فضاپیمای باری چینی در مدار قرار گرفت

سفینه‌ای که سوخت و اقلام مورد نیاز برای ساخت ایستگاه فضایی "تیان‌گونگ ۲" را حمل می‌کند، روز شنبه ۲۹ مه با موفقیت به فضا پرتاب شد. احداث این ایستگاه که معنای آن در  زبان چینی "کاخ آسمانی" است، قرار است اواخر سال ۲۰۲۲ پایان یابد. سه فضانورد در ماه ژوئیه به این ایستگاه می‌روند و سه ماه در آن خواهند ماند.

فضاپیمای باری چینی ۱۴ تن وزن دارد. آژانس سفینه‌های حامل سرنشین (CMSA) گفته که محموله تدارکاتی  فضاپیما با موفقیت از موشک جدا و وارد مدار شد. محل پرتاب فضاپیما، سکوی پرتاب ونچانگ در جزیره جنوبی هی‌نان بوده است.

خوراک سه فضانوردی که بعدا به ایستگاه می‌روند، از جمله اقلام فضاپیمای باری است؛ غذاهایی از گوشت خوک و مرغ با انواع سس‌ها و چاشنی‌های متداول در زمین.

خبرگزاری دولتی شینهوا اعلام کرده که تکمیل ایستگاه فضایی تیان‌گونگ ۲، مستلزم ده ماموریت تدارکاتی دیگر است. پیش‌بینی شده که این ایستگاه دستکم ۱۵ سال در مدار نزدیک زمین Low Earth Orbit باقی بماند. 

چنانچه ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) کار خود را طبق برنامه از پیش تعیین‌شده در سال ۲۰۲۸ متوقف کند، چین تنها کشور دنیا خواهد بود که هم‌چنان یک ایستگاه دائمی در فضا دارد.

"سفینه‌ای که سوخت و اقلام مورد نیاز برای ساخت ایستگاه فضایی "تیان‌گونگ ۲" را حمل می‌کند، روز شنبه ۲۹ مه با موفقیت به فضا پرتاب شد"به این ترتیب، "کاخ آسمانی" می‌تواند تنها پایگاه انسان در مدار زمین باشد.

پکن برای جبران عقب‌ماندگی خود از پروژه‌های فضایی روسیه و آمریکا، میلیاردها دلار روی طرح‌های جاه‌طلبانه سرمایه‌گذاری کرده است؛ طرح‌هایی در مدار زمین یا فرود سفینه‌های بدون سرنشین بر ماه و مریخ.

چین اوایل ماه مه نیز موفق شد مریخ‌نورد ژورونگ را بر سطح سیاره سرخ فرود آورد و سومین کشور دنیا شود که چنین دستاوردی داشته است. 

اما ایالات متحده و بسیاری متخصصان علوم فضایی هشدار می‌دهند که بی‌توجهی چین به استانداردهای لازم، خطرآفرین است. یک مصداق این انتقاد، سانحه‌ای بود که برای ماژول ایستگاه فضایی در ماه آوریل پیش آمد. قسمت اصلی موشک پس از پرتاب در مسیری نامنظم دور زمین چرخید و سپس ارتفاع خود را به صورتی کنترل نشده از دست داد. در حالی که بیم می‌رفت قطعات موشک روی مناطق مسکونی سقوط کند و آسیب‌های جانی به بار آورد، بقایای آن در اقیانوس هند و نزدیک کرانه‌های سریلانکا افتاد.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  استقبال از توریسم فضایی

  انوشه انصاری نخستین زن ایرانی‌تباری است که به عنوان توریست در سال ۲۰۰۶ به ایستگاه فضایی سفر کرد. خانم انصاری در این ایستگاه فضایی آزمایش‌های علمی برای آژانس فضایی اروپا انجام داد.

  او هزینه سفر خود را که حدود ۲۰ میلیون دلار بود شخصا پرداخت کرد.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  ایستگاه فضایی بین‌المللی در مداری به دور زمین

  ایستگاه فضایی بین‌المللی هر ۹۰ دقیقه یک‌بار در مداری تعیین‌شده به دور زمین می‌چرخد. در روزهایی که آسمان صاف و بی‌ابر است می‌توان این ایستگاه را با چشم غیرمسلح (بدون تجهیزات) دید.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  همکاری شرکت‌های خصوصی با ایستگاه فضایی

  در سال‌های اخیر شرکت خصوصی اسپیس‌ایکس در آمریکا با ساخت موشک‌های قوی فالکون ۹ اعلام کرد که مدول‌هایی برای پیوستن به ایستگاه فضایی را نیز آماده کرده است. سرانجام در سال ۲۰۲۰ اسپیس‌ایکس توانست از خاک آمریکا دو فضانورد را عازم ایستگاه فضایی بکند.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  نخستین مدول ۱۹ هزار کیلوگرم

  نخستین مدول ایستگاه فضایی که در سال ۱۹۹۸ به فضا پرتاب شد حدود ۱۹ هزار کیلوگرم وزن داشت و طول آن حدود ۱۲ متر بود. این قسمت به سفارش آمریکا بود، اما ساخت آن را روسیه برعهده گرفت.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  اقامتگاه ۶ نفره

  در شرایط عادی حدود ۶ نفر می‌توانند در ایستگاه فضایی اقامت و کار کنند.

