تلاش خانواده یک زندانی برای آزادی هم سلولی

دانشجوی دکترا که به اتهام قتل دوستش به زندان افتاده بود زمانی که متوجه شد هم سلولی‌اش می‌تواند با پرداخت ۲۳۳ میلیون تومان از زندان آزاد شود، از مادرش خواست تا با تهیه این پول مقدمات آزادی او را فراهم کند.

به گزارش ایران، زن جوانی هفته گذشته در حالی که برگه‌ای به‌دست داشت وارد شعبه سوم اجرای احکام دادسرای امور جنایی تهران شد و در مقابل دادیار حسین گودرزی قرار گرفت. این اولین باری نبود که به دادسرا می‌آمد، اما این بار با دفعات قبل فرق داشت. آمده بود تا با پرداخت دیه هم سلولی پسرش را آزاد کند. پسرش سامان، دانشجوی نخبه مقطع دکترای یکی از دانشگاه‌های دولتی ایران بوده که خرداد سال ۹۹ به اتهام قتل دوستش بازداشت شد.

پسر جوان به بازپرس جنایی گفته بود از دوران دبیرستان زیاد به آزمایشگاه می‌رفته و محلول‌های شیمیایی را با هم ترکیب می‌کرده بعد از مدت‌ها با ترکیب مواد به یک محلول شیمیایی رسیده که اعتیادآور بود و خودش از آن استفاده می‌کرد. آخرین‌بار هم آن را با آبمیوه مخلوط کرده و در یخچال خانه گذاشته بود اما دوستش شهاب که مهمان خانه‌اش بوده ناغافل آن را سر کشیده و حالش بد شده و سپس فوت کرده است.

سامان به اتهام قتل عمدی محاکمه شد اما قضات دادگاه با توجه به مدارک موجود در پرونده او را از اتهام قتل عمدی تبرئه و به‌دلیل قتل شبه‌عمد به پرداخت دیه محکوم کردند.

با صدور رأی از سوی دادگاه کیفری یک استان تهران، اولیای دم به حکم اعتراض داده و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال شد.

"قضات دیوان عالی با اعتراض اولیای دم، با اعلام نقص در حکم پرونده را برای رسیدگی دوباره به دادگاه بازگرداندند.در ادامه بررسی‌ها، این بار قضات دادگاه حکم بر قتل عمد سامان دادند"قضات دیوان عالی با اعتراض اولیای دم، با اعلام نقص در حکم پرونده را برای رسیدگی دوباره به دادگاه بازگرداندند.

در ادامه بررسی‌ها، این بار قضات دادگاه حکم بر قتل عمد سامان دادند. اما او به رأی اعتراض کرد و پرونده باردیگر به دیوان عالی کشور رفت. در این مدت، سامان که در زندان رجایی شهر به سر می‌برد با مرد ۵۱ ساله‌ای به نام خسرو که چوپان بود آشنا شد. خسرو هم سلولی سامان بود که از ۹ دی سال ۸۹ به زندان افتاده است. خسرو تعریف کرده بود که دخترش به خاطر اختلاف با همسرش به خانه وی رفته بود اما از سویی داماد خسرو به نام میثم و خانواده‌اش مدام او را تهدید می‌کردند که باید دخترش را به خانه آنها برگرداند و جواب خسرو این بود که از راه قانونی وارد عمل شوید.

دفاع مشروع

در این میان اما یک شب دو برادر میثم در حالی که چوب و چاقو به‌دست داشتند راهی خانه خسرو در آبسرد دماوند شدند.

آنها قبل از ورود به خانه برق را قطع کردند و با خسرو درگیر شدند. مرد میانسال هم در این درگیری برای دفاع از خود و خانواده‌اش دست به چاقو شد. این درگیری با مرگ یکی از برادران میثم و قطع نخاع برادر دیگرش پایان یافت.

مرد چوپان بلافاصله بازداشت شد اما قضات دادگاه کیفری باتوجه به مدارک موجود در صحنه؛ قطع شدن برق توسط مقتول و برادرش، دفاع خسرو از خانواده‌اش، حکم را دفاع مشروع اعلام کردند. بدین ترتیب مرد میانسال به پرداخت دیه مقتول و ۱۰ سال حبس و به یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان (به مبلغ دیه امسال) و ۵ سال حبس در حق برادر میثم که قطع نخاع شده بود، محکوم شد.

کمک برای نجات هم سلولی

پس از چند سال همسر و دختر مقتول از سهم دیه خود گذشت کردند اما مادر مقتول همچنان خواهان دریافت سهم دیه خود بود. سهمی که طبق محاسبات سالانه ۱۳۳ میلیون تومان بود.

"در این مدت، سامان که در زندان رجایی شهر به سر می‌برد با مرد ۵۱ ساله‌ای به نام خسرو که چوپان بود آشنا شد"از طرفی خسرو در مورد پرداخت دیه مردی که دچار قطع نخاع شده بود درخواست اعسار داد و دادگاه این مبلغ را تقسیط کرده اما خسرو باید ۱۰۰ میلیون تومان در ابتدا پرداخت می‌کرد. بدین ترتیب با گذشت بیش از ۱۰ سال از جنایت و تحمل سال‌های حبسی که دادگاه برای خسرو در نظر گرفته بود، مرد میانسال باید از زندان آزاد می‌شد.

اما چون توانایی پرداخت 233 میلیون تومان، مبلغ دیه مادرمقتول و مردی را که قطع نخاع شده بود نداشت، همچنان در زندان به سر می‌برد.سامان وقتی از داستان زندگی هم سلولی‌اش با خبر شد و شرط آزادی او از زندان پس از ۱۲ سال را ۲۳۳ میلیون تومان می‌دید، ماجرا را با مادرش در میان گذاشت تا برای مرد زندانی کاری انجام دهد. زن میانسال نیز با کمک نیکوکاران، این مبلغ را فراهم کرده و با پرداخت آن، مقدمات آزادی هم سلولی پسرش را فراهم کرد.

آزادی بعد از ۱۲ سال

زن میانسال به خبرنگار «ایران» گفت: زمانی که پسرم با من تماس گرفت و از من خواست اگر می‌توانم این مبلغ را فراهم کنم، ماجرا را به دوست و آشنا گفتم. من دو پسر دارم و پسر دیگرم هم مثل سامان نخبه است و در یک شرکت کار می‌کند. با کمک او این مبلغ را فراهم کردیم و حالا اینجا آمده‌ام تا فیش‌های واریزی را بدهم تا خسرو آزاد شود.

او ادامه داد: فقط برای رضای خدا این کار را انجام دادم و امیدوارم خداوند به پسر خودم هم کمک کند تا آزاد شود.

به من اجازه دیدن خسرو را نمی‌دهند، اما دوست دارم بعد از آزادی او را ببینم. دوست دارم خوشحالی را در چهره انسان‌ها ببینم. ما بعد از آزادی هم خسرو را رها نمی‌کنیم.

چون مدت زیادی است که در زندان بوده است، پولی د ر اختیارش قرار می‌دهیم تا کمک خرجش باشد. شوهرم نیز قرار است او را به شرکتش ببرد تا در آنجا مشغول به کار شود. امیدوارم خداوند دل مرا هم شاد کند و پسرم آزاد شود.بدین ترتیب با پرداخت دیه از سوی زن میانسال، خسرو بعد از ۱۲ سال حبس روز پنجشنبه گذشته از زندان آزاد شد.