ناهید کیانی: از چهار سال پیش مصمم به حضور در المپیک بودم

به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی فدراسیون تکواندو، ناهید کیانی چهارمین دختر تکواندو است که توانسته به بازی‌های المپیک راه پیدا کند و حالا در یک قدمی این رقابت‌ها و

افتخارآفرینی برای ورزش ایران است. ناهید از ۸ سالگی تکواندو را شروع کرده و اولین مدال خود را در رقابت‌های جهانی نوجوانان بدست آورد و پس از آن توانست بر سکوی نایب قهرمانی و

سومی قهرمانی آسیا بزرگسالان بایستد؛ او برنز بازی‌های آسیایی و یونیورسیاد و طلا کشورهای اسلامی را نیز در کارنامه دارد و اکنون خود را برای مدال المپیک آماده کرده است.

چهارمین بانوی تکواندو ایران طی این سال‌ها تمام تلاش خود را کرده و اکنون تنها یک گام تا هدف بزرگ خود فاصله دارد. وی طی گفتگویی با روابط عمومی این فدراسیون صحبت هایی در مورد شرایطش مطرح کرده است.

قهرمانی آسیا تجربه خوبی برای من بود

مسابقات کسب سهمیه قاره آسیا ابتدای خردادماه برگزار شد و خدا را شکر موفق شدم جواز حضور در المپیک را بدست آورم؛ بعد از آن در رقابت‌ها در قهرمانی آسیا شرکت کردم که تجربه خوبی برای من بود و توانستم برخی اشکالات خود را متوجه شوم تا بتوانم در المپیک بهترین نتیجه را بگیرم.

دوست داشتم تکواندو بانوان با دو سهمیه در المپیک توکیو حضور داشته باشد

به عنوان چهارمین نماینده تکواندو بانوان در المپیک شرکت می‌کنم و قطعا حس بسیار خوبی است؛ هرچند دوست نداشتم تنها نماینده بانوان در توکیو باشم اما خب نشد و سعی می‌کنم جای نفر دوم را با مدالی که می‌گیرم پر کنم و دلم مردم کشورم را شاد نمایم.

از ۴ سال پیش عزم خود را برای حضور در المپیک جزم کرده بودم

هر ورزشکار زمانی که می‌خواهد یک حرفه‌ای را شروع کند به نهایت آن که المپیک و مدال آن است فکر می‌کند؛ من هم از چهار سال پیش عزم خود را برای حضور در المپیک جزم کرده بودم که خدا را شکر به آن رسیدم و حالا در یک قدمی مرحله آخر قرار دارم.

من نیمی از راه کسب سهمیه را در وزن اول المپیکی حضور داشتم و از نیمه راه به وزن دوم المپیکی آمدم که برای من یک اتفاق خوب بود و شاید اگر در همان وزن بودم نمی‌توانستم سهمیه حضور را بدست آورم. در هر دو وزن بازیکنان خوبی حضور دارند و تفاوت آن چنانی وجود ندارد اما در ابتدای راه و با توجه به اینکه در وزن دوم قدرت بدنی کمتری نسبت به حریفان داشتم اعتماد به نفسم پایین‌تر بود اما خدا را شکر در تورنمنت ترکیه توانستم نماینده نامدار ترکیه را شکست دهم و بعد از آن به خودباوری رسیدم که در این وزن هم می‌توانم موفق باشم.

از ۸ سالگی تکواندو را شروع کردم اما از همان زمان برایم جدی بود

من از هشت سالگی تکواندو را شروع کردم و آن زمان چون من و خواهرم خیلی شیطنت داشتیم مادرم در تعطیلات تابستان ما را در کلاس ثبت نام کرد اما با وجود سن کمی که داشتم این موضوع برای من خیلی جدی شد و اصلا نمی‌توانستم تکواندو را رها کنم؛ حتی معمولا ورزش را به درس ترجیح می‌دادم که همین مساله مادرم و خانواده را خیلی اذیت می‌کرد؛ امیدوارم با بهترین نتیجه مزد زحماتم را بگیرم.

کسی که بخواهد مدال بگیرد به اسم رویداد کاری ندارد

رویدادهای بزرگی همچون قهرمانی جهان، بازی‌های آسیایی، قهرمانی آسیا و بازی‌های یونیورسیاد را تجربه کرده‌ام و حالا نوبت به المپیک رسیده است. بارها از کسانی که تجربه حضور در این رقابت‌ها را داشته‌اند سوال کرده‌ام اما همه حرف یکسانی می‌زنند و اعتقاد دارند المپیک هیچ فرقی با میدان‌های دیگر ندارد و تنها اسم آن است که افراد را مضطرب می‌کند.

