اندر احوال ما و جهان این روزگار

تفسیر:  در ظهور اسلام ۲ قرن اجداد محترم ما در برابر حقیقت روی پوشاندند و خراج دادند و سهمی در ساخت نظام اسلامی و عاری از برتری نژاد و ... نگرفتند. در سپهر سیاست اسبی نداوندند در حالیکه اگر باجگزار یا به تعریف لغوی مالیات دهنده بودند سهم خود را در ساختار نظام اسلامی می ستاندند و به دلیل تفوق جمعیتی ارکان قدرت را زیر ران می گرفتند اما گفتند ما به زی خود زندگی می کنیم هزینه می کنیم آنگونه که دوست داریم و این چشم بر واقع بستن نتیجه اش شد ۲۰۰ سال از درک معانی اسلام به دور ماندند، بر عقیده خود راندند، دهها برابر مالیات یا باج در خزانه خلیفه به رسم خراج نهادند، اسباب فتوح به ثمن بخس شدند و در قالب جنود خراسان در ماورالنهر و شامات طلایه دار قدرت امویان و عبابسه، هژمون عصر خود شدند و در نهایت وقتی دیر شده بود و نظام خلافت دو صد سال آنها را موالی معرفی ساخته و پرداخته  بود خواستند ره و رسم دیرین را کنار گذارند که نشد که نشد ... این تجربه تا مغول ادامه داشت تا استاد البشر خواجه نصیر الدین طوسی به آموزه استادی چون خواجه رشید الدین فضل الله همدانی که به قلم جهانگشایی کرد و نه به سپر بر اسماعیلیه نهیب زد از دژ الموت فرو جست به نظم موجود دل سپرد بر مغز مغلی چون هولاگو نشست و قریب سیصد و اندی  سال پس از آن ۲۰۰ سال رسم خلافت را برانداخت.

خواندن تاریخ عصر خواجگان قلم و فرزانگان حکمت و ستون های معرفت ایران زمین بسیار ذیقیمت است.

در واقع اگر ما نخوانیم روس و چین و اروپا و ترامپ یا بایدن نیک می خوانند و براساس آن با ما همان کنند که خلفای اموی و عباسی کردند.

*رایزن دیپلماسی عمومی سفارت جمهوری اسلامی ایران در لهستان

۳۱۰۳۱۱