روزنامه هندی: ایندو-پاسیفیک واقعیتی هندی به قدمت اعصار و قرون بوده است

به گزارش روز شنبه ایرنا از روزنامه انگلیسی زبان "استیتسمن" هند ، مفهوم ایندو-پاسیفیک و بطور خاص "گروه چهارگانه" Quad موضوع جدید گفتگو در محافل دیپلماتیک و اندیشکده‌های روابط بین‌الملل در سراسر جهان است اما این مساله زیاد مورد توجه قرار نگرفته که ایندو-پاسیفیک یک مفهوم جدید نیست، بلکه برای مدت بیش از یک هزار و ۷۰۰ سال یک واقعیت مرتبط با تمدن هند بوده است.

بطور مشخص گروه چهارگانه یک نتیجه ارگانیک ناشی از سیاست خارجی تحول یابنده هند با تمرکز بر روابط دریایی با جنوب شرقی آسیا است. هند برای گرفتن نقشی مهم در شکل دادن به ساختارهای امنیتی منطقه و جهان باید به سرآغاز بازگردد و نقش تاریخی خود در کانون ایندو – پاسیفیک را بازیابد.

بررسی دقیق تاریخ نشان می‌دهد که چگونه یک سرزمین باستانی و مردمان متنوع آن ، تعاملات طولانی و گسترده‌ای با مردم و فرهنگ‌های شرق و جنوب شرقی آسیا ، اروپا ، آفریقا و بخصوص آسیای مرکزی و فلات ایران داشتند.

افول اهمیت فرهنگی جهانشهر سانسکریت از ابتدای هزاره جدید تا قرن چهاردهم همزمان با ظهور جهان پارسی در شبه قاره هند بود.
جهانشهر پارسی با دوره‌هایی از سالهای ۹۰۰ تا ۱۹۰۰ پس از میلاد قابل انطباق است که در این زمان روابط شبه قاره هند با جهان پارسی و کانون آن در فلات ایران یکپارچه‌تر شد. در این دوره ادغام فرهنگی تا حدی بود که تا قرن ۱۳ مرکزیت جوامع فارسی زبان Persianate از خراسان در ایران به دربار سلطان‌های دهلی منتقل شد. در این زمان تحت حکومت مغول بود که تبادلات فرهنگی ، نظامی و اقتصادی هند از فلات ایران به سمت غرب ، آسیای مرکزی در شمال و آسیای جنوبی و جنوب شرقی امتداد یافت.

افول امپراتوری مغول موجب شد که یک قدرت بزرگ دیگر در شکل کمپانی هند شرقی انگلیس به سواحل هند برسد. تا قرن ۱۹ میلادی این شرکت انگلیسی نظم‌های قبلی را تغییر داد و در قرن بیستم "هند انگلیسی" (بریتیش ایندیا) بار دیگر از افغانستان در غرب تا سنگاپور در شرق امتداد یافت و "نیروی دریایی پادشاهی" نیروی برتر دریایی در منطقه‌ای بود که امروز ایندو – پاسیفیک نامیده می‌شود.

هند در کانون بازی بزرگ بین روسیه و انگلیس بود که مرزهای این رقابت از سواحل آفریقا تا چین بود و تنها پس از استقلال در سال ۱۹۴۷ بود که هند به علت دغدغه تجاوز از مرز غربی (پاکستان) و مرزهای شمالی با چین ، نقش خود به عنوان هسته مرکزی منطقه ایندو – پاسیفیک را نادیده گرفت.

"جهانشهر پارسی با دوره‌هایی از سالهای ۹۰۰ تا ۱۹۰۰ پس از میلاد قابل انطباق است که در این زمان روابط شبه قاره هند با جهان پارسی و کانون آن در فلات ایران یکپارچه‌تر شد"سال ۱۹۹۱ با مطرح شدن سیاست "نگاه به شرق" رویکرد هند به جهان یک تغییر راهبردی را تجربه کرد. این سیاست تلاشی برای استفاده از روابط گسترده اقتصادی و راهبردی با کشورهای جنوب شرقی آسیا برای تقویت جایگاه هند به عنوان یک قدرت منطقه‌ای در برابر چین بود.

مفهوم ایندو – پاسیفیک و اکنون "گروه چهارگانه" Quad یک تحول ارگانیک ناشی از بازشناسی نقشی است که هند بطور تاریخی به مدت یک هزار و ۷۰۰ سال ایفا کرده است.  

اقیانوس هند امروز بیش از هر زمانی برای هند و جهان دارای اهمیت است. این اقیانوس مسیر تجارت بین‌المللی است و تسلط بر منطقه اقیانوس هند نه تنها کلید امنیت و سعادت هند خواهد بود بلکه همچنین برای نظم جهانی هم مهم است. هند و متحدان آن در گروه چهارگانه و همچنین "کواد پلاس" باید یک راهبرد جامع مطابق با اولویت‌های جهانی برای منطقه ایندو – پاسیفیک و دریای چین جنوبی به عنوان منابع مشترک و کانال مهم تجاری و منطقه‌ای عاری از رقابت‌های نظامی تدوین کنند .

.