اوکراین می‌گوید چندین شهر را در نزدیکی خرسون از کنترل روسیه خارج کرده است

روسیه دو روز پیش اعلام کرد که از کرانه غربی دنیپرو که شهر خرسون پایتخت منطقه‌ در آن قرار دارد، خارج می‌شود.

این سومین باری است که ارتش اوکراین نیروهای روسیه را عقب می‌راند. در ماه سپتامبر، نیروهای اوکراینی نیروهای روسیه را از منطقه شمال شرقی خارکف (خارکیف) بیرون راندند.

استان خرسون یکی از چهار استانی است که ولادیمیر پوتین، رئیس‌ جمهوری روسیه در اواخر سپتامبر ادعا کرد که ضمیمه روسیه شده است. اکثر کشورها این اقدام را غیرقانونی خواندند.

جو بایدن، رئیس‌ جمهوری آمریکا از خروج روسیه از خرسون استقبال کرد، اما روز گذشته (پنج‌شنبه) هرگونه پیشنهادی مبنی بر راه‌حل کوتاه‌مدت برای جنگ را نادیده گرفت.

بایدن به خبرنگاران در کاخ سفید گفت:

«فکر نمی‌کنم تا زمانی که پوتین از اوکراین خارج نشود، مسئله جنگ حل شود.»

یوری بوتوسوف، تحلیلگر نظامی اوکراینی در تلگرام نوشت:

«خرسون در محدوده تیراندازی توپخانه اوکراینی قرار داشت و نزدیک‌ترین گشت‌های شناسایی اوکراین کمتر از ۱۸ کیلومتر از این شهر فاصله داشتند.»

او افزود:

«نیروهای اوکراینی در تلاش‌اند تا از فراز دشمنِ در حال عقب‌نشینی، به خرسون نفوذ کنند. در گذرگاه‌های رودخانه که نیروهای روسی در آن متمرکز شده‌اند، آتش‌سوزی در حال وقوع است.»

ستاد کل ارتش اوکراین گفت اقدامات تهاجمی به سمت خرسون ادامه دارد، اما جزئیاتی ارائه نکرد.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌ جمهوری اوکراین در سخنرانی ویدئویی خود در شامگاه پنج‌شنبه گفت نیروهای اوکراین ۴۱ شهرک را با پیشروی در جنوب آزاد کرده‌اند.

او گفت که نیروهای خط مقدم و ‌آتشبارها به مناطق بازپس‌گیری شده از نیروهای روسی رفتند تا آن‌ها را از هزاران مین و مهمات منفجرنشده پاکسازی کنند.

زلنسکی گفت حدود ۱۷۰هزار کیلومترمربع برای پاکسازی مین باقی مانده است، از جمله در مناطقی که هنوز درگیری وجود دارد و «مکان‌هایی که دشمن پیش از عقب‌نشینی خود مین‌‌گذاری خواهد کرد که شامل خرسون نیز می‌شود».

یاروسلاو یانوشویچ، فرماندار منصوب اوکراین در منطقه، در تلگرام اعلام کرد که نیروهای روسی «تجهیزات عمومی را برداشته، به خطوط برق آسیب رسانده و می‌خواهند ویرانه‌ای از خود باقی بگذارند».

میخائیلو پودولیاک، مشاور زلنسکی، گفت نیروهای روسیه می‌خواهند خرسون را به «شهر مرگ» تبدیل کنند. همه چیز، از خانه‌ها تا کانال‌های آب را مین‌گذاری می‌کنند و قصد دارند شهر را از آن سوی رودخانه بمباران کنند.

"روسیه دو روز پیش اعلام کرد که از کرانه غربی دنیپرو که شهر خرسون پایتخت منطقه‌ در آن قرار دارد، خارج می‌شود.این سومین باری است که ارتش اوکراین نیروهای روسیه را عقب می‌راند"روسیه هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان را تکذیب می‌کند.

ولودیمیر مولچانوف، مفسر سیاسی اهل خرسون، در وب‌سایت تلویزیون ملی اسپرسو اوکراین گفت: «مطلقاً هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که تله‌ای در خرسون گذاشته شده باشد. نیروهای روسی (چهارشنبه) شروع به خروج کردند… در تلاش برای عبور از دنیپرو، دشمن تلفات زیادی متحمل شده است.»

نقطه عطف

تحلیلگران نظامی می‌گویند خروج نیروهای روسیه از خرسون نیروهای دو طرف را آزاد می‌کند تا در مناطق دیگر بجنگند و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که «عملیات نظامی ویژه» روسیه علیه اوکراین پایان یابد.

بن بَری، کارشناس ارشد جنگ‌های زمینی در مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک در لندن، می‌گوید:

«این قطعاً یک نقطه عطف است، اما به این معنا نیست که روسیه شکست خورده یا اوکراین پیروز شده است.»

او گفت روسیه همچنان قادر به حمله یا ضدحمله جدید است. خیلی زود است که آن‌ها را شکست‌خورده بدانیم.

در تلویزیون دولتی اوکراین گروه کوچکی از سربازان اوکراینی نشان داده شدند که ساکنان شاد روستای سنیهوریوکا واقع در حدود ۵۵ کیلومتری شمال شهر خرسون، با پرچم اوکراین از آن‌ها استقبال می‌کردند.

۲۰۰ هزار نفر قربانی؟

محافل نظامی می‌گویند عقب‌نشینی از چرسون می‌تواند به روسیه فرصت تنفس بدهد و تا زمانی که نیروهای جدید و کسانی که بسیج شده‌اند برای استفاده از سلاح آموزش ببینند، جبهه را در سمت روسیه تثبیت کند. همچنین می‌توان از این زمان برای تکمیل زرادخانه تسلیحات ارتش روسیه از جمله تهیه موشک استفاده کرد.

روزنامه آمریکایی واشنگتن پست به نقل از ژنرال مارک ‌ای. میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا تخمین زد که از آغاز جنگ تاکنون در مجموع حدود ۲۰۰ هزار سرباز از هر دو طرف کشته یا زخمی شده‌اند.

این بالاترین تعداد قربانیانی است که تا کنون طرف غربی منتشر کرده است. هیچ آمار رسمی از سوی مسکو یا کی‌یف منتشر نشده است. میلی شمار غیرنظامیان کشته‌شده را ۴۰ هزار نفر تخمین زد. او گفت هر دو طرف باید بدانند که پیروزی «ممکن است از طریق اقدام نظامی قابل دستیابی نباشد و ممکن است به ابزارهای دیگری نیاز باشد». مسکو و کی‌یف گفته‌اند که مایل به مذاکره هستند اما هر کدام با شرایط خاص خود.

با این حال، به نظر می‌رسد که دستیابی به توافق فعلاً دور از دسترس است.