نگاهی به مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰؛ ترس در جان حریفان ایتالیا و آلمان

نگاهی به مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰؛ ترس در جان حریفان ایتالیا و آلمان

• پویا عنایتی
• خبرنگار

یک ساعت پیش

منبع تصویر،

Reuters

در پایان بازی‌های دور دوم مرحله گروهی یورو ۲۰۲۰ چهره مدعیان قهرمانی این مسابقات، تا حد زیادی روشن شده است. بازی‌هایی که برای نخستین بار به طور متمرکز برگزار نمی‌شود و چندین میزبان مختلف دارد، با کیفیت فنی مناسبی پیش می‌رود.

حالا هر تیم دو بازی انجام داده و مشخص شده که برخی تیم‌ها مثل ایتالیا فراتر از حد انتظار بازی کرده‌اند و چند تیم مثل انگلیس و اسپانیا هم از آنچه تصور می‌شد، ضعیف‌تر هستند.

• صفحه ویژه یورو ۲۰۲۰ - BBC News فارسی
• یورو ۲۰۲۰؛ یواخیم لوو می‌تواند در اوج با تیم ملی آلمان خداحافظی کند؟
• نگاهی به پنج مربی صاحب سبک؛ مغزهای تاکتیکی یورو ۲۰۲۰ را بهتر بشناسیم

در این مطلب براساس کیفیتی که تیم‌ها در دو بازی ابتدایی خود نشان داده‌اند، نگاهی انداخته‌ایم به چهار مدعی جدی یورو ۲۰۲۰.

ایتالیا؛ اثر روبرتو مانچینی

منبع تصویر،

EPA

از نگاه اغلب کارشناسان، تیم روبرتو مانچینی جذاب‌ترین تیم تورنمنت تا اینجای کار است؛ تیمی که به قول کلودیو رانیری "بیشتر شبیه یک تیم باشگاهی بازی می‌کند، تا تیم ملی."

ایتالیا که با رکورد ۲۷ بازی بدون شکست، یورو ۲۰۲۰ را شروع کرده بود، در اولین بازی ترکیه را با ۳ گل شکست داد و در بازی دوم هم نتیجه ۳ بر صفر را مقابل سوییس تکرار کرد.

ایتالیا با سیستم ۳-۳-۴ بازی می‌کند و آنچه بسیاری را غافلگیر کرده، فوتبال تهاجمی این تیم و پرسینگ شدید در نیمه زمین حریف است؛ چیزی که به ندرت در ادوار مختلف از ایتالیا دیده بودیم.

مانچینی پیش از آغاز مسابقات هم گفته بود که تیمش متفاوت از ایتالیای همیشگی بازی خواهد کرد و میل به بازی تهاجمی خواهد داشت، اما کسی انتظار نداشت ایتالیا تا این حد، با گرایش هجومی بازی کند.

ایتالیا در مالکیت توپ تا پایان دور دوم بازی‌ها در مرحله گروهی، جزو ۵ تیم برتر نیست اما پس از دانمارک، دومین آمار برتر را در شوت به دروازه ثبت کرده و به طور متوسط ۵/۲۱ شوت در هر بازی زده است.

تیم مانچینی نمایش فنی مطمئن و باثباتی دارد و به نظر می‌رسد ترکیب اصلی این تیم هم برای مانچینی قبل از تورنمنت مشخص شده بود و قرار است با حداقل تغییرات، بازی‌ها را ادامه دهد.

ایتالیا در آخرین بازی تدارکاتی خود پیش از شروع یورو ۲۰۲۰ جمهوری چک را با ۴ گل شکست داده بود؛ تیمی که در گروه چهارم مسابقات، تا امروز ۴ امتیاز از دو بازی مقابل اسکاتلند و کرواسی گرفته و یکی از تیم‌های قدرتمند تورنمنت تا امروز بوده است.

