زنان درباره زن در سه‌نقطه هفدهم

به گزارش خبرنگار مهر، شماره هفدهم سه‌نقطه با یادکردی از استاد محمدرضا شجریان آغاز می‌شود. در این فصل احسان حسینی‌نسب، مریم حسن‌نژاد و فاطمه خسروانی از نسبت شخص و نسلشان با محمدرضا شجریان نوشته‌اند. «وجه مشترک خلوت منحصربه‌فرد ایرانیان معاصر»، «یادبادِ زنده‌رود» و «فقر صبر، فقر جنبه» عناوین سه یادداشت شجریانیِ سه‌نقطه‌اند.
در قسمت پرونده مریم حسن‌نژاد، مریم نظام‌دوست، کوثر محبی، فاطمه خسروانی، فاطمه کلهر، فاطمه فهیمی، شیدا اعتماد و مریم فردی «درباره زن» نوشته‌اند. مریم حسن‌نژاد در یادداشت «ماتیک‌نویسیِ الهه باروری روی آینه» زنِ تراز را از آدم و حوا تا به امروز، در طول تاریخ ایران و جهان بررسی می‌کند. مریم نظام‌دوست با دو مطلب در این پرونده حضور دارد، «همه‌چیز جز خاموش کردنِ کولر» تحلیلی ست از نقش‌های گوناگونان زنان از ابتدا تا جایی که مقدور بوده و در «شعرِ بی‌پروین، فیلمفارسیِ بی‌نادره، مجیدِ بی بی‌بی» دنیای بدون زنان را تصویر کرده است.

"به گزارش خبرنگار مهر، شماره هفدهم سه‌نقطه با یادکردی از استاد محمدرضا شجریان آغاز می‌شود"کوثر محبی با «امروز فقط هشت بار گفتی دوستت دارم» و تشریح عمقی مزایا و معایب زن بودن، فاطمه خسروانی با «اگر دکورِ اتاق صورتی بود، دختر است» و نگاهی ژرف به تقسیم‌بندی‌های زنانه و مردانه در جامعه، فاطمه کلهر با «بخشش لازم نیست، بلاکشان کنید» به آواتارشناسی و بیوشناسی بانوان در فضای مجازی، شیرین حسن‌نژاد با «خوشگلی دردسر دارد» که جستاری ست بر چگونگی، چراهایی و کجاهایی خوشگلی، فاطمه فهیمی با «ای دخترِ یا همسرِ یا مادرِ تاریخ‌ساز» و پرداختن به تنی چند از زنانی که دنیا را عوض کرده‌اند، شیدا اعتماد در «داش

اولاسان، آنا

اولمویاسان» که تأملی ست شخصی در مورد مادر و مریم فردی با «وقتی مامان گفت می‌خواهد اینفلوئنسر باشد» که روایت ست از تلاش یک مادر برای سلبریتی‌گری از طریق فجازی، درباره زن و آنچه بوده، هست، آنچه نیست و آنچه با آن مواجه است نوشته‌اند. پرونده با مجموعه‌ای از عکس‌های طیبه دالایی و شرح‌هایی از زینب صمدی به پایان می‌رسد که چهره‌ها و نمایندگان متنوعی از جامعه زنان را روایت می‌کنند.

در بخش نیمخط سه‌نقطه هفدهم هم که ضمیمه کمی تا قسمتی جدی‌تر سه‌نقطه است، چهار یادداشت از نفیسه رحمانی می‌خوانید؛ «آسمانِ یک‌رنگِ زن بودن» که روایتی‌ست از بدبختی‌ها و خوشبختی‌هایی که یک زنِ ایرانی در طول زندگی‌اش می‌کشد، «باور کنید زنِ ایرانی یک چیزهایی می‌پوشیده» که تاریخچه حجاب را از زمان هخامنشیان تا امروز را بررسی می‌کند، «اسب را گم کرده‌ایم، پی نعلش می‌گردیم» که به واکاوی فمینیست پرداخته و «برای رضای خدا هم که شده زن باشیم، نه عروسک فرنگی» که زنان نامدارِ دیروز را درکنار نمونه‌های مشابه امروزی معرفی می‌کند.

تهرانشهر شماره هفدهم سه‌نقطه، در مبدأ با یادداشت «جای دنجی برای زندگی و رفاقت و عاشقی» از سعید مروتی در مورد شهرک شهرداری آغاز می‌شود، در تهران مرکز مریم حسن‌نژاد با «موبایل نبود، ناخن‌کار بود» از زنان در شهر و موقعیت‌های شهری نوشته است. ابراهیم افشار در «شهری که دوست می‌داشتم» با «قتل فجیع رونامه‌فروش در میدان سپه» داستانی از تهران قدیم را روایت کرده است و محمدحسین افخمی هرچند در این مطلب هم هنوز پرسش علت نامگذاری خیابان جردن را بی پاسخ گذاشته اما با «خانم روباه شگفت‌انگیز» قسمت «داستان یک شهر» را در این شماره ادامه داده است.
هفدهمین شماره ماهنامه سه‌نقطه، که به مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد، سردبیری مرتضی کاردر و مدیریت هنری محمد صمدی منتشر می‌شود در ۲۱۶ صفحه و در این شماره افزایش قیمت داشته و با قیمت ۴۰ هزار تومان در کتابفروشی‌ها، دکه‌های روزنامه‌فروشی و فروشگاه‌های آنلاین عرضه شده است.