«سرگرمی» چطور جای «موسیقی جدی» را گرفت/ فرصتی برای «غزل‌ساز»

به گزارش خبرنگار مهر، حسام اینانلو از هنرمندان شاخص موسیقی ایرانی شامگاه روز سه‌شنبه سیزدهم تیرماه در قالب پروژه موسیقایی «غزل ساز» میزبان مخاطبان خود در تالار رودکی تهران بود.

این نوازنده موسیقی ایرانی که در پیشینه فعالیت‌های هنری خود برگزاری چندین کنسرت پرمخاطب و همکاری با نوازنده‌های مطرح موسیقی کشورمان را دارد با اشاره به برگزاری پروژه «غزل‌ساز» گفت: اولین دوره برگزاری برنامه موسیقایی «غزل‌ساز» با هدف بداهه‌نوازی موسیقی سازی شکل گرفته است که در هر شب دو نوازنده با تنوع سازی در بخش‌های جداگانه به بداهه‌نوازی می‌پردازند.

وی درباره اهداف این مجموعه که حفظ موسیقی ردیف دستگاهی است بیان داشت: موسیقی جدی با کاربری و رویکرد جدی، در طول تاریخ بوده و هست. این صفت «جدی» بدین معنا است که این سبک موسیقی، غیرسرگرم کننده بوده است. یعنی هنر به شکل متعالی آنکه کارکرد و کاربردش در جامعه تعالی است نه سرگرم‌کنندگی. البته این موضوع و دیدگاه مختص به موسیقی ایرانی نبوده و شکل جهانی دارد و شاید در کشور ما شیب تندتری داشته باشد. اما واقعیت موضوع این است که کاربری «هنر جدی» جای و جای گاهش را به هنر سرگرم‌کننده داده است.

"البته این موضوع و دیدگاه مختص به موسیقی ایرانی نبوده و شکل جهانی دارد و شاید در کشور ما شیب تندتری داشته باشد"یعنی مخاطبان به سوی موسیقی سرگرم‌کننده گرایش پیدا کرده‌اند و متاسفانه عموماً کنسرت‌ها، به کنسرت-نمایش تبدیل شده‌اند و بخش سرگرم‌کنندگی موسیقی به دلایلی که فضای سرگرم‌کننده در کشورمان کم است، جایگزین هنر جدی شده است.

اینانلو اظهار کرد: من به‌عنوان نوازنده کمانچه، تلاشم بر این است آن بخش از موسیقی با کاربری جدی را نمایندگی کنم چرا که در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که مخاطب آن به این اقبال و جریان انبوه است یا کم یا زیاد. البته این موضوع خیلی مربوط به ما نوازنده‌ها نمی‌شود به این دلیل که من کاربری خودم را انجام می‌دهم و مشاهدات خود را می‌گویم و نمی‌توانم جای مخاطب صحبت کنم.

این نوازنده کمانچه با اشاره به موسیقی سازی و آوازی بیان داشت: مشکل کمتر دیده شدن موسیقی‌های جدی، به کلام و شعر ارتباطی ندارد چرا که امروزه موسیقی‌های غیرسازی سرگرم‌کننده هم در حال برگزاری است اما اینکه مورد اقبال جامعه قرار بگیرد یا خیر به رویکرد آن و تفکراتی که در پس آن قرار دارد مرتبط است و این رویکرد اساساً نسل جوان یا میانسال نمی‌شناسد چرا که این جنس کاربری موسیقی، نیاز به شناخت بیشتر دارد و برای اینکه یک کاربر یا مخاطب بتواند از این جنس موسیقی استفاده کند و بهره ببرد باید به لحاظ شنیداری، آموزش‌های اولیه را دیده باشد. که متاسفانه در کشور ما آن بخشی که متولی رسانه است یعنی صدا و سیما متولی آن بخش سرگرم‌کننده هنر بوده و به همین سبب برگزاری چنین کنسرت‌هایی می‌بایست با سوبسید دولت انجام بگیرد.

اینانلو در پایان صحبت‌هایش به تداوم برنامه‌هایی چون «غزل ساز» تاکید کرد و گفت: برگزاری چنین برنامه‌های باید ادامه دار باشد به این دلیل که اگر از این جنس هنر پشتیبانی نشود و توجهی نکنند، نمی‌توان به آینده روشنی برای هیچ هنر جدی نه فقط موسیقی امیدوار بود.

«غزل‌ساز» مجموعه اجراهایی در باره حفظِ هویت موسیقی ردیف- دستگاهی است که با نگاهی به موسیقی آوازی ایران برنامه‌ریزی شده است. چرا که آواز متر و معیاری شناخته شده چه در ساز و چه در کلام در موسیقی ایران است.

زمان خیری (نی)، عیسی غفاری (سه‌تار) و بهاره فیاضی (تار)، پریچهر خواجه (قانون) و قاسم رحیم زاده (تار) به همراه کامبیز گنجه‌ای (تنبک) از دیگر نوازندگان این برنامه هستند که طی این شب‌ها (۱۳ تا ۱۵ تیرماه) با همراهی انجمن موسیقی ایران و همراهی بنیاد فرهنگی هنری رودکی به اجرای برنامه می‌پردازند.