زنی که به لغو قانون رو در برابر وید کمک کرد و حالا می‌خواهد به سقط جنین در آمریکا پایان دهد
بی بی سی فارسی
زنی که به لغو قانون رو در برابر وید کمک کرد و حالا می‌خواهد به سقط جنین در آمریکا پایان دهد
- هالی هاندریچ
- واشنگتن، بی‌بی‌سی
منبع تصویر،
ROSS MANTLE/BBC
توضیح تصویر،
کریستان هاوکینز می‌گوید به سقط جنین در آمریکا پایان خواهد داد
کریستان هاوکینز ۲۳ ساله بود که خوابیدن در دفتر کارش را شروع کرد.
سال‌ها بعد سازمانی که او بنیان گذاشت -دانشجویان طرفدار حق حیات در آمریکا (SFLA)- به یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین گروه‌های مخالف سقط جنین در آمریکا تبدیل شد. بیش از یک دهه بعد او مقابل ساختمان دادگاه عالی آمریکا ایستاد تا در جمع هواداران شادمانش اعلام کند که حق سقط جنین در سرتاسر کشور برداشته شده است.
۱۵ سال پیش دفتر مرکزی دانشجویان طرفدار حق حیات در آرلینگتون در ایالت ویرجینیا واقع شده بود و نزدیک‌ترین شهری که هاوکینز و همسرش می‌توانستند در آن خانه بخرند ۹۰ دقیقه با آنجا فاصله داشت.
ابتدای کار او در این مسیر رفت و آمد می‌کرد؛ ساعت ۵ صبح از خانه بیرون می‌زد و هشت شب برمی‌گشت. اما رانندگی خسته‌کننده شده بود و پول بنزین هم خیلی گران می‌شد.
او در نهایت کاناپه کوچکی از ایکیا خرید و قرار شد در دو روز متوالی ۳۰ ساعت کار کند و یک شب به خانه برود. برای دوش گرفتن به باشگاه ورزشی نزدیک دفتر می‌رفت و شب روی کاناپه جمع و جوری که خریده بود می‌خوابید. وقتی هاوکینز فهمید که سوسک‌ها هم در دفتر لانه کرده‌اند، چشم‌بندی خرید که موقع خواب به چشم بزند و با چراغ روشن بخوابد تا سوسک‌ها کمتر مزاحمش شوند.Skip مطالب پیشنهادی and continue reading
مطالب پیشنهادی
- یکسال و نیم پس از ابلاغ قانون «جوانی جمعیت»؛ مسئولان از «آمار فاجعه‌بار» سقط جنین غیرقانونی در ایران می‌گویند
- هیات منصفه دونالد ترامپ را در تعرض جنسی به ای جین کارول مسئول شناخت
- آیا طالبان زنان را وسیله چانه‌زنی سیاسی با جهان ساخته است؟
- وزیر بهداشت ایران می‌گوید زنان باردار اطلاعات‌شان «ثبت» می‌شود
End of مطالب پیشنهادی
همسرش جاناتان با یادآوری آن دوره که تنها دو سال از ازدواجشان گذشته بود، می‌گوید «وحشتناک بود، خیلی وحشتناک.»
اما کریستان هاوکینز دست‌بردار نبود.
"اما رانندگی خسته‌کننده شده بود و پول بنزین هم خیلی گران می‌شد.او در نهایت کاناپه کوچکی از ایکیا خرید و قرار شد در دو روز متوالی ۳۰ ساعت کار کند و یک شب به خانه برود"او وظیفه‌ای برای خودش تعریف کرده بود که زمانی به پایان می‌رسید که حق سقط جنین (بر اساس حکم تاریخی دادگاه در پرونده رو علیه وید) که نزدیک به نیم قرن در سرتاسر آمریکا از آن حفاظت شده بود، لغو شود.
از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکستصفحه ۲در این برنامه با صاحب‌نظران درباره مسائل سیاسی و اجتماعی روز گفت و گو می‌کنیم.
پادکست
پایان پادکست
یک سال پیش بالاخره موفق شد. طرفداران حق انتخاب برای سقط جنین می‌گویند از آن زمان فعالیت‌های او کمک کرده تا دسترسی به سقط جنین برای حدود ۲۰ میلیون زن از بین برود و کشور وارد یک بحران سلامت عمومی شود.
اما هاوکینز هدفی جدید و بلندپروازانه‌تر دارد: او می‌خواهد سقط جنین در سرتاسر آمریکا به موضوعی غیرقابل تصور و دست‌نیافتنی تبدیل شود.
