توسعه ابزارهای نوین و ترکیبی تحریک غیرتهاجمی مغز حمایت می شوند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی، طراحی و ساخت سیستم های تحریک غیرتهاجمی نواحی عمیق مغز به عنوان یکی از گام های ستاد در حوزه مرتبط با تحریک مغز است که با توجه به منابع نیروی انسانی، مراکز تخصصی، مراکز فناوری و زیرساخت های مناسب موجود در کشور هدف گذاری شده است.

ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی در تدوین این سیاست و راهبرد، دستیابی به دستاوردهایی همچون توسعه فناوری تحریک غیرتهاجمی و عمقی مغز به عنوان ابزارهایی برای پژوهش در علوم شناختی و برای کاربردهای عام نظیر توانمندسازی شناختی، توسعه پژوهش بر روی مرزهای دانش و فناوری، تربیت نیروی انسانی متخصص و همچنین جهت دهی به فعالیت های تخصصی غیرهمگرا، ایجاد شرایط مناسب حضور قوی در عرصه بین المللی در زمینه های مختلف پژوهشی، صنعتی، و کاربردی را مورد توجه قرار داده است.

ستاد توسعه علوم شناختی در جهت تحقق این گام و براساس برنامه ریزی انجام شده، از نیمه دوم سال ۹۸ اقدام به برگزاری  چالش طراحی و ساخت یک سیستم تحریک غیر تهاجمی نواحی عمیق مغز در کشور کرده است تا  با مشارکت شرکت‌ های دانش بنیان، اساتید و پژوهشگران دانشگاه‌ ها و موسسات آموزش عالی، مخترعان و گروه های دانشجویی زمینه برای توسعه این فناوری فراهم و ایده و نوآوری‌ ها با سرعت بیشتری در مسیر تولید محصول قرار ‌گیرند.

مطالعات انجام شده در سال‌های اخیر، تحریک سلول های عصبی مغز با روش های مختلف غیرتهاجمی شامل تحریک الکتریکی، الکترومغناطیسی، نوری، و فراصوتی را به عنوان راه حل هایی با ارزش برای بهبود اختلالات حرکتی ناشی از سکته، اعتیاد، میگرن، افسردگی، وزوز گوش، دردهای مزمن و سایر موارد مشابه پیشنهاد کرده است.

این چالش فرصتی است تا روشی جایگزین تحریک تهاجمی مغز شود که مبتنی بر کاشت پروب درون مغز طی یک عمل جراحی است. در روش غیر تهاجمی علاوه بر حذف خطرات ناشی از فرایند جراحی و کاهش صدمات و عوارض جانبی، می‌توان نواحی مورد نظر را به صورت غیرتهاجمی تحریک کرد.

فعالیت در حوزه ساخت ابزارهای تحریک غیرتهاجمی مغز، می ‌ تواند اقدامی نویدبخش برای افزایش کیفیت زندگی بیماران باشد، بعلاوه استفاده از این روش ها، در کاربردهای تحقیقاتی، مانند مطالعه عملکرد مغز نیز بسیار ارزشمند است.

با توجه به هزینه مناسب، امکان دسترسی به ایمنی قابل قبول این روش ‌ها، و از همه مهم تر امکان پیاده سازی مدارهای مرتبط با توجه به ظرفیت ‌ها و پتانسیل های فنی و مهندسی داخل کشور، می توان به ساخت دستگاه هایی برای تحریک غیرتهاجمی و عمقی مغز اقدام کرد.