آفرییه آکواه: از خیابان‌‌های غنا تا جام جهانی، با گذر از گلنتوران

آفرییه آکواه: از خیابان‌‌های غنا تا جام جهانی، با گذر از گلنتوران
بی بی سی فارسی
بی بی سی فارسی - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳

در میان همه کسانی که ممکن است تابستان امسال برای جام جهانی به برزیل سفر کنند، شاید آفرییه آکواه شگفت انگیزترین آنها باشد: یک سفر دور و دراز فوتبالی که از خیابان‌های غرب آفریقا شروع می‌شود، و با گذر از استادیوم مخروبه گلنتوران در شرق شهر بلفاست در ایرلند شمالی به سری آ (لیگ دسته اول ایتالیا) ختم می‌شود.

او در کودکی در پروژه‌ای که این باشگاه ایرلند شمالی در غنا به‌راه انداخته بود، شناسایی شد، و سپس یک خانواده بلفاستی عملا او را به فرزند خواندگی پذیرفت و با او مثل یکی از اعضای خانواده رفتار کرد. او که حالا ۲۲ سال دارد، در حال حاضر در باشگاه پارمای ایتالیا می‌درخشد.

آکواه به‌صورت قرضی از باشگاه هوفن‌هایم آلمان به این تیم پیوسته است. او چندی پیش در بازی مقابل یوونتوس، قهرمان لیگ ایتالیا، به میدان رفت. بسیاری او را با هم‌وطنش مایکل اسین مقایسه می‌کنند. اسین معتقد است که آکواه در جام جهانی نقشی کلیدی برای غنا بازی خواهد کرد.

"او که حالا ۲۲ سال دارد، در حال حاضر در باشگاه پارمای ایتالیا می‌درخشد.آکواه به‌صورت قرضی از باشگاه هوفن‌هایم آلمان به این تیم پیوسته است"وضعیت فعلی او با ۱۰ سال پیش تفاوت فراوانی پیدا کرده است. در آن زمان او که ۱۳-۱۲ ساله بود، خانه و کاشانه‌ای نداشت. اما رستگاری او با آکادمی باشگاه گلنتوران در شعر سونیانی در جنوب غنا آغاز شد.

کریستوف آنتو فورسایت، بنیان‌گذار این آکادمی، می‌گوید: "آکواه از آن دسته آدم‌های پرحرف نبود. او همیشه ظاهرا آرام و مودب بود و بجز فوتبال به چیزهای دیگر کاری نداشت. او با فوتبال متولد شده بود."

کلیک

نمایه تیم غنا

آقای فورسایت که پیش از اینکه توسط یک معلم بلفاستی به فرزند خواندگی پذیرفته شود در غنا زندگی فقیرانه‌ای داشت، در سال ۲۰۰۱ با هدف کمک به کودکان محروم منطقه سونیانی آکادمی را تأسیس کرد تا "آنها بتوانند از فوتبال برای بهبود شرایط زندگی‌شان استفاده کنند".

مایکل اسین درباره آکوا

"او بازیکن با استعدادی است و خودش را گم نمی‌کند.

اگر بتواند میل به سختکوشی و رشد بیشتر را در خود حفظ کند، می‌تواند در آینده به یکی از ستون‌های تیم ملی غنا تبدیل شود. من معتقدم که او در جام جهانی برزیل هم می‌تواند نقش مهمی بازی کند و به ما کمک کند تا جای ممکن در این مسابقات پیش برویم."

اما تنها یک باشگاه بود که او میل داشت آن را در پروژه‌اش شریک کند. گلنتوران یک باشگاه نیمه حرفه‌ایست که بعضی اسطوره‌های فوتبال ایرلند شمالی نظیر دنی بلانش‌فلاور، بیلی بینگام و جیمی مک‌ایلروی را به فوتبال این کشور معرفی کرده است.

فورسایت که یکی از بازیکنان ثابت این باشگاه بود، توانست از باشگاه اجازه بگیرد که نام آن را روی آکادمی‌اش بگذارد. در چارچوب پروژه آکادمی، قرار بر این شد که هواداران سفری دوهفته‌ای برای بازیکنان جوان و آینده‌دار آکادمی ترتیب دهند.

آکواه در دورانی که در تیم زیر ۱۶ ساله‌های گلنتوران بازی می‌کرد، به‌محض رسیدن به بلفاست استعدادش را نشان داد.

رابینسون می‌گوید: "اولین بار همانجا آکواه را دیدم. بنظر می‌رسید او ستاره تیم باشد.

"اما رستگاری او با آکادمی باشگاه گلنتوران در شعر سونیانی در جنوب غنا آغاز شد.کریستوف آنتو فورسایت، بنیان‌گذار این آکادمی، می‌گوید: "آکواه از آن دسته آدم‌های پرحرف نبود"نوامبر سال ۲۰۰۷ بود و او خیلی خجالتی بود. یک نوجوان ۱۵ ساله که تازه به فرودگاه بین‌المللی بلفاست رسیده بود و به‌سختی می‌توانست حتی یک کلمه انگلیسی حرف بزند."