در طول یک سالی که از حکم دادگاه عالی آمریکا می‌گذرد، هاوکینز به فعالیت‌هایش شتاب بیشتری داده، سازمانش را بزرگتر و تاثیرگذارتر کرده و تلاش می‌کند قانون‌گذاران ایالتی را برای اعمال محدودیت‌های شدیدتر برای سقط جنین تحت فشار بگذارد.
او می‌گوید «الان وقت کار است. تمام آمریکا نگاهش به این موضوع است، باید همین الان پدال گاز را محکم‌تر فشار داد… بیشتر، بیشتر، بیشتر و بیشتر.»
هاوکینز ۳۸ ساله از فعالان دوره‌های قبل جسورتر و مصمم‌تر است. او نماد نسلی تازه از فعالان است که چشم به هدفی نهایی دوخته‌اند: ممنوعیت سراسری سقط جنین از همان ابتدای بارداری.
مری زیگلر، استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، و یکی از کارشناسان برجسته موضوع سقط جنین در آمریکا می‌گوید «او نماینده گردش به راست در این جنبش است… و محکی که نشان می‌دهد این جنبش تا کجا می‌تواند پیش برود. کریستان برای فهم آنچه قرار است اتفاق بیفتد بسیار مهم است.»
برنامه‌های هاوکینز خلاف جهت افکار عمومی است.
اکثریت در آمریکا از دسترسی عمومی به سقط جنین قانونی حمایت می‌کنند و حتی بعضی از جمهوری‌خواهان او را تندرو و افراطی می‌دانند.»
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
فعالان سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» لغو قانون رو علیه وید را جشن می‌گیرند
اما لغو حکم رو علیه وید در دادگاه عالی آمریکا هم زمانی خیلی بعید به نظر می‌رسید. حالا یک سال بعد از این اتفاق، هاوکینز بر این باور است که جنبش ضد سقط جنین را به پیروزی بعید دیگری هدایت خواهد کرد.
بسیاری از فعالان ضد سقط جنین داستان و تجربه‌ای شخصی دارند که آنها را در این مسیر قرار داده است.
برای کریستان هاوکینز این اتفاق در ۱۵ سالگی رخ داد. او در محل زندگی‌اش در ویرجینیای غربی شروع به کار داوطلبانه در یک مرکز بحران بارداری کرد که در آن تلاش می‌کنند زنان باردار را از سقط جنین منصرف کنند. در این مراکز خدماتی مانند مشاوره و سونوگرافی ارائه می‌شود و همین طور لوازمی مانند پوشک و دستمال بچه به زنان باردار داده می‌شود.
قبل از شروع کار در آن مرکز، هاوکینز باید درباره سقط جنین می‌آموخت و این که دقیقا چه اتفاقی می‌افتد. یکی از کارمندان کلینیک نوار ویدیویی وی‌اچ‌اس فیلم «جیغ ساکت» را به او داد؛ فیلم جنجالی و تبلیغاتی علیه سقط جنین که سال ۱۹۸۴ ساخته شد و مدعی بود اتفاقی را که برای جنین ۱۲ هفته‌ای در حین سقط می‌افتد، از طریق سونوگرافی نشان می‌دهد.
"برای دوش گرفتن به باشگاه ورزشی نزدیک دفتر می‌رفت و شب روی کاناپه جمع و جوری که خریده بود می‌خوابید"این فیلم که فعالان حق سقط جنین آن را فریبکارانه می‌خواندند، ادعای بر خلاف یافته‌های دانشمندان مطرح می‌کرد که می‌گویند جنین تا دست کم ۲۴ هفته از زمان شروع بارداری درد را احساس نمی‌کند.
با وجود این هاوکینز با دیدن فیلم وحشت‌زده و منزجر شد. او بر این باور بود که شاهد یکی از بزرگترین قساوت‌ها علیه حقوق بشر در جهان معاصر بوده است: کشتن روزمره «کودکان زاده‌نشده»؛ عبارتی که او برای توصیف جنین به کار می‌برد. سوالی که برای او پیش آمد این بود که چرا همه تلاش نمی‌کنند جلو این کار را بگیرند.
او اخیرا در مصاحبه‌ای گفت «اولین روز کارم در کلینیک بارداری را به خاطر دارم که راه می‌رفتم و با خودم می‌گفتم 'خدایا چطور با وجود چنین اتفاقی زندگی عادی همچنین جریان دارد؟' همانجا بود که همه چیز تغییر کرد.»
