کتاب «ما هم جنگیدیم» در البرز رونمایی شد

به گزارش خبرگزاری مهر، سعید جابری انصاری، سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز عصر سه‌شنبه در آئین رونمایی از کتاب «ما هم جنگیدیم» روایت زنان ملارد در پشتیبانی دفاع مقدس که با حضور مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی و جمعی از بانوان جهادی راوی در کتاب برگزار شد، اظهار کرد: زنان جامعه اسلامی در دوران دفاع مقدس با صبر و استقامتی که از خود نشان دادند درس بزرگی در تاریخ این مرز و بوم ثبت کردند.

وی بیان کرد: امروز نیز با هدف گرامیداشت حماسه‌ها آفرینی‌ها و حفظ هویت فرهنگی ایران اسلامی در دولت سیزدهم و در استان البرز با هم افزایی و مشارکت تمام دستگاه‌ها گام‌های بلندی در جهت تقویت این هویت در حال برداشتن است.

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز در رابطه با سالروز آزاد سازی خرمشهر اظهار داشت: روز سوم خرداد برای ما روزی بسیار مهم، خاطره‌انگیز و افتخارآفرین است. روزی که دشمن متجاوزانه، ظالمانه، بی‌دلیل به سرزمین، کشور و خاک ایران زمین ما حمله و تجاوز کرد روز سختی بود، اما تلخ‌ترین روز آن روزی بود که بعد از هفته‌ها و روزها ایستادگی و مقاومت خبر سقوط خرمشهر به گوش مردم ما رسید.

وی تصریح کرد: پیروزی بر دشمن تا دندان مسلح که از سوی همه قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها پشتیبانی می‌شد توسط ملتی که تنها تکیه‌گاهش خداوند و معصومین بود و ملت بزرگی که راه و مسیر را از راهبر و امام بزرگش دریافت می‌کرد و نام فاطمه و علی، حسین و علی‌بن‌موسی‌الرضا و همه بزرگان دین را رمز شروع عملیات و تکیه‌گاه فتح و پیروزی خود قرار می‌داد، محقق شد.

وی ادامه داد: همان‌طور که در خرمشهر با راهبری امام‌مان و با ایستادگی و ایثار پیروز شدیم، امروز هم با راهبری رهبر فرهیخته و معظم انقلاب اسلامی و با وحدت، اتحاد و همدلی در اهداف ملی‌مان پیروز خواهیم شد.

در ادامه، نرجس توکلی نویسنده این کتاب نیز در مراسم رونمایی از کتاب خود گفت: این کتاب بیانگر خاطرات بانوان جهادگر در دوران انقلاب و دفاع مقدس است که تلاش شده تا به شیوه‌ای جذاب و داستانی برای مخاطب امروز نوشته شود.

وی اضافه کرد: این بانوان فعالیت‌های خود را از سال ۵۴ آغاز و نخستین راهپیمایی ضد رژیم شاهنشاهی را در ملارد انجام دادند.

توکلی افزود: همچنین در دوران دفاع مقدس این بانوان موفق شدند تا ملارد را به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز پشتیبانی جنگ با ارسال غذا و لباس تبدیل کنند.

وی با بیان اینکه ۲۱ راوی برای تدوین این کتاب نقش داشتند تصریح کرد: فعالیت‌هایشان تنها به دوران انقلاب و دفاع مقدس بسنده نکرد و در روزهایی کرونایی نیز این بانوان نیز با دوختن ماسک پای کار بوده و فعالیت‌هایشان نیز همچنان ادامه دارد.

در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است:

شمسی‌خانم از دوران جوانی و قبل از انقلاب، خانه‌اش را کرده بود کلاس قرآن برای زنان و کودکان روستایش، ملارد. چون سخنران‌های سیاسی به جلسه دعوت می‌کرد، ساواک خانه را زیرنظر گرفته بود. با شروع انقلاب، با همان حلقه منسجم خانم‌های کلاس قرآن، اولین راهپیمایی ملارد را شکل داد و در دوران جنگ هم با مدیریت او، روستا شد یکی از مراکز مهم پشتیبانی جنگ. کامیون‌کامیون نان و مربا و ترشی و خاکشیر و ماست بود که از ملارد راهی جبهه می‌شد.

"با شروع انقلاب، با همان حلقه منسجم خانم‌های کلاس قرآن، اولین راهپیمایی ملارد را شکل داد و در دوران جنگ هم با مدیریت او، روستا شد یکی از مراکز مهم پشتیبانی جنگ"خانه‌وزندگی‌شان هم شده بود وقف این کار. مردم می‌گفتند فرش خانه‌شان همیشه آردی بود...

روایت‌های پیش رو خاطرات واقعی زنانی است که با مدیریت شمسی‌خانم اتفاق زیبایی را در جنگ تحمیلی رقم زدند؛ اتفاق مبارکی که نه می‌شود آن را با هزینه‌های کلان دولتی به دست آورد و نه زور و اجبار. روایت‌هایی که می‌خوانیم، برگ‌های سپیدی در تاریخ دفاع مقدس این مملکت‌اند؛ همین قدر پاک و بی‌آلایش؛ مثل خود این زنان روستایی و نوع زندگی ساده‌شان...

شاید امروزه برای ما که درگیر این دنیای پیچیده و پرشتاب هستیم، باورش سخت باشد این حجم از فداکاری و ایثارِ زنانی که نیاز زمانۀ خود را درک کردند و آتش‌به‌اختیار، با تمام توان آنچه را که تکلیف خود دانسته بودند، انجام دادند؛ تکلیفی که حاصل هویتی جدید بود. با وجود نگاه‌های سنتی به زن و منع برای حضور در جامعه، رهبر انقلاب اسلامی، امام‌خمینی (ره)، هویت اجتماعی زن آن زمانه را لحاظ کرد. ایشان حتی پا فراتر گذاشت و زنان را رهبران نهضت خود نامید.

بعد از جنگ هم همواره با تعابیر مختلف، زنان و فعالیت‌های خداپسندانه‌شان در پشتیبانی از جنگ را ستود. اما امام (ره) در تعبیر بسیار جالبی، زنان را به سربازان گمنامی تشبیه کرد که گویی اسلحه به دست گرفته‌اند و مشغول جهادند...

اما ارزش حرکت جهادی و خودجوش زنان جهادگر ملارد آنجا بیشتر می‌شود که قدمتی چهل‌ساله پیدا می‌کند؛ یعنی کمک‌رسانی و کار جهادی این خانم‌ها و نسل‌های بعدترشان به زمانۀ جنگ محدود نمی‌شود و در قالب فعالیت فرهنگی در گلزار شهدا، تدارک اردوهای جهادی به اطراف ملارد، کمک به زلزله‌زدگان و سیل‌زدگان کرمانشاه، همیاری در روزهای کرونایی و… ادامه پیدا می‌کند