آکواه کم‌کم به خانواده رابینسون خو گرفت. او با پسر خانواده پلی‌استیشن بازی می‌کرد و هر دو عاشق فوتبال بودند. استعداد فوتبالی او از همان ابتدا روشن بود.

رابینسون می‌گوید: "ما همان شب اول تصمیم گرفتیم او را به اصطلاح در گودی استخر در آب بندازیم و بگذاریم با تیم اصلی تمرین کند. مهارت او از همان ابتدا شگفت انگیز بود.

جثه او مثل ۱۵ ساله‌ها بود، اما مهارتش باعث می‌شد بازیکنان باتجربه هم جلوی او ناشی بنظر برسند. یادم است که کنار خط ایستاده بودم و می‌دیدم که همه فقط با حیرت بهم نگاه می‌کردند. در پایان جلسه تمرین مسئول شناسایی بازیکنان گفت که او درخشان‌ترین ستاره‌ایست که تابحال در پیراهن گلنتوران دیده است."

ابنزر آفرییه آکواه
  • متولد ژانویه ۱۹۹۲ (۲۲ ساله) در سونیانی، برونگ- آهافو، غنا
  • باشگاه‌ها: آکادمی گلنتوران (۰۸-۲۰۰۵)، ماین استارز، بکم یونایتد، دی‌سی یونایتد (۱۰-۲۰۰۸)، پالرمو (۱۳-۲۰۱۰)، پارما (قرضی، از ژوئیه ۲۰۱۲)، هوفن‌هایم (-۲۰۱۳)
  • بازی‌های ملی: ۳ بازی (۱ گل)

این بازیکن آن روزها را چنین به‌یاد می‌آورد: "ما ساده‌لوحانه فکر می‌کردیم که او ممکن است بخواهد قدری شهر و نواحی اطرافش را ببیند، اما او فقط می‌خواست هر روز به استادیوم برود. من روزهای زیادی در یک استادیوم خالی در شرق بلفاست برای او توپ ارسال می‌کردم!"

خود آکواه می‌گوید: "من همه‌چیز را به‌یاد دارم. وقتی آنجا بودم خیلی خوشحال بودم.

"اگر بتواند میل به سختکوشی و رشد بیشتر را در خود حفظ کند، می‌تواند در آینده به یکی از ستون‌های تیم ملی غنا تبدیل شود"اولین باری بود که سفر می‌کردم. در آن دوران بچگی خیلی اتفاق بزرگی برایم بود و البته اینکه همه از بازی‌ام راضی بودند، به من کمک می‌کرد. اطرافیانم می‌گفتند که همینطور به کارم ادامه دهم و آینده‌ام روشن خواهد بود."

در بیرون از زمین فوتبال یک موضوع آکواه را سرگرم می‌کرد. او می‌گوید: "در غنا فقط آدم‌های پولدار می‌توانستند بستنی بخرند. سام از من پرسید بستنی دوست دارم یا نه؟"

رابینسون با خنده می‌گوید: "او ته کاسه بستنی را هم لیسید.

او را به یک رستوران محلی بردیم و کلی غذای بلفاستی برایش سفارش دادیم. او مرغ و سیب زمینی و بستنی، و هر چیزی که دستش می‌آمد می‌خورد. ما اصرار داریم که موفقیت‌های او به‌خاطر رژیم غذایی‌اش در بلفاست بوده است."

آکواه در ۱۵ سالگی با دو پسر رابینسون، جک (چپ، در عکس ۸ ساله) و جوردی (راست، در عکس ۵ ساله)

رابطه بین خانواده رابینسون و آکواه آنقدر صمیمی شده بود که سام حتی به این فکر افتاد که او را به فرزند خواندگی قبول کند.

او می‌گوید: "ما خیلی زود متوجه شدیم که او چه پیشینه‌ای دارد. دو پسر کوچکترم عاشق او بودند و التماس می‌کردند که او برای همیشه پیش ما بماند. فکر می‌کنم اگر چنین چیزی شدنی بود حتما این کار را می‌کردیم."

آکواه بعد از بازگشت به سونیانی به تمرین در آکادمی ادامه داد تا اینکه یک تیم محلی بنام دی‌سی یونایتد او را انتخاب کرد.

"من معتقدم که او در جام جهانی برزیل هم می‌تواند نقش مهمی بازی کند و به ما کمک کند تا جای ممکن در این مسابقات پیش برویم."اما تنها یک باشگاه بود که او میل داشت آن را در پروژه‌اش شریک کند"او در حالی که در تورنمنتی در ایتالیا برای این تیم بازی می‌کرد، مورد توجه باشگاه پالرمو قرار گرفت و این باشگاه ایتالیایی او را به‌ خدمت گرفت.

در آن زمان مسوول شناسایی بازیکن برای باشگاه پالرمو فردریک ماسارا نام داشت. او بلافاصله متوجه پتانسیل آکواه شد.