بعد از گذراندن تابستان در آن مرکز باروری، هاوکینز گروهی محلی علیه سقط جنین به نام «نوجوانان طرفدار حق حیات» تشکیل داد. او به شاخه محلی گروه «حق حیات» پیوست و در شعبه محلی حزب جمهوری‌خواه عضو شد. خودش می‌گوید «من جوان‌ترین عضو با اختلاف سنی حدود چهار دهه با بقیه بودم.»
تا سال ۲۰۰۶ او از کالج فارغ‌التحصیل شد و دوره کوتاهی را در کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه و وزارت بهداشت و خدمات انسانی گذراند.
بعد از آن هاوکینز برای مدیریت سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» استخدام شد که در آن زمان سازمانی نوپا بود که در ۱۸۰ دانشگاه عضوگیری کرده بود. او تنها ۲۱ سال داشت.
۱۷ سال بعد هاوکینز همچنان با تعهد و وسواس فعالیت می‌کند و آماده است که در هر ساعتی از شبانه‌روز برای همکارانش پیامک و ایمیل بفرستد. برنامه روزانه که او در آیفونش ثبت شده مانند یک کابوس است: بیش از ۲۰ جلسه و مسئولیت که بعضی از آنها با هم تداخل پیدا می‌کند. در طول روز او تماس‌هایی از یک مشاور سلامتی دارد که به گفته خودش «به من یادآوری می‌کنند که در طول روز آب بنوشم. من همیشه به شوخی می‌گویم که گروه دانشجویان طرفدار حق حیات بر پایه نوشابه رژیمی «ماونتین دو» تاسیس شده است.»
او و همسرش جاناتان با چهار فرزندشان در یک ماشین کاروان زندگی می‌کنند تا همه خانواده بتوانند در سفرهای مکرر کاری همراه او باشند.
"تمام آمریکا نگاهش به این موضوع است، باید همین الان پدال گاز را محکم‌تر فشار داد… بیشتر، بیشتر، بیشتر و بیشتر.»هاوکینز ۳۸ ساله از فعالان دوره‌های قبل جسورتر و مصمم‌تر است"جاناتان که قبلا معلم بوده، وظیفه آموزش تحصیلی بچه‌ها در خانه را بر عهده دارد. او ماه گذشته که همراه خانواده به باغ وحش پیتسبورگ رفته بود گفت «من تلاش می‌کنم خودم را با این وضعیت وفق دهم. این تمام کاری است که از من برمی‌آید.»
کریستان همان روز به او گفت «مطمئنم که از عبارت سقط جنین حالت به هم می‌خورد. می‌توانم قسم بخورم که هر بار این واژه را می‌گویم، چهره‌ات در هم می‌رود.»
وقتی او را همراه طرفداران و اهداکنندگان می‌بینید، متوجه می‌شوید که اهل طعنه و کنایه و طنز است؛ خصوصیتی که ممکن است از زنی که تلاش می‌کند سقط جنین را به طور کامل غیرقانونی کند، انتظار نداشته باشید. راحت فحش می‌دهد و موقع حرف زدن مرتب وول می‌خورد.
او آن طور که خودش می‌گوید «به معنای معمول و سنتی» دوستی ندارد.
می‌گوید «دوستان دختری ندارم که با آنها قرار صبحانه بگذارم… من غیر از پایان دادن به سقط جنین چه حرف دیگری برای گفتن دارم؟»
ماموریت هاوکینز که همان روز اول کار در مرکز باروری آغاز شد، تمام زندگی او را درگیر می‌کند، واقعیتی که خودش هم از آن آگاه است. او تلاش می‌کند به اعضای گروهش اصول «عجیب غریب نباشید» را بیاموزد به این معنی که کاری نکنید که مردم عادی را بترسند و احساس غریبی کنند.
توضیح تصویر،
دانشجویان طرفدار حق حیات در ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا تشکیلات دارد
او می‌گوید «باید بدانید که چه زمانی شور و اشتیاق نشان دهید. اگر کتابی از تصاویر منزجر کننده از کودکانی که سقط شده‌اند در جیبتان داشته باشید و هر بار سر میز شام آن را دربیاورید و بقیه نشان دهید، آدم‌ها از دستتان عصبانی می‌شوند.»
در یک روز گرم و شرجی ماه ژوئن در واشنگتن شش دانشجوی عضو سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» تلاش می‌کنند از میان گروهی از نوجوانانی که به اردو آمده‌اند و تی‌شرت‌های یک‌دست به تن دارند، وارد ساختمان کنگره شوند تا لابی‌گری را در میان نمایندگان آغاز کنند.