ایتالیا مقابل ترکیه با همان ترکیب مقابل چک بازی را شروع کرد و مقابل سوییس فقط یک تغییر داشت، آن هم در دفاع راست که جووانی دی‌لورنزو به جای الساندرو فلورنزی قرار گرفته بود.

ایتالیا هرچند پیش از تورنمنت شانس اول قهرمانی به شمار نمی‌رفت اما حالا نظر بسیاری از کارشناسان را تغییر داده است.

آلمان؛ وقتی یواخیم لوو همه را غافلگیر می‌کند

منبع تصویر،

Reuters

پس از شکست مقابل فرانسه در بازی اول، بسیاری از منتقدان در آلمان به انتقادات خود از یواخیم لو ادامه دادند؛ مربی‌ای که قرار است در پایان یورو ۲۰۲۰ از سرمربیگری آلمان کنار برود و هانزی فلیک (سرمربی پیشین بایرن مونیخ) جای او را بگیرد.

آلمان اما در همان بازی مقابل فرانسه هم نشان داد که یک تیم تهاجمی با قدرت ویژه در حفظ توپ و کنترل بازی است. آلمان مقابل فرانسه حدود ۶۲ درصد مالکیت توپ داشت که این آمار مقابل تیمی که جام جهانی اخیر را فتح کرده، آمار ویژه‌ای محسوب می‌شود.

آلمان با آرایش پایه ۱-۲-۴-۳ بازی می‌کند و بسیاری منتظر بودند پس از باخت به فرانسه، یواخیم لوو در سیستم بازی خود تغییر کلی ایجاد کند اما آلمان بدون هیچ تغییری در ترکیب و سیستم، در بازی دوم مقابل پرتغال حاضر شد و ۴ گل به این تیم زد.

سرمربی تیم ملی آلمان در جریان بازی دوم، با پافشاری روی ایده‌هایش نشان داد که از عملکرد تیمش در بازی اول هم به رغم شکست و از دست دادن امتیازها، راضی بوده است.

در ترکیب آلمان دو پیستون کناری این تیم یعنی جاشوا کیمیش و روبین گوزنس نقش ویژه‌ای در حملات مقابل پرتغال داشتند. کیمیش یک پاس در این بازی داد و گوزنس هم یک گل زد و یک پاس گل داد.

"بازی‌هایی که برای نخستین بار به طور متمرکز برگزار نمی‌شود و چندین میزبان مختلف دارد، با کیفیت فنی مناسبی پیش می‌رود"

تیمی که به دلیل باخت‌های پیاپی در ماه‌های گذشته پیش از شروع یورو، از سوی اغلب کارشناسان، دست کم گرفته می‌شد، حالا از نگاه اغلب مخاطبان جدی مسابقات یورو، یکی از شانس‌های رسیدن به فینال تورنمنت است.

آلمان حتی شانس زیادی برای صعود به دور حذفی به عنوان تیم اول گروه شش دارد، چون در روز پایانی با مجارستان روبرو می‌شود و احتمال شکست یا توقف فرانسه مقابل پرتغال در دیگر بازی روز آخر این گروه کم نیست.

فرانسه؛ قدرت پنهان ستارگان بزرگ

منبع تصویر،

EPA

تیم دیدیه دشان در بازی اول مقابل آلمان، هرچند در دقایق بسیاری تحت تاثیر حریف بازی کرد و مالکیت توپ پایینی داشت، اما درمجموع با آرامش از پس آلمان برآمد.

گل به خودی متس هوملس در دقیقه ۲۰ باعث شد فرانسه اصراری به حفظ توپ نداشته باشد اما آلمان هم به رغم زدن ۱۰ شوت، فقط یک ضربه در چارچوب داشت.

فرانسه با آرایش پایه ۳-۳-۴ بازی می‌کند و کریم بنزما و کیلیان امباپه در ضدحملات این تیم بسیار موثر هستند. هرچند فرانسه مقابل مجارستان حدود ۲۰ دقیقه از حریف متوسط خود عقب بود و سرانجام هم نتوانست بیش از یک امتیاز از این بازی بگیرد اما تیم دشان به عنوان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های این تورنمنت، توان بازگشت به مسیر مطلوب خود را دارد.

