صلح امام حسن (ع) اقامه ولایت بود

خبرگزاری میزان - اولین سرسلسله سادات، وجود مقدس حضرت امام حسن المجتبی کریم آل طه است، ولایت حسنی (علیه السلام) اولین تجلی ولایت علوی است که خصلت محمدی نیز دارد.

آن وجود مقدس امام حسن مجتبی (ع) که صلح ایشان سبب قوام دین و حیات شیعیان شد. چنانچه امام باقر علیه السلام فرمود: «این صلح از هر خیری برای این امّت بهتر بود». صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) همان اقامه ولایت بود؛ لذا شاخصه سیره امام حسن (علیه السلام)، صلح حسنی است؛ صلحی که سبب اقامه ولایت بر روی زمین شد.

صلحی که به سیره محمدی صورت پذیرفت؛ چرا که علت مصالحه امام حسن (علیه السلام)، همان علت مصالحه رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) است با اهل مکه در هنگام صلح حدیبیه؛ با این تفاوت که دشمنان رسول خدا، کافر به تنزیل قرآن بودند و معاویه و اصحابش کافر به تأویل قرآن بودند.

نکته قابل ذکر این است که این صلح به معنای شایسته دانستن معاویه، به امر خلافت نبوده بلکه علت اصلی آن عدم معرفت شیعیان، تسلیم نشدن و اطاعت و همراهیشان با امام زمانشان (علیه السلام) بود تا جایی که خود حضرت قسم یاد کردند که اگر شیعیان از ایشان تبعیت می‌کرده و تسلیم می‌بودند، برکات آسمان و زمین بر آنان نازل می‌شد و معاویه در امر خلافت، نمی‌توانست طمع کند

پس همانطور که کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام)، محل امتحان مردم با ولایت حسینی بود، صلح امام حسن (علیه السلام)، نیز محل امتحان آنان با ولایت حسنی به شمار می‌رفت.

ولایت در سیره حسنی، در قالب «صلح» با دشمنان به ظهور رسید و در سیره حسینی به صورت جنگ با دشمنان

بعبارت دیگر ولایت در سیره حسنی، در قالب «صلح» با دشمنان به ظهور رسید و در سیره حسینی به صورت جنگ با دشمنان؛ و الا «الحسنُ و الحسینُ امامان قاما او قعدا.» به این معنا که این دو بزرگوار، چه اقدام به جنگ کنند و چه اقدام به صلح، امام مسلمانان هستند و روش هر یک از امامان، تداوم و تکمیل سیره امام دیگر بوده است و همه بر طبق دستور خدا و رسولش عمل کرده‌اند لذا از روز اول قلب پاک و نازنین امام مجتبی علیه السلام برای پذیرش و تحمل بار چنین مسئولیت بزرگ در نظر گرفته شده بود چنانچه وجود مقدس سیدالشهدا علیه السلام برای تحمل بار سنگین مصائب عاشورا آماده شده بود.

این دو امام بزرگوار که ذخیره الهی بودند دو حلقه مهم و متفاوت را از زنجیره حبل‌الله المتین و ریسمان ولایت متکفل شدند. حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام)، امر صلح را جاری کردند تا از فساد در زمین جلوگیری کرده و نسل شیعیان باقی بماند؛ بعلاوه سبب رسوایی دشمنان شود این رسوا سازی در سایه «صلح» و امنیت ظاهری برای امام فراهم می‌شد تا آن حضرت با خطبه‌های خویش چهره منافقانه دشمنان را بر مردم آشکار کند.

علاوه بر اینکه پیمان شکنی خود دشمنان و زیر پا گذاشته شدن شروط صلح نامه توسط معاویه، سبب روشن شدن هر چه بیشتر حقیقت چهره نفاق و رسوایی آن‌ها شد و این جز در قالب «صلح» محقق نمی‌شد؛ لذا صلح امام حسن علیه السلام همانگونه که خود حضرت فرمود: «برای امت جدش از آنچه آفتاب بر آن تابیده بهتر و با برکت‌تر بود» و از برکات آن باقی ماندن ارزش‌های اسلام و از بین رفتن ارزش‌های بنی امیه بود و این است پیروزی.

*فاطمه انصاری

دکتری فقه و حقوق

• بیشتر بخوانید:
• آیین رونمایی از کتاب گویای صلح امام حسن (ع) با ترجمه رهبر انقلاب برگزار می‌شود

انتهای پیام/