این شش نفر همگی لباس قرمز پوشیده‌اند که روی بعضی از آنها شعار سازمان دیده می‌شود: «نسل طرفدار حق حیات رای می‌دهد». یکی از آنها یک جفت گوشواره آویزان کرده که به شکل پاهای طلایی کوچکی است که هم‌اندازه پای جنین در هفته دوازدهم باروری است. او می‌گوید «این تصویری است که انسان بودن آنها را نمایش می‌دهد.»
گروه‌هایی از این دست را می‌توان هر هفته در کنگره‌های ایالتی یا در پردیس دانشگاه‌ها در سرتاسر آمریکا پیدا کرد.
"کریستان برای فهم آنچه قرار است اتفاق بیفتد بسیار مهم است.»برنامه‌های هاوکینز خلاف جهت افکار عمومی است"سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات تحت رهبری هاوکینز در بیش از ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا فعال شده و ۸۰ کارمند حقوق‌بگیر دارد. از سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۶۰ هزار فعال ضد سقط جنین دوره‌های آموزشی سازمان را گذرانده‌اند. کارشناسان می‌گویند قدرت هاوکینز به طور خاص در توانایی او برای جمع کردن و مشارکت مردم نهفته است. فعالان این سازمان اکنون نقش عمده‌ای در اعتراضات و تظاهرات علیه سقط جنین در سراسر کشور دارند.
او می‌گوید «ما سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را برای نسل بعد از قانون رو راه انداختیم. قصد ما داشتن ارتشی آموزش‌دیده بود.»
بعد از لغو حکم تاریخی رو علیه وید در سال گذشته، این ارتش بسیج شده تا به تصویب ده‌ها طرح ضد سقط جنین در مجالس ایالتی کمک کند.
تا الان ۱۳ ایالت تحت حاکمیت جمهوری‌خواهان سقط جنین را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. این ممنوعیت در شش ایالت دیگر به دلیل چالش‌های قانونی هنوز به نتیجه نرسیده است.
به گفته موسسه گوتماکر، که یک گروه پژوهشی طرفدار حق انتخاب است، حدود یک‌سوم از زنان آمریکایی در سن بارداری، اکنون در ایالت‌هایی زندگی می‌کنند که امکان سقط جنین در دسترس نیست یا به شدت محدود شده است. در طول یک سال گذشته گزارش‌هایی از پیامدهای چنین ممنوعیتی منتشر شده که جریان‌های حامی دسترسی به امکان سقط جنین را به حرکت درآورده است، از جمله یک کودک ده ساله قربانی تجاوز در ایالت اوهایو از سقط جنین منع شده و۱۳ زن در تگزاس که می‌گویند با وجود عوارض مرگبار بارداری اجازه سقط جنین به آنها داده نشده است.
آنجلا واسکس-ژیرو، معاون ریاست انجمن طرفدار حق انتخاب نارال در آمریکا می‌گوید «آنچه دانشجویان طرفدار حق حیات و دیگر گروه‌های ضد سقط جنین تبلیغ می‌کنند، بدترین و زیانبارترین سیاست است. او [کریستان] تجسم افراطی‌گری در این جنبش است.»
منبع تصویر،
ROSS MANTLE/BBC
توضیح تصویر،
هاوکینز نماینده چرخش به راست در جنبش ضد سقط جنین است
او می‌گوید «شما آمریکا را برای زنان باردار به مکانی ناامن تبدیل می‌کنید.»
اما محور بحث و گفتمان جنبش ضد سقط جنین بعد از لغو قانون رو در دادگاه عالی به کدام سو رفته است؟
هاوکینز و بسیاری از رهبران این جنبش همچنان بر سر یک موضوع توافق دارند: یک جنین یک شخص دارای حق و حقوق است. یک هدف هم مورد توافق آنهاست: ممنوعیت سراسری سقط جنین در آمریکا.
"او در محل زندگی‌اش در ویرجینیای غربی شروع به کار داوطلبانه در یک مرکز بحران بارداری کرد که در آن تلاش می‌کنند زنان باردار را از سقط جنین منصرف کنند"اما اختلاف نظرهایی درباره ماهیت و چگونگی اجرای چنین ممنوعیتی بین آنها دیده می‌شود.
مری زیگلر از دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید «این جنبش در عمل چند پاره شده است و اتفاق نظری در آن دیده نمی‌شود.»