فرانسه از ۲ بازی ۴ امتیاز گرفته و بعید است نتواند به مرحله یک‌هشتم نهایی صعود کند؛ تیمی که در جام جهانی نشان داده بود چقدر در بازی‌های حذفی، با توجه به مهارتش در ضدحملات سریع برای حریفان خطرناک است، بار دیگر با آغاز بازی‌های حذفی می‌تواند تبدیل به یک مدعی ویژه برای رسیدن به فینال شود.

انگولو کانته و پل پوگبا دو هافبک میانی فرانسه در هر دو بازی نمایش خوبی داشته‌اند و این دشان را به تسلط بر میانه میدان در بازی‌های پیش رو امیدوار می‌کند.

فرانسه در قیاس با آلمان و ایتالیا، تیم منعطف‌تری از نظر تاکتیکی محسوب می‌شود، چون هم می‌‌تواند در سبک بازی مالکیت‌محور خوب کار کند و هم مثل بازی آلمان در شکل دفاع-ضدحمله تیم موثری است.

نیمکت پرستاره فرانسه هم دست دشان را برای ایجاد تغییر در ترکیب فرانسه در بازی‌های آینده باز نگه خواهد داشت. بازی مقابل پرتغال، بیش از پیش سطح فنی فرانسه را نشان خواهد داد؛ تیمی که در دو تورنمنت بزرگ قبلی یعنی یورو ۲۰۱۶ و جام جهانی ۲۰۱۸ به فینال رسیده و به موفقیت عادت کرده است.

هلند فراتر و انگلیس پایین‌تر از انتظار

منبع تصویر،

EPA

چند تیم هستند که پیش از تورنمنت روی آن‌ها حساب ویژه‌ای می‌شد اما حالا تا حدودی نسبت به آنها بدبینی ایجاد شده است؛ نمونه اصلی انگلیس است؛ تیمی که با این همه ستاره بزرگ، نمایش متوسطی داشت و در بازی اول مقابل کرواسی هم هرچند در ۲۰ دقیقه ابتدایی فشار شدیدی روی دروازه حریف وارد کرد اما در ادامه، از نظر فنی افت کرد.

در انگلیس انتقاد از گرت ساوت‌گیت به خصوص به دلیل استفاده همزمان از دو هافبک دفاعی بالا گرفته، آن هم با این منطق که دکلن رایس و کلوین فیلیپس، تکنیک مناسبی برای ارسال پاس‌های کلیدی ندارند و حضور همزمان این دو بازیکن در ترکیب اصلی، جا برای حضور چند نیروی هجومی تکنیکی مثل جک گریلیش، مارکوس رشفورد و جیدون سانچو در ترکیب را تنگ کرده است.

بلژیک هم پیش از شروع مسابقات، یکی از مدعیان اصلی به شمار می‌رفت. تیمی که در بازی با دانمارک هرچند پیروز شد اما آنقدر از سوی این تیم تحت فشار قرار گرفت که حالا سخت بتوان این تیم را در سطح فنی ایتالیا و چند مدعی دیگر به شمار آورد.

بلژیک و انگلیس از تیم‌های پرستاره این دوره هستند اما برای صعود تا مراحل پایانی مسابقات، نیاز به پیشرفت فنی محسوس دارند.

در این میان تیمی که چندان روی آن حساب نمی‌شد اما نمایش‌هایی فراتر از انتظار داشته، هلند است.

فرانک دی‌بوئر پس از چند تجربه ناموفق در سرمربیگری، گزینه مطلوبی برای هدایت این تیم در یورو محسوب نمی‌شد اما هلند با ۶ امتیاز و ۵ گل زده در دو بازی، صدرنشین گروه سوم است و توان هجومی این تیم به خصوص در ضدحملات با سرعت ممفیس دپای باعث شده، این تیم در بین مدعیان صعود تا مراحل پایانی قرار بگیرد.