در غیاب میرحسین

چکیده :بعد واجد اهمیت دیگر، روایت ، پردازش و تحلیل مشکلات و موانع داخلی فراروی دولت جنگ از سوی نخبگان رقیب می باشد که به نظر می رسد بسیاری از کردارهای امروزین نخبگان حاکمیتی در تقابل و برخورد غیرانسانی با مهندس موسوی ریشه در وقایع و منازعات آن دوران...

محمد شفیعی

کتاب “برگ هایی از کارنامه دولت جنگ” که به کوشش دکتر سید علیرضا حسینی بهشتی و عباس ملکی به چاپ رسید، با هدف آشنایی ایرانیان با بخش بسیار حائز اهمیت تاریخ سیاسی و الگوی حکمرانی ایران دوره جنگ تحمیلی به زمامداری آخرین نخست وزیر ایران ،مهندس میر حسین موسوی ،به نگارش درآمده است.کتاب در شرایطی تلاش می کند تا دین خود را عالمانه به دولت جنگ ادا نماید که در سوی دیگرش، این روزها رویکرد تقابلی و انتقام جویانه ای از طرف برخی نهادها و شخصیت ها سعی می نماید با تحریف وقایع تاریخی دوره جنگ و تخریب نخبگان وطن پرستی همچون میر حسین و مرحوم هاشمی رفسنجانی ، خود را تنها بلاگردان و قهرمان جنگ بنمایانند و در این راه ، ابایی هم ندارند که با بی آبرویی از نقل قول دشمنان آن روزی برای بی اعتبار سازی این شخصیتهای محصور و نخبه بهره برند.

این کتاب، قدم آغازین و البته مهم در روزگاریست که وقایع جنگ، تحت سانسور شدید با بی انصافی تمام و عقده گشایی نفرت انگیزی روایت می شود و کتاب هم در چنین زمانه ای تلاش دارد خدمات ، عملکرد و مشکلات دولت جنگ در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی،اقتصادی و… را مورد تحلیل قرار دهد و روایت کند و رسم امانتداری را به جای آورد.
به خصوص دو مقاله از کتاب بسیار خواندنی تر می باشد:

۱. “بررسی نقش دولت دفاع مقدس در جنگ تحمیلی” نوشته حسین علایی.

۲.”دولت جنگ به مثابه یک دولت توسعه گرای تمام عیار:نوشته فرشاد مومنی

اما به نظر می رسد جای برخی از موضوعات ،معضلات ،مشکلات و موانع یا خالیست و یا با جدیت کمتری بدانها پرداخته شده است. هر چند کتاب مربوط به کلیت دولت جنگ می باشد لیکن، نام‌میر حسین بر تارک آن می درخشد و از آن جدا شدنی نیست.
از اینرو زندگی نامه، ماهیت کنش های سیاسی وی قبل و بعد انقلاب، تفکرات و اندیشه های سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی ، نوع رابطه میر حسین با مدیران و رهبران انقلاب می توانست مفصلا فصلی از کتاب را به خود اختصاص دهد و غنا و جذابیت آن را دوچندان کند.
اما بعد واجد اهمیت دیگر، روایت ، پردازش و تحلیل مشکلات و موانع داخلی فراروی دولت جنگ از سوی نخبگان رقیب می باشد که به نظر می رسد بسیاری از کردارهای امروزین نخبگان حاکمیتی در تقابل و برخورد غیرانسانی با مهندس موسوی ریشه در وقایع و منازعات آن دوران دارد.
تحلیل نظام مند کنشگری دولت جنگ ، به خصوص شخص نخست وزیر در نزاع فیمابین جناح های سیاسی آن روز و نیز امکانات، مقدورات و موانع پیش روی دولت جنگ در مدیریت آن منازعات (در چارچوب نزاع نخبگان)، می تواند روشنگر بسیاری از حقایق آن زمانه باشد و نگرش ها و دیدگاههای مهندس موسوی که به صورت پراکنده در مصاحبه هایشان ابراز گردید ، صورت مدون و دقیق تری به خود بگیرد.
مستند و مکتوب نکردن دیدگاهها و ملاحظات مهندس موسوی در خصوص جنگ و وقایع مهم سیاسی آن، فضای تحریف و تخریب ها را آسانتر می کند کمااینکه در همین سال های حصر که مهندس موسوی امکان ارتباط با مردم و محققین را نداشتند، دشمنانش در رسانه ها به خصوص صدا و سیما بی محابا تحریف کرده اند که البته خیانتی نابخشودنیست و حقایق هم برای مردم کاملا روشن هست.
از این جهت ، میر حسین غایب حاضر تاریخ شفاهی ایران نیز می باشد که اگر حقایق از زبان او گفته نشود، جنگ بطور یک طرفه و تحریف گونه از زبان دیگران روایت می شود و قضاوت آیندگان را نیز مخدوش می کند.
امید است با رفع حصر، حضور او در تاریخ شفاهی و غیر شفاهی صورت حقیقت یابد اما این حصر، رافع مسئولیت و امانتداری دوستداران به خصوص مشاورین امین میر حسین نخواهد بود که البته ، آنها نیز رسم امانتداری و حقیقت گویی را به خوبی بجای آورده اند و در کتاب هم کاملا مشهود است.

* تیتر انتخاب کلمه است