سازمان دانشجویان تلاش می‌کند برنامه‌ای را پیش ببرد که به آن «مدل سقط زودهنگام» می‌گوید و برای این کار طرح‌هایی را برای تصویب ارائه می‌دهد که در آن پیشنهاد شده سقط جنین از هنگام تشکیل نطفه ممنوع شود، یا دست کم بعد از آن که اولین فعالیت‌های قلبی جنین مشاهده می‌شود که معمولا در حدود شش هفتگی بارداری رخ می‌دهد.
به عبارت دیگر سازمان هاوکینز رویکرد پیش بردن تدریجی سیاست‌ها را کنار گذاشت که پیشتر در جنبش ضد سقط جنین شکل گرفته بود و هنوز هم در میان گروه‌های فعال این جنبش طرفدار دارد.
سازمان «آمریکای طرفدار حق حیات سوزان بی آنتونی» یکی از این گروه‌هاست. مارجوری داننفلسر، رهبر این سازمان که حضوری قدرتمند و طولانی در لابی‌های ضد سقط جنین داشته، می‌گوید با هر نامزد ریاست جمهوری که از ممنوعیت سقط جنین بعد از هفته پانزدهم حمایت نکند، مخالفت خواهد کرد. بر اساس یک نظرسنجی که به تازگی انجام شده ۴۴ آمریکایی ها با چنین مدت زمانی موافق هستند.
اما این برای هاوکینز کافی نیست. نامزدهای انتخابات اگر حمایت سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را بخواهند باید از ممنوعیت سقط جنین از هفته ششم بارداری حمایت کنند.
این اختلافی است که هاوکینز هم به آن اشاره می‌کند: «مارجوری داخل سیستم است… اما من کسی هستم که وارد می‌شود و می‌گوید 'خب، ما دقیقا کاری را می‌کنیم که می‌دانیم کار درستی است.' البته ما با هم دعوایی نداریم.»
هاوکینز درباره مسائل دیگر مربوط به سقط جنین هم صریح‌تر و محافظه‌کارتر است. او با استثنا کردن قربانیان تجاوز و بارداری حاصل از آمیزش جنسی با اعضای خانواده مخالف است.
با انواع مختلف شیوه‌های کنترل بارداری از جمله استفاده از قرص‌های پیشگیری هم مخالف است؛ دیدگاهی که یکی دیگر از رهبران جنبش سقط جنین در مکالمه‌ای خصوصی آن را «غیر سودمند» می‌خواند..
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
گروه‌های طرفدار حق انتخاب می‌گویند فعالیت‌های هاوکینز کمک کرده است که آمریکا به سوی یک بحران سلامت عمومی برود
الیزابت اسمیت، مدیر سیاست‌گذاری مرکز حقوق باروری که طرفدار حق انتخاب برای سقط جنین است، می‌گوید «چیزی که تغییر کرده این است که آنها ابایی ندارند بخشی را که قبلا بی‌سر و صدا بوده، با صدای بلند فریاد بزنند. تصمیم گرفته‌اند که آشکارا افراطی باشند.»
رویکرد سازش‌ناپذیر هاوکینز بعضی از جمهوری‌خواهان را هم نگران کرده است. سیاستمداران مجبور شده‌اند که میان ناامید کردن هاوکینز و متحدانش یا از دست دادن رای‌دهندگان به مراتب میانه‌روتر یکی را انتخاب کنند.
جان فیری، از مشاوران سابق حزب جمهوری‌خواه در کنگره می‌گوید «از نظر سیاسی جمهوری‌خواهان در موضع بسیار تدافعی‌تری نسبت به دموکرات‌ها قرار گرفته‌اند چون مرتب درباره محدودیت‌هایی صحبت می‌کنند که مورد حمایت بیشتر آمریکایی نیست.»
موج قرمزی که برای پیروزی قاطع جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۲۲ پیش‌بینی می‌شد، با افزایش چشمگیر حمایت از حق سقط جنین فروکش کرد و در نهایت دموکرات‌ها را صاحب پیروزی‌های غیرمنتظره‌ای در چندین رقابت مهم کرد. سال گذشته رای‌دهندگان طرفدار حق انتخاب در تمام شش مورد مربوط به سقط جنین، حتی در ایالت‌های محافظه‌کاری مانند کانزاس و کنتاکی پیروز شدند.
نانسی میس، یکی از معدود جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان که علنا خواهان انعطاف بیشتر در قبال سقط جنین شده در بیانیه‌ای به بی‌بی‌سی گفت «زنان رفتار جمهوری‌خواهان بعد از لغو قانون رو علیه وید را زیر نظر دارند و هر چیز غیر از یک استراتژی دلسوزانه که بتواند حمایت زنان ساکن مناطق حومه‌ای و رای‌دهندگان مردد را کسب کند، جنبش طرفدار حق حیات و به تبع آن حزب [جمهوری‌خواه] را به شدت عقب می‌اندازد.»
