک های کوچک نیز نتایج مشابهی به دست آمد.