  "آژانس سفینه‌های حامل سرنشین (CMSA) گفته که محموله تدارکاتی  فضاپیما با موفقیت از موشک جدا و وارد مدار شد"سرعت گردش ایستگاه فضایی بیش از ۲۷ هزار کیلومتر در ساعت است. این ایستگاه پس از ماه نورانی‌ترین جسم در آسمان شبانه برای ساکنان زمین است.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  نخستین گروه فضانوردان

  ویلیام شپرد از آمریکا در میان دو همکار خود از روسیه یوری گیدژنکو (چپ) و سرگئی کریکالوف. این سه فضانورد در دوم نوامبر ۲۰۰۰ سفرشان را آغاز کردند و به مدت ۱۳۸ روز در ایستگاه فضایی ماندند.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  مدت اقامت در ایستگاه فضایی

  به‌طور معمول ماموریت هر گروه از فضانوردان در ایستگاه فضایی حدود ۵ ماه و نیم طول می‌کشد. اما تا کنون دو فضانورد بیش از دیگر همکاران خود در ایستگاه اقامت داشته‌اند. اسکات کلی از آمریکا (عکس بالا) و میخائیل کورنینکو از روسیه.

  اقامت این‌دو در ایستگاه فضایی حدود یک سال بود.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  چند ملیتی

  کریس هدفیلد، فضانورد کانادایی در کریسمس ۲۰۱۲ در ایستگاه فضایی. در سال‌های گذشته فضانوردان ۱۸ کشور در ایستگاه فضایی اقامت داشته‌اند. بیش‌تر فضانوردان و پژوهشگران از کشورهای آمریکا و روسیه بوده‌اند. فضانوردانی نیز از کشورهای آلمان، ژاپن، کانادا، ایتالیا، فرانسه، برزیل و بریتانیا به ایستگاه فضایی اعزام شده‌اند.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  توقف "اتوبوس" در ایستگاه

  فضاپیماها وظیفه رساندن فضانوردان، آذوقه و تجهیزات را به ایستگاه فضایی دارند. در این عکس فضاپیمای آتلانتیس هم‌چون اتوبوسی در ایستگاه خود ایستاده است.

  "یک مصداق این انتقاد، سانحه‌ای بود که برای ماژول ایستگاه فضایی در ماه آوریل پیش آمد"بیشترین ماموریت‌ها را تا کنون فضاپیمای سایوز بر عهده داشته است.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  "راه‌پیمایی" در فضا

  تا کنون بیش از ۲۱۰ "راه‌پیمایی" در فضا در نزدیکی ایستگاه فضایی صورت گرفته است. فضانوردان به این گونه ماموریت‌ها می‌گویند: "فعالیت خارج از ایستگاه". در این عکس مایک هاپکینس در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳ خارج از ایستگاه فضایی راه‌پیمایی می‌کند.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  تجهیزات فوق‌العاده

  چند بازوی روباتی به ایستگاه فضایی متصل است. در این عکس این بازو حدود ۲۰ متر طول و ۷ مفصل مکانیکی دارد. این بازو قادر است که حدود ۱۰۰ هزار کیلوگرم را جابه‌جا کند.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  آپارتمان مشترک متخصصان

  ساعت کار پژوهشگران حدود ۳۵ ساعت در هفته است.

  آلکساندر گرست، فضانورد آلمان برای نخستین بار در سال ۲۰۱۴ عازم ایستگاه فضایی شد. در ماموریت اول او آزمایشاتی در باره تاثیر بی‌وزنی بر بدن انسان انجام داد. گرست در سفر دومش در سال ۲۰۱۸ به عنوان فرمانده ایستگاه فضایی مشغول فعالیت بود.

• بیستمین سالگرد اقامت انسان در ایستگاه فضایی بین‌المللی

  بازگشت به زمین

  فضانوردان پس از انجام ماموریت معمولاً با فضاپیمای سایوز به زمین باز می‌گردند. سایوز در مسافت‌های پایانی با باز کردن چتر فرودی "آرام" را برای سرنشینان فراهم می‌کند.