دین پرستی یا زیست انسانی توحیدی، سیامک صفاتی - Gooya News

نظری خواست که بیند به جهان صورت خویش / خیمه در مزرعه‌ی آب و گِلِ آدم زد

همه‌ی ادیان آمده‌اند تا ما انسان‌های بهتری باشیم، رشد کنیم، تعالی پیدا کنیم، اخلاقی تر شویم، آگاه تر و بیدارتر شویم، فروتنی پیشه کنیم، راهرو و کوشنده صدیق راه آزادی و عدالت و انصاف باشیم واز غرور و تکبر و هرگونه زشتی پرهیز کنیم، مدارا و رواداری و تحمل پیشه کنیم، از خشونت پرهیز کنیم و با همه‌ی خلایق مهربان باشیم، و صلح جو و دادگر و حق جو باشیم. اما پیروان ادیان و مذاهب به جنگ و تفرقه و آتش افروزی و تعصب و جمود و دروغ و ریا و تزویر و کهنه اندیشی و دین پرستی و متون مقدس پرستی که جایگزین بت پرستی و شخصیت پرستی شده و بسیاری از رذائل اخلاقی دیگر مشغول شده‌اند. آنان در عمل چنان زندگی می‌کنند که گویا آموزه‌های ادیان بر رذالت و پستی و تیرگی و سردی اهتمام دارند و همین شاخصه‌ها را از پیروان خود انتظار دارند؟ چرا عقاید و رویکردهای دینی (البته نه در مورد همگان) از ما انسان‌های بهتری نساخته است؟ چرا عمل دینی که انجامش را وظیفه خود می‌دانیم، به برابری و رفع تبعیض و عدالت و آزادی از مراجع سلطه درونی و بیرونی و شادی و توسعه و امنیت مدد نرسانده و نمی‌رساند و بالعکس موجد نابرابری و تبعیض و فقر و تیره روزی و درنده خویی و جنایت شده و می‌شود؟ چرا قتل و غارت و جنایت و بردگی و بندگی و چند همسری و برتری مردان بر زنان و داشتن کنیز و ارث و دیات و شهادت نصف و نیمه زنان نسبت به مردان و عدم امکان راهیابی آنان در پست‌های کلیدی و رأس مملکت و اعدام و قصاص و نفی بلد و بریدن انگشتان دست و پا و تکفیر و تفسیق و شلاق و شکنجه و ترور و تحمیل و تفتیش عقاید در همه‌ی عرصه‌ها و تبعیض و ترس و تحقیر و سنگسار و نابرابری و فقر و ناتوانی و غیره که سابقاً به نام‌های دیگری صورت می‌گرفت این بار همان اَعمال به نام خدا و به نام دین و در پوشش کتاب مقدس و پیامبر و جانشینانش صورت می‌گیرد؟ تو گویی مشکل و مسئله نه نفسِ قتل و شلاق و اعدام و قصاص و ترور و سنگسار و تبعیض و نابرابری (جنسیتی و دینی و مذهبی و قومی و زبانی و غیره) و تکفیر و تفسیق و عدم رواداری و قطع دست و پا و گردن و اعدام و قصاص و چند همسری و داشتن کنیز و خرید و فروش برده و ازدواج زیر سن رشد و تبعید و تفتیش عقاید و حکومت انحصاری و تمامیت خواه و توتالیتر و غیره است بلکه مسئله این است که اکنون اگر هر جنایت و قساوت و عمل غیر اخلاقی و غیر انسانی را به نام خدا و کتاب خدا و دین و پیامبرو جانشینانش انجام دهیم مشکل و مسئله حل می‌شود!؟ آیا احکام و قانون و سیاست و تجارتِ و... مندرج در متن مقدس، نباید توأمان با افزایش آگاهی و معرفت ما نسبت به اساس دینداری یعنی پاسداشت کرامت و منزلت و حرمت و حریت انسان و زیست انسانی توحیدی تغییر کند، همچنان که خداوند در متون مقدس مقام و مراتب انسان را هم در روایت داستانِ فرشتگان نسبت به انسان و هم در حکایت شیطان نسبت به انسان چنان والا و ستایش برانگیز دانسته که آنها را وادار به تعظیم و ستایش انسان نموده و متأسفانه اغلب دینداران این آموزه بزرگ و برجسته را به غفلت یا به عمد از یاد برده‌اند و دیگر این که وقتی ما آگاه تر و داناتر می‌شویم، عناصر و زمینه‌های تبعیض و نابرابری و بی عدالتی و ستم را بهتر تشخیص می‌دهیم و بهتر می‌توانیم بر ناملایمات و بستری که تبعیض زا و ستم پرور است غلبه کنیم. حال، اگر بخواهیم موارد و زمینه‌های این بی عدالتی و تبعیض را که در متن مقدس با توجه به افزایش دانش و دامنه مطالبات جهان کنونی کم هم نیستند را از بین ببریم چه باید بکنیم؟

.