۶۰ درصد کم شنوایی ها قابل پیشگیری هستند

به گزارش دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، دکتر «گیتا موللی» افزود: براساس شعار امسال سازمان جهانی بهداشت به مناسبت "روز جهانی شنوایی"، باید " مراقبت شنوایی برای همه، غربالگری، توانبخشی و ارتباط موثر" را موردنظر قرار داد، زیرا از هر یکهزار تولد در جهان، یک الی سه کودک دچار کم شنوایی عمیق دو طرفه مادرزادی است.

وی افزود: اکنون ۵.۵ درصد از مردم سراسر جهان، به کم شنوایی که شرایط ناتوان کننده را برایشان ایجاد کرده، دچار هستند و در ایران نیز پنج میلیون نفر فرد کم شنوا وجود دارند که نیازمند رسیدگی و خدمات مربوط به این حوزه هستند.

عضو هیات علمی دانشگاه یاد شده، با اشاره به اینکه کم شنوایی و تعداد افراد مبتلا به آن که در جهان بشدت درحال افزایش است، تصریح کرد: اکثر افراد کم شنوا در جهان، دسترسی به خدمات مناسب درمانی و توانبخشی ندارند، درصورتی که چنانچه به کم شنوایی رسیدگی نشود، پیامدهای گسترده ای در زندگی این افراد ایجاد می شود و هزینه زیادی را به دولت ها و خانواده ها تحمیل می کند.

مسوول کمیته مطالعات کم شنوایی و ناشنوایی مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم توانبخشی افزود: تخمین زده شده که سالانه هزینه ای حدود ۹۸۰ میلیارد دلار  بابت کم شنوایی به جهان تحمیل می شود، چنانچه نسبت به آن، کم توجهی شود، سبب تاخیر در رشد و تکامل زبان و گفتار، افت تحصیلی کودکان، انزوای اجتماعی و بروز خطرات بیشتر همچون آسیب دیدگی و حتی نقصان شناختی در افراد خواهد شد.

موللی افزود: سازمان جهانی بهداشت امسال برای نخستین بار، گزارشی در زمینه کم شنوایی در جهان به مناسبت روز جهانی شنوایی منتشر کرده و بخش های اصلی آن را به شیوه وبینارها و گزارش های مفصلی ارائه می دهد.

وی گفت: براساس تاکید سازمان جهانی بهداشت، لازم است که همه افراد در سنین مختلف، دسترسی همگانی به امکانات با کیفیت مراقبتی گوش و شنوایی داشته باشند که بوسیله غربالگری شنوایی و انجام اقدام های مداخله ای بموقع، صحیح و کامل از بدو تولد، امکانپذیر است. ضمن آنکه پیشگیری از بیماری های گوش و درمان آنها مانند عفونت های گوش میانی که خیلی شایع باشد، لازم و ضروری است.

این محقق حوزه شنوایی، دسترسی به فناوری های مربوطه (مانند سمعک و کاشت حلزون شنوایی)، خدمات توانبخشی شنوایی، خدمات برای برقراری ارتباطات بهتر این افراد با دیگران (مانند خدمات توانبخشی و زبان اشاره)، کاهش سرو صدای محیط و تعامل بیشتر با افراد جامعه برای بدست آوردن آگاهی بیشتر در این زمینه و برقراری ارتباطات مناسب با افراد کم شنوا را در روند مراقبت از شنوایی بسیار موثر دانست.

موللی تاکید کرد: با توجه به تبعات کم شنوایی در جامعه، هراقدامی برای پیشگیری و درمان کم شنوایی، یک سرمایه گذاری پرمنفعت برای همه دولت ها و ملت ها محسوب می شود، درصورتی که در کشورهای در حال توسعه، بویژه در کشورهایی که از نظر اقتصادی ضعیف تر هستند، مشکل دسترسی افراد کم شنوا به امکانات و خدمات مناسب مراقبتی و درمانی بیشتر است، بطوری که برآورد شده، حدود ۹۱ درصد کشورهای با درآمد پایین و در ۷۵ درصد کشورهای با درآمد بالا، مداخلات لازم برای افراد کم شنوا وجود ندارد، درصورتی که رمز موفقیت این افراد و حفظ نیروی کار و مولد برای دولت ها، " مداخلات لازم و بموقع " در این زمینه است.