اما هاوکینز حزب جمهوری‌خواه را مشکل خودش نمی‌داند. او حوصله سیاستمدارانی را که به نظرش به اندازه کافی طرفدار حق حیات نیستند، ندارد و تهدیدی است برای جمهوری‌خواهانی که بدون حمایت از ممنوعیت زودهنگام سقط جنین در انتخابات نامزد می‌شوند.
به گفته هاوکینز، مارو ریپ، سناتور ایالات نبراسکا که علیه ممنوعیت سقط جنین بعد از شش هفته رای داده بود «به زودی بازنشسته می‌شود».
سه سناتور زن جمهوری‌خواه در ایالت کارولینای جنوبی هم که با ممنوعیت سقط جنین از آغاز بارداری مخالفت کرده بودند با تهدیدی مشابه روبرو هستند.
"او بر این باور بود که شاهد یکی از بزرگترین قساوت‌ها علیه حقوق بشر در جهان معاصر بوده است: کشتن روزمره «کودکان زاده‌نشده»؛ عبارتی که او برای توصیف جنین به کار می‌برد"دو نفر از این سناتورها از دوره شش هفته‌ای حمایت کرده بودند اما این برای هاوکینز کافی نبود. سازمان او برای هر یک از آنها یک ستون فقرات پلاستیکی هم‌اندازه ستون فقرات یک نوزاد فرستاد و یادداشتی همراه آن که از سناتورها می‌خواست جرات و جسارت بیشتری به خرج دهند [با به کار بردن اصطلاحی در انگلیسی که با «ستون فقرات» ساخته می‌شود].
هاوکینز می‌گوید «به نظرم این تفاوت ما با سازمان‌های دیگر طرفدار حق حیات است. من اصلا برایم مهم نیست که فلانی و بهمانی در واشنگتن از من ناراحت شده‌اند. خوشحالی آنها هیچ امتیازی در جامعه مورد نظر من ندارد.»
این رویکرد تهاجمی و سازش‌ناپذیر باعث ارتقای جایگاه او در میان فعالان مخالف سقط جنین شده که بعد از لغو قانون رو در حال چرخش بیشتر به راست هستند.
زلی مارتین، پژوهشگر آزمایشگاه تحقیقی پروپاگاندا در دانشگاه تکزاس می‌گوید «کلیت این جنبش به سمتی می‌رود که بیشتر و بیشتر خواهان وضع محدودیت‌های افراطی است. آنها فکر می‌کنند الان که قانون رو برای حمایت از حق سقط جنین لغو شده، چرا باید عقب‌نشینی کنیم.
و به نظر من کریستان هاوکینز نقش کلانی در این میان دارد.»
این که هاوکینز تا کجا بتواند پیش برود و تا کجا به برداشتن کامل حق انتخاب نزدیک شود، سوالی است که جوابش هنوز معلوم نیست.
توضیح تصویر،
در یک سالی که از لغو قانون رو علیه وید گذشته در میان گروه‌های مخالف سقط جنین شکاف افتاده است
مری زیگلر می‌گوید «من نمی‌توان نقطه‌ای را در آینده آمریکا پیش‌بینی کنم که آمریکایی‌ها خواهان ممنوعیت مطلق سقط جنین باشند. نشانه‌ای از چنین چیزی نیست.»
اما به گفته او هاوکینز و متحدانش به دنبال راه‌هایی هستند که هم افکار عمومی و هم مقاومت سیاسی را در این موضوع دور بزنند. یکی از این راه‌ها که شاید بیش از بقیه برای آنها در دسترس به نظر می‌آید، این است که از دادگاه عالی آمریکا با اکثریت اعضای محافظه‌کار بخواهند انسان بودن و شخصیت جنین را به رسمیت بشناسد.
این مسئله بعید به نظر می‌رسد اما هاوکینز به عملی کردن خواسته‌های غیرمحتمل عادت کرده است.
چندی پیش او در نورثویل در ایالت میشیگان در یک اتاق کنفرانس کوچک در میان جمعی از حامیان مالی بالقوه خود حاضر شد و سخنانش را با داستانی از اوایل دوره کارش شروع کرد.
یکی از مربیان او توصیه‌ای ناخواسته به او کرده بود. او از هاوکینز خواسته بود که مرتب نگوید قانون رو علیه وید کی لغو می‌شود، و هشدار داده بود که چنین انتظاراتی و مطرح کردن آن در جمع باعث می‌شود هاوکینز «خام و بی‌تجربه» به نظر بیاید.