"چهارمین بانوی تکواندو ایران طی این سال‌ها تمام تلاش خود را کرده و اکنون تنها یک گام تا هدف بزرگ خود فاصله دارد"تمام تلاش خود را می‌کنم تا در این رویداد راحت بازی کنم؛ به نظرم شرایط مثل بازی‌های آسیایی یا یونیورسیاد است و با یک ذهن آرام می‌توانم نتیجه خوبی بدست آورم.

بدون شک با توجه به شیوع ویروس کرونا و شرایطی که به وجود آورده این دوره با دوره‌های قبل متفاوت است اما من به این موارد اهمیتی نمی‌دهم چراکه معتقدم کسی که بخواهد مدال بگیرد، اسم و فضای رویداد تاثیر چندانی بر او ندارد.

دلم می‌خواهد در روز مسابقات تنها عملکرد خوبی را به نمایش بگذارم

در این روزهای باقی‌مانده عکس مدال‌ها و سکوهای المپیک که منتشر شده است را نگاه می‌کنم و حتی تصویر مدال المپیک را روی زمینه گوشی گذاشته‌ام تا هر لحظه آن را ببینم، دوست دارم مدال المپیک را در ذهنم قبل از اعزام و همینجا بگیرم و در روز مسابقات تنها عملکرد خوبی را به نمایش بگذارم. بدون شک زمانی که بتوانم در این رویداد بزرگ نتیجه بگیرم تصویر پدر و مادرم جلوی چشم من می‌آید.

با کمک کادرفنی تمام حریفان خود را آنالیز کردم و امیدوارم بتوانم از این مواردی که در این مدت یاد گرفتم، استفاده کنم. تکواندو هر روز در حال تغییر است و بازیکنان خود را به روز می‌کنند؛ ناهید کیانی الان با ناهید سال گذشته اصلا قابل مقایسه نیست و قطعا بازیکنان دیگر همین شرایط را دارند.

اردو در کرونا همه را اذیت کرد

شرایط کرونا در این مدت همه را اذیت کرد به ویژه ما که در اردو به سر می‌بردیم و مدت زمان طولانی نمی‌توانستیم خانواده‌های خود را ببینیم. قطعا این موضوع به ما قوت قلب بالایی می‌داد که از آن محروم شدیم یا حتی تمرینات خارج از فدراسیون ما بسیار محدود بود و همین موارد در آمادگی ذهنی ما تاثیرگذار بود اما با این شرایط کنار آمدیم و کرونا به ما ثابت کرد که همیشه همه چیز بر وفق مراد ما نیست و باید از حال لذت ببریم و قدر سلامتی خود را بدانیم؛ در این مدت زمان باقی مانده تلاش می‌کنیم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنیم تا نزدیک به اعزام خدایی نکرده اتفاقی نیفتد.

لحظه کسب مدال و خوشحالی بعد از آن با هیچ حسی قابل مقایسه نیست

درهر اردویی که حضور داریم برای یک هدف مشخص و کسب مدال رویداد پیش‌رو می‌جنگیم و به نظرم شاید تنها چیزی که در این مسیر می‌تواند آدم را مقاوم کند فکر به لحظه کسب مدال و خوشحالی بعد از آن است که با هیچ حسی قابل مقایسه نیست.

از نظر روانی به آمادگی نسبی رسیده‌ام و تا روز مسابقه سعی می‌کنم این موضوع را به بالاترین حد برسانم؛ با کمک دکتر حمزه و تکنیک‌های ایشان روند روانی خودم را ارتقاء داده‌ام و امیدوارم بتوانم موفق باشم.

دوست دارم ابتدا در المپیک مدال بگیرم تا با امتیازش بتوانم به رقابت‌های گرندپری راه پیدا کنم و بعد از آن هم در رقابت‌های جهانی خوش بدرخشم.

از مردم می‌خواهم برای ما دعا کنند

از مردم می خواهم در این مدت با دعای خیرشان ما را همراهی کنند؛ روزهای سختی را سپری کردیم و فشار روانی زیادی روی ما است، دوست دارم با انرژی مثبتی که می‌دهند این فشار را به حداقل برسانند و برای ما دعا کنند.

بانوی تکواندوکار المپیکی کشورمان با بیان اینکه هر ورزشکار زمانی که می‌خواهد یک حرفه‌ای را شروع کند به نهایت آن که المپیک و مدال آن است فکر می‌کند، گفت: از چهارسال پیش عزم خود را برای حضور در المپیک جزم کرده بودم که خدا را شکر به آن رسیدم.