ساخت یخچال فضایی / رژیم غذایی فضانوردان متحول شد

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، یک بیانیه مطبوعاتی از دانشگاه "پردو" (Purdue) توضیح می‌دهد که گروهی از مهندسان این دانشگاه با موفقیت فناوری "یخچال جاذبه صفر" را در آزمایش‌های ریزگرانشی روی زمین آزموده‌اند.

فضانوردان امروزه در فضا با رژیم غذایی متشکل از غذا‌های کاملاً منجمد و خشک زندگی می‌کنند. اکنون با برنامه‌ریزی‌های انجام شده برای بازگشت انسان به کره ماه و رفتن به مریخ و فراتر از آن، نیاز به تهیه روش‌های جدید برای فضانوردان به منظور حفظ رژیم غذایی که مواد مغذی مورد نیاز و همچنین وعده‌های غذایی خوش طعم تقویت کننده روحیه را فراهم کند، به شدت احساس می‌شود.

مشکل ساخت یخچال برای کار در فضا از این واقعیت ناشی می‌شود که یخچال‌های استاندارد برای انجام فرآیند خنک‌سازی به نیروی گرانش وابسته هستند. به طور معمول یخچال، ماده خنک کننده را از حالت مایع به بخار و دوباره به بخار تبدیل می‌کند تا فضای داخلی خود را خنک نگه دارد.

تیم مهندسان دانشگاه "پردو" در چارچوب همکاری با شرکت "ویرپول" (Whirlpool) و تولید کننده تجهیزات "ایر اسکوارد" (Air Squared) که توسط برنامه تحقیقات نوآوری در مشاغل کوچک ناسا تاسیس شده، چالش پیچیده ساخت یخچال فضایی را بر عهده گرفتند.

این تیم در تلاش برای یافتن روشی برای حل مشکل گردش و کارکرد خنک کننده در فضا، سرانجام یک یخچال تقریباً به اندازه یک دستگاه مایکروویو تولید کردند که برخلاف یخچال‌های استاندارد، دارای کمپرسور بدون روغن است، به این معنی که کنترل آن در جاذبه صفر راحت‌تر است.

نمونه اولیه این یخچال فضایی، ماده خنک کننده یا مبرّد را از طریق چرخه فشرده‌سازی بخار با سرعت بیشتری می‌فرستد تا بتواند بدون نیاز به جاذبه کار کند. این تیم در اولین آزمایش این یخچال فضایی نشان داد که برخلاف یخچال‌های استاندارد می‌تواند وارونه بر روی زمین و در حضور جاذبه کار کند.

در مرحله بعدی، آن‌ها یخچال فضایی را بر روی یکی از هواپیما‌های ایجاد کننده شرایط ریزگرانش سوار کردند. این یخچال در ۳۰ شرایط بی‌وزنی مورد آزمایش قرار گرفت که هر یک از آن‌ها ۲۰ ثانیه به طول انجامید و در همه آن‌ها به خوبی کار کرد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که این یخچال در فضای بدون گرانش نیز درست مانند روی زمین کار می‌کند.

تیم سازنده اظهار داشت که هنوز باید تجزیه و تحلیل بیشتری بر روی داده‌ها انجام شود تا به عنوان مثال ببینیم طراحی آن از نظر انرژی در فضا کارآمد است یا نه و اینکه آیا می‌تواند برای ایستگاه فضایی بین‌المللی کارایی داشته باشد یا خیر.

با توجه به ماموریت اخیر فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) که اقامت‌شان ۳۲۸ روز طول کشید و برنامه‌های ناسا برای کاوش اعماق فضا، این فناوری می‌تواند تقویت و پیشرفت چشمگیری برای ماموریت‌های فضایی آینده باشد.