سوره قیامه با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ ﴿١﴾ وَلا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿٢﴾ أَیَحْسَبُ الإنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿٣﴾ بَلَی قَادِرِینَ عَلَی أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ ﴿٤﴾ بَلْ یُرِیدُ الإنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿٥﴾ یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿٦﴾ فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿٧﴾ وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿٨﴾ وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿٩﴾ یَقُولُ الإنْسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ ﴿١٠﴾ کَلا لا وَزَرَ ﴿١١﴾ إِلَی رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿١٢﴾ یُنَبَّأُ الإنْسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿١٣﴾ بَلِ الإنْسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿١٤﴾ وَلَوْ أَلْقَی مَعَاذِیرَهُ ﴿١٥﴾ لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿١٦﴾ إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿١٧﴾ فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿١٨﴾ ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿١٩﴾ کَلا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿٢٠﴾ وَتَذَرُونَ الآخِرَةَ ﴿٢١﴾ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿٢٢﴾ إِلَی رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿٢٣﴾ وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿٢٤﴾ تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿٢٥﴾ کَلا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ﴿٢٦﴾ وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ﴿٢٧﴾ وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿٢٨﴾ وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿٢٩﴾ إِلَی رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿٣٠﴾ فَلا صَدَّقَ وَلا صَلَّی ﴿٣١﴾ وَلَکِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّی ﴿٣٢﴾ ثُمَّ ذَهَبَ إِلَی أَهْلِهِ یَتَمَطَّی ﴿٣٣﴾ أَوْلَی لَکَ فَأَوْلَی ﴿٣٤﴾ ثُمَّ أَوْلَی لَکَ فَأَوْلَی ﴿٣٥﴾ أَیَحْسَبُ الإنْسَانُ أَنْ یُتْرَکَ سُدًی ﴿٣٦﴾ أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنَی ﴿٣٧﴾ ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّی ﴿٣٨﴾ فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالأنْثَی ﴿٣٩﴾ أَلَیْسَ ذَلِکَ بِقَادِرٍ عَلَی أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَی ﴿٤٠﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به روز قیامت، (۱)

و سوگند به (نفس لوامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حق است)! (۲)

آیا انسان می‏پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟! (۳)

آری قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم! (۴)

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‏خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند! (۵)

(از این رو) می‏پرسد: «قیامت کی خواهد بود»! (۶)

(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش درآید، (۷)

و ماه بی‏نور گردد، (۸)

و خورشید و ماه یک جا جمع شوند، (۹)

آن روز انسان می‏گوید: «راه فرار کجاست؟!» (۱۰)

هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد! (۱۱)

آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است; (۱۲)

و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‏کنند! (۱۳)

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (۱۴)

هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد! (۱۵)

زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن ( قرآن) حرکت مده، (۱۶)

چرا که جمع‏کردن و خواندن آن بر عهده ماست! (۱۷)

پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن! (۱۸)

سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (۱۹)

چنین نیست که شما می‏پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‏دانید); بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‏قید و شرط را)! (۲۰)

و آخرت را رها می‏کنید! (۲۱)

(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است، (۲۲)

و به پروردگارش می‏نگرد! (۲۳)

و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است، (۲۴)

زیرا می‏داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‏شکند! (۲۵)

چنین نیست (که انسان می‏پندارد! او ایمان نمی‏آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، (۲۶)

و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (۲۷)

و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند، (۲۸)

و ساق پاها (از سختی جان‏دادن) به هم بپیچد! (۲۹)

(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (۳۰)

(در آن روز گفته می‏شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (۳۱)

بلکه تکذیب کرد و روی‏گردان شد، (۳۲)

سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبرانه قدم برمی‏داشت! (۳۳)

(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (۳۴)

سپس عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (۳۵)

آیا انسان گمان می‏کند بی‏هدف رها می‏شود؟! (۳۶)

آیا او نطفه‏ای از منی که در رحم ریخته می‏شود نبود؟! (۳۷)

سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (۳۸)

و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (۳۹)

آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (۴۰)