داریوش خنجی؛ از سینماگران بزرگ جهان تا حسرت حرف زدن به فارسی - Gooya News
ویرگول
- داریوش خنجی در بیست و یکم اکتبر ۱۹۵۵ در تهران از پدری ایرانی (اهل خنج در استان فارس) و مادری فرانسوی به دنیا آمد. پدرش یک تاجر موفق بود و صاحب دو سینما در مرکز تهران بود؛ سینماهایی که فیلمهای ایتالیایی و فرانسوی را به نمایش در میآوردند. پدر داریوش در سن بالا ازدواج کرده بود؛ مادر داریوش، او را در سه سالگی از ایران به فرانسه برد و همانجا بزرگ کرد.
فیلمبردار محبوب وودی آلن
خنجی در سال ۲۰۰۳ اولین بار با «وودی آلن» کار کرد و «هر چیز دیگر» را برایش فیلمبرداری کرد؛ همکاریای که ادامهدار شد. او در مورد وودی آلن میگوید: «بهترین حس برای آلن موسیقی است. باید به همراه آلن نوازید و ریتم را پیدا کرد؛ اگر این اتفاق بیفتد آلن همان آزادی را به شما میدهد که برای بداههگویی در فیلم میخواهید.»
وودی آلن در مورد خنجی گفته: «او یک هنرمند به تمام معنا است؛ یکی از بهترین فیلمبرداران دنیای سینما و شاید متفکرترین آنها.» داریوش بعدها فیلمهای «نیمهشب در پاریس»، «تقدیم به رم با عشق» و «جادو در مهتاب» وودی آلن را هم فیلمبرداری کرد.
***
ایندیپندنت فارسی - زمانی که از فیلمبرداران بزرگ جهان حرف میزنیم، قطعا باید از داریوش خنجی، فیلمبردار ایرانیالاصل فرانسوی، هم یاد کنیم؛ یکی از مهمترین و معروفترین مدیران فیلمبرداری تاریخ سینما که با شماری از بزرگترین فیلمسازان تاریخ سینما کار کرده است.
فهرست این فیلمسازان برای علاقهمندان سینما فهرستی دستنیافتنی و ستایشبرانگیز است: از وودی آلن و رومن پولانسکی تا برناردو برتولوچی و دیوید فینچر، از مایکل هانکه و وونگ کارـــوای تا پل تامس اندرسون و آلخاندرو گونزالس ایناریتو.
تازهترین فیلم ایناریتو با نام «باردو؛ سرگذشت غیرواقعی یک مشت واقعیت» که این روزها بر پرده سینماها میدرخشد و بختی هم در جوایز پایان سال دارد، بدون فیلمبرداری شکوهمند خنجی، احتمالا بسیاری از ارزشهایش را از دست میداد.
خنجی در این گفتوگوی اختصاصی درباره خانواده و ریشه ایرانیاش میگوید و از حسرت اینکه نمیتواند فارسی صحبت کند؛ از علاقهمندیاش به سینما در حومه پاریس تا عشقش به دوربینهای قدیمی که حالا با ورود دوربینهای دیجیتالی خدشهدار شده است.
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران