راهکار هایی برای کاهش کم رویی کودکان

خبرگزاری میزان_ کم رویی و خجالتی بودن مسئله‌ای است که بسیاری از کودکان با آن مواجه هستند، عوامل زیادی دراین امر نقش دارند که از جمله مهمترین آن‌ها نحوه رفتار و برخورد اطرفیان کودک به ویژه پدر و مادر  با او و سایر افراد است، دلیل این موضوع نقش مهم والدین در سال‌های اول زندگی و الگوی برداری کودکان از آن‌ها است، به همین دلیل اگر شما هم کودکی خجالتی دارید حتما به دنبال تغییر در نحوه برخورد خود با دیگران و به ویژه فرزند خود باشید. در این گزارش ضمن اشاره به دلایل کم رویی کودکان به نحوه برخورد صحیح والدین با کودکان اشاره شده است.

محدثه رضایی مشاور خانواده در گفت‌وگو با میزان ضمن بیان این موضوع که خجالت یک احساس منفی نیست، گفت: کم رویی یک حس طبیعی و ترکیبی از ترس و کنجکاوی است.

وی ادامه داد: هنگامی که کودک وارد یک محیط جدید می‌شود در برخورد با افراد نا شناس غربیگی می‌کند، ولی به مرور و با گذشت زمان با محیط و افرد آشنا می‌شود و احساس امنیت می‌کند.  

• بیشتر بخوانید:
• احتمال اجباری شدن ماسک در مدارس با پیک مجدد کرونا در سال تحصیلی جدید

رضایی بیان کرد: بیشتر کودکان تا سن ۵ سالگی خجالتی هستند و بعد از این سن و با افزایش تعاملات اجتماعی کم رویی در آن‌ها کاهش پیدا می‌کند.

این مشاور خانواده با تاکید بر این موضوع که نباید کم رویی را با گوشه گیری اشتباه بگیریم، افزود: گوشه گیری از هراس اجتماعی سرچشمه می‌گیرد و منجر به افسردگی می‌شود.

وی در این خصوص ادامه داد: کودکان گوشه گیر در مکان‌های آشنا نظیر خانه اقوام هم کم حرف هستند و تنهایی را انتخاب می‌کنند در حالی که کودکان کم رو بعد از آشنایی با محیط به راحتی با افراد دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و عملکرد مثبتی دارند.

رضایی اشاره کرد: بعضی اوقات کودکان محیطی که در آن قرار گرفته اند را به دلایل مختلفی نظیر: نداشتن همبازی و نبودن همسالان، دوست ندارند و به همین دلیل سکوت را ترجیح می‌دهند، در این صورت نمی‌توان گفت کودک کم روست چرا که به دلیل جذاب نبودن محیط برای او کمتر با افراد دیگر ارتباط بر قرار می‌کند.

این مشاورخانواده عنوان کرد: بعضی از روان شناسان معتقد اند که خجالتی بودن ارثی است، به این معنی که والدین کم رو فرزندانی خجالتی به دنیا می‌آورند در حالی که به عقیده برخی دیگر از روان شناسان، کودکان نوع رفتار پدر و مادر را می‌آموزند و کم رویی آن‌ها ریشه ژنتیکی ندارد و از مشاهده و یادگیری نحوه رفتار پدر و مادر سرچشمه می‌گیرد.

رضایی ضمن اشاره به تاثیرقواعد سختگیرانه و کمال طلبانه والدین در کم رویی کودکان، اظهار کرد: برخی از والدین انتظار دارند فرزندانی مبادی آداب و بی نقص داشته باشند، به همین دلیل مدام به آن‌ها تذکر می‌دهند که این امر در گذر زمان سبب ترس از رفتار اشتباه و پرهیز از صحبت کردن در جمع می‌شود.

وی گفت: برخی از والدین فرزندان خود را مورد پیش داوری قرار می‌دهند و به آن‌ها برچسب خجالتی بودن می‌زنند که این امر باعث می‌شود، کودک به مرور زمان به این نتیجه برسد که کم رو ست و در نقش یک فرد خجالتی فرو برود و خودش را متناسب با برچسب تغییر دهد.

این مشاوره خانواده بیان کرد: پرهیز از برچسب زنی و سپردن مسئولیت به کودک بدون توجه به اینکه ممکن است خرابکاری کند و یا کار را بدون نقص انجام دهد، اولین راه کاهش کم رویی در کودکان است.

رضایی افزود: تعریف کردن از مهارت‌های کودک در جمع و در خواست از او برای نشان دادن مهارت خود به دیگران نقش مهمی در کاهش کم رویی دارد.

وی متذکرشد: انجام برخی از بازی‌ها نظیر پانتومینم تاثیر بسزایی در کاهش کم رویی کودکان دارد، چرا که این بازی به سبب نمایشی بودن باعث تقویت قوه تخیل کودک می‌شود.

این مشاوره خانوداده ادامه داد: معلم بازی، مسابقه گویندگی و مجری گری نیز موجب تقویت قدرت کلامی و کاهش کم رویی کودکان می‌شود.
انتهای پیام/