اما هاوکینز این توصیه را نادیده گرفت. او از کارمندانش خواست که -کاملا برعکس- روی خواسته‌شان تاکید کنند و با صدای بلند وعده دهند که قانون رو علیه وید را «به زباله‌دان تاریخ» بیندازند.
او می‌گوید «من همیشه به تیمم می‌گویم: برنده‌ها بردن را از قبل تصور و پیش‌بینی می‌کنند.»
- هالی هاندریچ
- واشنگتن، بی‌بی‌سی
منبع تصویر، ROSS MANTLE/BBC
کریستان هاوکینز می‌گوید به سقط جنین در آمریکا پایان خواهد داد
کریستان هاوکینز ۲۳ ساله بود که خوابیدن در دفتر کارش را شروع کرد.
سال‌ها بعد سازمانی که او بنیان گذاشت -دانشجویان طرفدار حق حیات در آمریکا (SFLA)- به یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین گروه‌های مخالف سقط جنین در آمریکا تبدیل شد. بیش از یک دهه بعد او مقابل ساختمان دادگاه عالی آمریکا ایستاد تا در جمع هواداران شادمانش اعلام کند که حق سقط جنین در سرتاسر کشور برداشته شده است.
۱۵ سال پیش دفتر مرکزی دانشجویان طرفدار حق حیات در آرلینگتون در ایالت ویرجینیا واقع شده بود و نزدیک‌ترین شهری که هاوکینز و همسرش می‌توانستند در آن خانه بخرند ۹۰ دقیقه با آنجا فاصله داشت.
ابتدای کار او در این مسیر رفت و آمد می‌کرد؛ ساعت ۵ صبح از خانه بیرون می‌زد و هشت شب برمی‌گشت. اما رانندگی خسته‌کننده شده بود و پول بنزین هم خیلی گران می‌شد.
او در نهایت کاناپه کوچکی از ایکیا خرید و قرار شد در دو روز متوالی ۳۰ ساعت کار کند و یک شب به خانه برود. برای دوش گرفتن به باشگاه ورزشی نزدیک دفتر می‌رفت و شب روی کاناپه جمع و جوری که خریده بود می‌خوابید. وقتی هاوکینز فهمید که سوسک‌ها هم در دفتر لانه کرده‌اند، چشم‌بندی خرید که موقع خواب به چشم بزند و با چراغ روشن بخوابد تا سوسک‌ها کمتر مزاحمش شوند.
همسرش جاناتان با یادآوری آن دوره که تنها دو سال از ازدواجشان گذشته بود، می‌گوید «وحشتناک بود، خیلی وحشتناک.»
اما کریستان هاوکینز دست‌بردار نبود. او وظیفه‌ای برای خودش تعریف کرده بود که زمانی به پایان می‌رسید که حق سقط جنین (بر اساس حکم تاریخی دادگاه در پرونده رو علیه وید) که نزدیک به نیم قرن در سرتاسر آمریکا از آن حفاظت شده بود، لغو شود.
یک سال پیش بالاخره موفق شد. طرفداران حق انتخاب برای سقط جنین می‌گویند از آن زمان فعالیت‌های او کمک کرده تا دسترسی به سقط جنین برای حدود ۲۰ میلیون زن از بین برود و کشور وارد یک بحران سلامت عمومی شود.
اما هاوکینز هدفی جدید و بلندپروازانه‌تر دارد: او می‌خواهد سقط جنین در سرتاسر آمریکا به موضوعی غیرقابل تصور و دست‌نیافتنی تبدیل شود.
در طول یک سالی که از حکم دادگاه عالی آمریکا می‌گذرد، هاوکینز به فعالیت‌هایش شتاب بیشتری داده، سازمانش را بزرگتر و تاثیرگذارتر کرده و تلاش می‌کند قانون‌گذاران ایالتی را برای اعمال محدودیت‌های شدیدتر برای سقط جنین تحت فشار بگذارد.
او می‌گوید «الان وقت کار است. تمام آمریکا نگاهش به این موضوع است، باید همین الان پدال گاز را محکم‌تر فشار داد… بیشتر، بیشتر، بیشتر و بیشتر.»
هاوکینز ۳۸ ساله از فعالان دوره‌های قبل جسورتر و مصمم‌تر است. او نماد نسلی تازه از فعالان است که چشم به هدفی نهایی دوخته‌اند: ممنوعیت سراسری سقط جنین از همان ابتدای بارداری.