وی افزود: لازم است که برای توانمندسازی افراد کم شنوا در جامعه، نسبت به تشخیص بموقع کم شنوایی (از بدو تولد)، ارائه امکانات آموزشی، درمانی و توانبخشی بموقع و ایجاد شرایط تسهیل کننده برای دسترسی این افراد به امکانات، توجه جدی صورت بگیرد.

به گفته موللی،  یکی از رفتارهای قابل پیشگیری که علت افزایش تعداد کم شنوایان در جهان نیز محسوب می شود، گوش کردن به موسیقی با صدای بلند و با هدفون و هنزفری است که در میان جوانان بسیار شایع بوده و بدون توجه به آسیب های آن، به این کار اقدام می کنند.

وی از دیگر علل افزایش کم شنوایی در جهان که قابل پیشگیری می باشد، به پیشگیری و درمان بیماری های گوش اشاره کرد و گفت: عفونت های گوش میانی که در کودکان خیلی شایع است و با درد گوش در زمستان همراه می باشد، نیاز به رسیدگی و درمان دارد تا به کم شنوایی منجر نشود.

وی همچنین، شناسایی بیماری های دیگر و داروهایی که سبب کم شنوایی می شوند، و با توجه به افزایش جمعیت جهانی، ارتقای سطح بهداشت عمومی و سلامت جامعه در طول زندگی افراد را در کنترل و پیشگیری از کم شنوایی حائز اهمیت دانست.

مسوول کمیته مطالعات کم شنوایی و ناشنوایی مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم توانبخشی، نهایتا رسیدگی به وضعیت جسمی نوزادان و کودکان را کلید حل مشکل کم شنوایی در جهان اعلام کرد و گفت: شناسایی کودکان کم شنوا از بدو تولد (مانند غربالگری نوزادان) و در ادامه، مداخلات سیستماتیک (ارائه خدمات آموزشی، درمانی و توانبخشی) می تواند به پیشگیری از کم شنوایی و کاهش تعداد افراد کم شنوا در جامعه کمک کند.

موللی توصیه کرد: غربالگری در مهدهای کودک، در بدو ورود به مدرسه و در مدرسه انجام شود و پس از آن، در دوران نوجوانی، جوانی و سالمندی تکرار شود، تا در سنین مختلف و در هر محل و مکان، در مراکز درمانی، مدارس و بسیاری از اماکن عمومی، غربالگری ها بصورت دوره ای انجام شود.

وی افزود: غربالگری نوزادان در کشور ما، تا حد زیادی انجام می شود و وضعیت به نسبت خوبی در این زمینه داریم، اما  چالش بزرگ در این خصوص، ارائه خدمات بعد از غربالگری است، چرا که مداخله لازم، یا در دسترس نیست یا بسیار هزینه بر است و از سویی، متخصصان مربوطه در همه شهرستان ها و مراکز استان ها فعالیت نمی کنند، و به دلیل عدم حمایت کافی از این افراد، متخصصان این حوزه تمایلی به فعالیت درهمه مناطق ندارند و این چالشی است که باید به آن توجه شود.

این محقق حوزه شنوایی گفت : برآورد شده که بین شروع کم شنوایی و انجام مداخلات و درمان درست آن، بطور متوسط هفت سال فاصله وجود دارد که علت آن می تواند ناآگاهی افراد باشد که به تصور اینکه کم شنوایی مورد پذیرش جامعه نیست، در دریافت خدمات کوتاهی کرده، و در نتیجه، وضعیت را بدتر می کنند، که باید نسبت به آگاه سازی این افراد و اطلاع رسانی لازم در جامعه اقدام شود.

موللی توضیح داد: لازم است که آگاهی و سواد سلامت در همه کشورها، از جمله کشورما بالا برود و مسوولان نیز با حمایت جدی از این حوزه، در نظر داشته باشند که براساس شعار روز جهانی شنوایی، «هم اکنون زمان اجرای برنامه ها و اقدامات لازم و مراقبت های مردم محور برای شنوایی است».