سوره ق با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ﴿١﴾ بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْکَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ ﴿٢﴾ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا ذَلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ ﴿٣﴾ قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الأرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا کِتَابٌ حَفِیظٌ ﴿٤﴾ بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ ﴿٥﴾ أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَی السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ ﴿٦﴾ وَالأرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ﴿٧﴾ تَبْصِرَةً وَذِکْرَی لِکُلِّ عَبْدٍ مُنِیبٍ ﴿٨﴾ وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَکًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ ﴿٩﴾ وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ ﴿١٠﴾ رِزْقًا لِلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتًا کَذَلِکَ الْخُرُوجُ ﴿١١﴾ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ ﴿١٢﴾ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ ﴿١٣﴾ وَأَصْحَابُ الأیْکَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ کُلٌّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ ﴿١٤﴾ أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الأوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿١٥﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿١٦﴾ إِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿١٧﴾ مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿١٨﴾ وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿١٩﴾ وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿٢٠﴾ وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿٢١﴾ لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿٢٢﴾ وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ ﴿٢٣﴾ أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ ﴿٢٤﴾ مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُرِیبٍ ﴿٢٥﴾ الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ ﴿٢٦﴾ قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَکِنْ کَانَ فِی ضَلالٍ بَعِیدٍ ﴿٢٧﴾ قَالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ ﴿٢٨﴾ مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ ﴿٢٩﴾ یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلأتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ ﴿٣٠﴾ وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿٣١﴾ هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿٣٢﴾ مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿٣٣﴾ ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿٣٤﴾ لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿٣٥﴾ وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿٣٦﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَی لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ ﴿٣٧﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿٣٨﴾ فَاصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿٣٩﴾ وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿٤٠﴾ وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ ﴿٤١﴾ یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿٤٢﴾ إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿٤٣﴾ یَوْمَ تَشَقَّقُ الأرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿٤٤﴾ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ ﴿٤٥﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ق، سوگند به قرآن مجید (که قیامت و رستاخیز حق است)! (۱)

آنها تعجب کردند که پیامبری انذارگر از میان خودشان آمده; و کافران گفتند: «این چیز عجیبی است! (۲)

آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم (دوباره به زندگی بازمی‏گردیم)؟! این بازگشتی بعید است!; (۳)

ولی ما می‏دانیم آنچه را زمین از بدن آنها می‏کاهد; و نزد ما کتابی است که همه چیز در آن محفوظ است! (۴)

آنها حق را هنگامی که به سراغشان آمد تکذیب کردند; از این رو پیوسته در کار پراکنده خود متحیرند! (۵)

آیا آنان به آسمان بالای سرشان نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کرده‏ایم، و چگونه آن را (بوسیله ستارگان) زینت بخشیده‏ایم و هیچ شکاف و شکستی در آن نیست؟! (۶)

و زمین را گسترش دادیم و در آن کوه‏هائی عظیم و استوار افکندیم و از هر نوع گیاه بهجت‏انگیز در آن رویاندیم، (۷)

تا وسیله بینایی و یادآوری برای هر بنده توبه کاری باشد! (۸)

و از آسمان، آبی پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانه‏هایی را که درو می‏کند رویاندیم، (۹)

و نخلهای بلندقامت که میوه‏های متراکم دارند; (۱۰)

همه اینها برای روزی‏بخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم; (آری) زنده‏شدن مردگان نیز همین گونه است! (۱۱)

پیش از آنان قوم نوح و «اصحاب الرس‏» ( قومی که در یمامه زندگی می‏کردند و پیامبری به نام حنظله داشتند) و قوم ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند، (۱۲)

و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط، (۱۳)

و «اصحاب الایکه‏» ( قوم شعیب) و قوم تبع (که در سرزمین یمن زندگی می‏کردند)، هر یک از آنها فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقق یافت! (۱۴)

آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند! (۱۵)

ما انسان را آفریدیم و وسوسه‏های نفس او را می‏دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم! (۱۶)

(به خاطر بیاورید) هنگامی را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال او را دریافت می‏دارند; (۱۷)

انسان هیچ سخنی را بر زبان نمی‏آورد مگر اینکه همان دم، فرشته‏ای مراقب و آماده برای انجام ماموریت (و ضبط آن) است! (۱۸)

و سرانجام، سکرات (و بیخودی در آستانه) مرگ بحق فرامی‏رسد (و به انسان گفته می‏شود:) این همان چیزی است که تو از آن می‏گریختی! (۱۹)

و در «صور» دمیده می‏شود; آن روز، روز تحقق وعده وحشتناک است! (۲۰)

هر انسانی وارد محشر می‏گردد در حالی که همراه او حرکت دهنده و گواهی است! (۲۱)

(به او خطاب می‏شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملا تیزبین است! (۲۲)

فرشته همنشین او می‏گوید: «این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است!» (۲۳)

(خداوند فرمان می‏دهد:) هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید! (۲۴)

آن کسی که به شدت مانع خیر و متجاوز و در شک و تردید است (حتی دیگران را به تردید می افکند); (۲۵)

همان کسی که معبود دیگری با خدا قرار داده، (آری) او را در عذاب شدید بیفکنید! (۲۶)

و همنشینش (از شیاطین) می‏گوید: «پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، لکن او خود در گمراهی دور و درازی بود!» (۲۷)

(خداوند) می‏گوید: «نزد من جدال و مخاصمه نکنید; من پیشتر به شما هشدار داده‏ام (و اتمام حجت کرده‏ام)! (۲۸)

سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!» (۲۹)

(به خاطر بیاورید) روزی را که به جهنم می‏گوییم: «آیا پر شده‏ای؟» و او می‏گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!» (۳۰)

(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک می‏کنند، و فاصله‏ای از آنان ندارد! (۳۱)

این چیزی است که به شما وعده داده می‏شود، و برای کسانی است که بسوی خدا بازمی‏گردند و پیمانها و احکام او را حفظ می‏کنند، (۳۲)

آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود! (۳۳)

(به آنان گفته می‏شود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است! (۳۴)

هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست، و نزد ما نعمتهای بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمی‏رسد)! (۳۵)

چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنان قویتر بودند و شهرها (و کشورها) را گشودند; آیا راه فراری (از عذاب الهی) وجود دارد! (۳۶)

در این تذکری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش دل فرادهد در حالی که حاضر باشد! (۳۷)

ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز ( شش دوران) آفریدیم، و هیچ گونه رنج و سختی به ما نرسید! (با این حال چگونه زنده‏کردن مردگان برای ما مشکل است؟!) (۳۸)

در برابر آنچه آنها می‏گویند شکیبا باش، و پیش از طلوع آفتاب و پیش از غروب تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور، (۳۹)

و در بخشی از شب او را تسبیح کن، و بعد از سجده‏ها! (۴۰)

و گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا می‏دهد، (۴۱)

روزی که همگان صیحه رستاخیز را بحق می‏شنوند; آن روز، روز خروج (از قبرها) است! (۴۲)

ماییم که زنده می‏کنیم و می‏میرانیم، و بازگشت تنها بسوی ماست! (۴۳)

روزی که زمین به سرعت از روی آنها شکافته می‏شود و (از قبرها) خارج می‏گردند; و این جمع کردن برای ما آسان است! (۴۴)

ما به آنچه آنها می‏گویند آگاهتریم، و تو مامور به اجبار آنها (به ایمان) نیستی; پس بوسیله قرآن، کسانی را که از عذاب من می‏ترسند متذکر ساز (وظیفه تو همین است)! (۴۵)