نظر فیلسوف معروف امام محمد غزالی در باره نوروز

محمد غزالی از منطقه خراسان بعد از تحصیلات مذهبی به بغداد رفت تا در آنجا درس دهد. او فلسفه و منطق یونانی را به خوبی آموخت ولی اعلام کرد که تفکر و منطق و بحث فلسفی برای مسلمانان مفید نیست. او تدریس و فعالیت فلسفی و مذهبی اش را کنار گذاشت و به تصوف روی آورد و خانقاهی در توس خراسان راه انداخت.

او در کتاب معروفش کیمیای سعادت در بخش « منکرات و بازار» به طور مستقیم هر نوع فعالیت، شادی و آداب و رسوم پیرامون عید نوروز را جایز ندانست:

صورت حیوانات فروشند برای کودکان در عید، و شمشیر و سپر ِ چوبین فروشند برای نوروز، و بوق سفالین برای سده و کلاه و قبای ابریشمین فروشند برای جامه مردان، و جامه رفوکرده و گاز رشته فروشند و فرا نمایند که نو است و هم چنین هر چه در آن تلبیسی باشد، و مجمره و کوزه و دیوان و اوانی سیم و زر فروشند و امثال این.

و امّا صورت حیوان حرام است و آنچه برای سده و نوروز فروشند چون سپر و شمشیر چوبین و بوق سفالین ، این در نفس خود حرام نیست؛ ولیکن اظهار شعار گبران است که مخالف شرع است و از این جهت نشاید بلکه افراط کردن در آراستن بازار به سبب نوروز و قطایف بسیار کردن تکلف های نو ساختن برای نوروز نشاید،

بلکه نوروز و سده باید که مندرس شود و کسی نام آن نبرد تا گروهی از سلف گفته اند که روزه باید داشت تا از آن طعام‌ها خوردن نیاید و شب سده چراغ فر نبایدگرفت تا اصلا آتش نبیند و محققان گفته‌اند روزه داشتن این روز هم ذکر این روز بود و نشاید که نام این روز برند به هیچ وجه؛ بلکه با روزهای دیگر برابر بایدداشت و شب سده همچنین ، چنان‌ که از او خود نام و نشان نماند .»

(امام محمّد غزالی ، کمیای سعادت ، تصحیح احمد آرام ، جلد اول ، ص ٤٧٨ ـ ٤٧٩)