خوابی بر موزائیکهای فدرالیسم، بررسی تاریخی کومهله، فرشاد قربانپور - Gooya News
پس از انتشار منشور همبستگی توسط ۶ نفر از مخالفین در خارج از ایران که موافقتها و مخالفتهای بسیاری را به دنبال داشت. بیانیهای تحت عنوان حزب کومهله منتشر شد و امضای آقای عبدالله مهتدی رهبر حزب کومهله در زیر آن منشور را رد کرد.
برای بسیاری این مساله تعجب برانگیز بود.
حال آنکه این بیانیه توسط یکی از چند جریان کومهله منتشر شده است و آقای مهتدی تنها رهبر یکی از این شاخهها است.
برای این منظور، روند شکلگیری و شاخه شاخه شدن کومهله را به صورت تاریخی مورد بررسی قرار دادم که در ادامه میخوانید:
حزب کومهله با مشی چپی، با برداشتهایی از تزهای مائو و لنین و به عنوان یکی از گروههای چپ ایرانی اما با رویکرد تمرکز محوری بر کردستان، در سال ۱۳۴۸ توسط عبدالله مهتدی، فواد مصطفی سلطانی و محدحسین کریمی برای مبارزه با حکومت شاه تاسیس شد.
این سازمان پس از انقلاب و رویدادهای خرداد ۱۳۶۰ که منجر به فشار بسیار زیادی بر اپوزیسیون شد همانند بسیاری از جریانهای چپ راه مسلحانه را در پیش گرفت.
در این زمان رهبر کومهله عبدالله مهتدی بود. عبدالله مهتدی از سال ۱۳۵۸ با کشته شدن فواد مصطفی سلطانی در راس کومهله قرار گرفته بود.
فواد مصطفی بنیانگذار دستههای پیشمرگه کرد برای نخستین بار است.
کومهله تحت رهبری مهتدی در سال ۱۳۶۲ خود را ضمن تجدیدسازمان به عنوان «کومهله: سازمان کردستان حزب کمونیست ایران» اعلام کرد. بدین ترتیب حزب کمونیست ایران مجددا متولد شد اما این بار در شاخه کردستان خود. آنها تلاش داشتند حزب کمونیست ایران را دوباره بسازند.
اما در آن شرایط چون بستر مهیای این کار نبود و نیز از آنجا که خود همگی کرد بودند، نام سازمان کردستان حزب کمونیست ایران را بر خود گذاشتند.
یعنی تاسیس دوباره حزب کمونیست ایران از شاخه کردستان.
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران