ژان کلود کریر، نویسنده و فیلمنامه‌نویس سرشناس فرانسوی درگذشت

ژان کلود کریر (Jean-Claude Carrière) بنا به اطلاع دخترش، در پاریس در سن ۸۹ سالگی درگذشته است. او آثار ادبی، جستار و فیلمنامه‌های پرشماری از خود برجای گذارد.

از فیلمنامه‌های مشهور کریر می‌توان از "طبل حلبی" برای سازنده آلمانی فیلم فولکر اشلوندورف بر اساس داستانی از گونتر گراس، "سیرانو دو برژراک" و "زیبای روز" نام برد.

کریر سردبیری مجله "فمی" را برعهده داشت و از سال ۱۹۸۱ عضو هیئت داوران جشنواره کن بود. او همکاری طولانی با لوئیس بونوئل داشت و از دوستان نزدیک او بود. کریر در واقع نویسنده اصلی خاطرات لوئیس بونوئل بود که با عنوان "با آخرین نفس‌هایم" با ترجمه علی امینی نجفی در ایران منتشر شده است.

او با اقتباس از رمان‌های مشهور، فیلمنامه‌های چندین اثر مهم سینمایی را نوشت که از میان آنها می‌توان به "بار هستی" اثر میلان کوندرا اشاره کرد.

ازدواج او با نویسنده ایرانی، نهال تجدد، کریر را به ایران و آشنایی با عباس کیارستمی کشاند. او در سفرهایی که به ایران داشت، کارگاه آموزشی برای هنرجویان ایرانی برگزار کرد.

کریر در نقش بازیگر در چندین فیلم در کنار هنرپیشگانی چون برژیت باردو، ژولیت گرکو و ژان مورو در برابر دوربین ظاهر شد.

همسر وی نهال تجدد نویسنده ایرانی و دختر مهین تجدد یکی از پیشتازان عرصه نمایشنامه‌نویسی در ایران است.

کریر در سال ۲۰۱۴ به پاس خدمات سینمایی دوران زندگی‌اش به دریافت جایزه افتخاری اسکار نائل آمد.

دستکم دو کتاب دیگر کریر با نام های "تراس/ روال عادی" و "فیلم کوتاهی در باره دیگران" هم به فارسی ترجمه شده است.