توسعه روشی جدید برای مطالعه بهتر بیماری‌ها

محققان "موسسه تحقیقاتی اسکریپس"(Scripps Research Institute) آمریکا در مطالعه اخیرشان از روش جدیدی برای شفاف‌سازی بافت(Tissue Transparent) خبر داده‌اند که این امر می‌تواند گام مهمی در جهت مطالعه دقیق‌تر بسیاری از بیماری‌ها باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اس تی دی، دانشمندان موسسه تحقیقاتی اسکریپس در یافته‌های اخیرشان از روش جدید پاکسازی بافت(tissue-clearing ) برای تفسیر نمونه‌های بیولوژیکی بزرگ پرده برداری کرده‌اند.

روش اخیری که محققان موسسه تحقیقاتی اسکریپس آن را ایجاد کرده‌اند تجزیه و تحلیل فرآیندهای بیولوژیکی در سطح بدن و بیماری‌هایی مانند کووید-۱۹ را آسان‌تر می‌کند. این روش تجسم و مطالعه فرآیندهای بیولوژیکی سالم و مرتبط با بیماری را که در چندین اندام اتفاق می‌افتد را برای دانشمندان آسان‌تر از همیشه می‌کند.

روش جدید محققان، "هیبرید"(HYBRiD) نام دارد و محققان برای ایجاد آن عناصر دو رویکرد اصلی قبلی فناوری پاکسازی بافت را با هم ترکیب کرده‌اند. دکتر "لی یه"(Li Ye) نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار علوم اعصاب موسسه تحقیقاتی اسکریپس گفت: این یک روش ساده و جهانی پاکسازی بافت برای مطالعات بخش‌های بزرگی از بدن یا حتی کل بدن حیوانات است.

پاکسازی بافت شامل استفاده از حلال‌ها برای حذف مولکول‌هایی مانند چربی است که بافت را مات می‌کنند. روش جدید بافت را از نظر نوری شفاف می‌کند و این در حالی است که اکثر پروتئین‌ها و ساختارها را در جای خود نگه می‌دارد.

دانشمندان معمولا از نورهای فلورسنت کدگذاری شده ژنتیکی یا مرتبط با آنتی‌بادی برای علامتگذاری ژن‌های فعال یا سایر مولکول‌ها در یک حیوان آزمایشگاهی استفاده می‌کنند و پاکسازی بافت اجازه می‌دهد که این نورها یک‌باره از کل حیوان تصویربرداری کنند.

دانشمندان از حدود ۱۵ سال پیش و با هدف ردیابی اتصالات عصبی در کل مغز شروع به توسعه روش‌های پاکسازی بافت کردند.

"روش‌های پیشین معمولا سریع‌تر و قوی‌تر عمل می‌کنند، اما تمایل به کاهش سیگنال‌های فلورسنت دارند"در حالی که این روش‌ها برای مغز خوب عمل می‌کنند، اما وقتی روی سایر قسمت‌های بدن یا کل بدن که شامل ساختارهای سخت‌تر هستند، به کار می‌روند چندان کاربری نیستند.

در روش‌های موجود تاکنون یا از حلال‌های آلی یا حلال های مبتنی بر آب استفاده می کردند. روش‌های پیشین معمولا سریع‌تر و قوی‌تر عمل می‌کنند، اما تمایل به کاهش سیگنال‌های فلورسنت دارند. روش‌هایی که از حلال‌های مبتنی بر آب استفاده می‌کنند در حفظ فلورسانس بهتر هستند اما برای پاکسازی بافت غیر مغزی ضعیف هستند. علاوه بر این در هر دو نوع روش نیاز به انجام کارهای سخت و پر زحمتی است که طی آن اغلب از مواد شیمیایی خطرناک استفاده می‌شود.

"یو وانگ" (Yu Wang) دانشجوی فارغ التحصیل شاغل در آزمایشگاه یه در این باره گفت: یک آزمایشگاه معمولی معمولا نمی‌تواند از این روش‌ها به طور معمول و در مقیاس بزرگ استفاده کند.

روش جدید ابداع شده توسط یه و تیمش از ترکیب متوالی حلال‌های آلی و شوینده‌های مبتنی بر آب استفاده می‌کند و از هیدروژل‌های مبتنی بر آب برای محافظت از مولکول‌های درون بافتی که باید حفظ شوند، استفاده می‌کند. محققان سهولت و کاربردی بودن روش جدید خود را در موارد مختلف نشان داده‌اند.

آنها حتی با یک آزمایشگاه برای تصویربرداری از سلول‌های آلوده به کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ در کل قفسه سینه موش‌ها(برای اولین بار) همکاری کردند.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature Methods" منتشر شده است.

انتهای پیام