ماسارا که حالا در باشگاه آ اس رم کار می‌کند می‌گوید: "سبک بازی او شبیه مایکل اسین است؛ یک هافبک میانی با تحرک و توان بدنی عالی و تکنیک خوب. او از نظر شخصیتی بچه فوق‌العاده‌ایست، و متعهد و بسیار حرفه‌ایست. او در پالرمو بعد از پایان تمرین در زمین می‌ماند و روی تکنیکش کار می‌کرد."

پشتکار آکواه نتیجه داد و او در سال ۲۰۱۲ به تیم ملی غنا دعوت شد، و اولین بازی ملی‌اش را در یک مسابقه دوستانه مقابل شیلی انجام داد. او همان سال در جام ملت‌های آفریقا در بازی مقابل مالاوی اولین گلی ملی‌اش را برای ستاره‌های سیاه زد.

آکواه می‌گوید: "احساس غیرقابل وصفی بود.

خیلی خوشحال بودم. باورم نمی‌شد که واقعا گل زده ام."

آکواه بعد از تثبیت موقعیتش به‌عنوان یک هافبک دفاعی مقتدر در باشگاه پارما حالا امیدوار است با تیم ملی کشورش در جام جهانی شرکت کند. او که ابتدا توسط پالرمو به پارما قرض داده شده بود، حالا هم به‌عنوان یار قرضی هوفن‌هایم برای پارما بازی می‌کند.

آکواه می‌گوید: "رفتن به جام جهانی همیشه آرزوی من بوده است. در حال حاضر خوب بازی می‌کنم. سخت تلاش می‌کنم تا ثابت کنم که عملکرد خوبی دارم تا شانس شرکت در جام جهانی را پیدا کنم."

آکواه از تمجیدهای قهرمان دوران کودکی‌اش، یعنی مایکل اسین، روحیه می‌گیرد.

"یک نوجوان ۱۵ ساله که تازه به فرودگاه بین‌المللی بلفاست رسیده بود و به‌سختی می‌توانست حتی یک کلمه انگلیسی حرف بزند."آکواه کم‌کم به خانواده رابینسون خو گرفت"اسین که حالا در آث میلان بازی می‌کند و سابقه بازی در چلسی و رئال مادرید را هم دارد، می‌گوید: "من در یکی از اردوهای اخیر تیم ملی فرصت آشنایی با آکواه را پیدا کردم."

سام رابینسون (راست) در کنار آکواه در جریان سفر اخیرش برای تماشای بازی او در پارما

"او خیلی با استعداد است و هیچ خودش را گم نمی‌کند. اگر بتواند میل به سختکوشی و رشد بیشتر را در خود حفظ کند، می‌تواند در آینده به یکی از ستون‌های تیم ملی غنا تبدیل شود. فکر می‌کنم در جام جهانی برزیل هم می‌تواند نقش مهمی بازی کند و ما را تا حد ممکن در جلو رفتن در این مسابقات کمک کند." غنا در جام جهانی در گروهی دشوار در کنار آلمان، پرتغال و آمریکا قرار گرفته است، اما آکواه از اینکه فرصت رویارویی با باستین شواین‌اشتایگر و کریستیانو رونالدو را پیدا کند استقبال می‌کند.

او می‌گوید: "رونالدو در حال حاضر بهترین بازیکن جهان است. امیدوارم بتوانم مقابل او بازی کنم. این برایم مثل رویاست."

بازی‌های غنا در جام جهانی
  • ۱۶ ژوئن مقابل آمریکا
  • ۲۱ ژوئن مقابل آلمان
  • ۲۶ ژوئن مقابل پرتغال


"گروه ما سخت است، ولی قطعا همه تلاشمان را خواهیم کرد که به دور بعد صعود کنیم.

اگر به تیم ما نگاه کنید، می‌بینید که پر از بازیکنان خوب است."

صرفنظر از نتیجه، اگر آکواه در فهرست نهایی ستاره‌های سیاه برای جام جهانی برزیل قرار بگیرد، گوشه‌ای از شهر بلفاست از راه دور او را تشویق خواهد کرد.

رابینسون هنوز هم مرتب با آکواه در تماس است و اخیرا برای دیدن او و تماشای بازی‌اش در مسابقه پارما و کیه‌وو به ایتالیا سفر کرد.

او می‌گوید: "می‌توانم ضمانت بدهم که اگر کوچکترین شانسی برای بازی کردن آکواه وجود داشته باشد، همه شرق بلفاست به صفحه تلویزیون می‌چسبند. آخرین بار که او را دیدم، به من گفت که بعد از اینکه قبل از یک مسابقه او را به زمین گلنتوران بردیم و تماشاگران ایستاده برایش کف زدند، آن شب از فرط شادی آنقدر گریه کرد تا خوابش برد. او حالا در آستانه بازی در جام جهانیست. این ماجرا مثل کتاب‌های داستان است."

منابع خبر

اخبار مرتبط

دیگر اخبار این روز

بی بی سی فارسی - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳
بی بی سی فارسی - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳
بی بی سی فارسی - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳
بی بی سی فارسی - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