مری زیگلر، استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، و یکی از کارشناسان برجسته موضوع سقط جنین در آمریکا می‌گوید «او نماینده گردش به راست در این جنبش است… و محکی که نشان می‌دهد این جنبش تا کجا می‌تواند پیش برود. کریستان برای فهم آنچه قرار است اتفاق بیفتد بسیار مهم است.»
برنامه‌های هاوکینز خلاف جهت افکار عمومی است. اکثریت در آمریکا از دسترسی عمومی به سقط جنین قانونی حمایت می‌کنند و حتی بعضی از جمهوری‌خواهان او را تندرو و افراطی می‌دانند.»
منبع تصویر، Getty Images
فعالان سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» لغو قانون رو علیه وید را جشن می‌گیرند
اما لغو حکم رو علیه وید در دادگاه عالی آمریکا هم زمانی خیلی بعید به نظر می‌رسید. حالا یک سال بعد از این اتفاق، هاوکینز بر این باور است که جنبش ضد سقط جنین را به پیروزی بعید دیگری هدایت خواهد کرد.
بسیاری از فعالان ضد سقط جنین داستان و تجربه‌ای شخصی دارند که آنها را در این مسیر قرار داده است.
برای کریستان هاوکینز این اتفاق در ۱۵ سالگی رخ داد. او در محل زندگی‌اش در ویرجینیای غربی شروع به کار داوطلبانه در یک مرکز بحران بارداری کرد که در آن تلاش می‌کنند زنان باردار را از سقط جنین منصرف کنند. در این مراکز خدماتی مانند مشاوره و سونوگرافی ارائه می‌شود و همین طور لوازمی مانند پوشک و دستمال بچه به زنان باردار داده می‌شود.
قبل از شروع کار در آن مرکز، هاوکینز باید درباره سقط جنین می‌آموخت و این که دقیقا چه اتفاقی می‌افتد. یکی از کارمندان کلینیک نوار ویدیویی وی‌اچ‌اس فیلم «جیغ ساکت» را به او داد؛ فیلم جنجالی و تبلیغاتی علیه سقط جنین که سال ۱۹۸۴ ساخته شد و مدعی بود اتفاقی را که برای جنین ۱۲ هفته‌ای در حین سقط می‌افتد، از طریق سونوگرافی نشان می‌دهد. این فیلم که فعالان حق سقط جنین آن را فریبکارانه می‌خواندند، ادعای بر خلاف یافته‌های دانشمندان مطرح می‌کرد که می‌گویند جنین تا دست کم ۲۴ هفته از زمان شروع بارداری درد را احساس نمی‌کند.
با وجود این هاوکینز با دیدن فیلم وحشت‌زده و منزجر شد. او بر این باور بود که شاهد یکی از بزرگترین قساوت‌ها علیه حقوق بشر در جهان معاصر بوده است: کشتن روزمره «کودکان زاده‌نشده»؛ عبارتی که او برای توصیف جنین به کار می‌برد. سوالی که برای او پیش آمد این بود که چرا همه تلاش نمی‌کنند جلو این کار را بگیرند.
او اخیرا در مصاحبه‌ای گفت «اولین روز کارم در کلینیک بارداری را به خاطر دارم که راه می‌رفتم و با خودم می‌گفتم 'خدایا چطور با وجود چنین اتفاقی زندگی عادی همچنین جریان دارد؟' همانجا بود که همه چیز تغییر کرد.»
بعد از گذراندن تابستان در آن مرکز باروری، هاوکینز گروهی محلی علیه سقط جنین به نام «نوجوانان طرفدار حق حیات» تشکیل داد. او به شاخه محلی گروه «حق حیات» پیوست و در شعبه محلی حزب جمهوری‌خواه عضو شد. خودش می‌گوید «من جوان‌ترین عضو با اختلاف سنی حدود چهار دهه با بقیه بودم.»
تا سال ۲۰۰۶ او از کالج فارغ‌التحصیل شد و دوره کوتاهی را در کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه و وزارت بهداشت و خدمات انسانی گذراند. بعد از آن هاوکینز برای مدیریت سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» استخدام شد که در آن زمان سازمانی نوپا بود که در ۱۸۰ دانشگاه عضوگیری کرده بود. او تنها ۲۱ سال داشت.
۱۷ سال بعد هاوکینز همچنان با تعهد و وسواس فعالیت می‌کند و آماده است که در هر ساعتی از شبانه‌روز برای همکارانش پیامک و ایمیل بفرستد. برنامه روزانه که او در آیفونش ثبت شده مانند یک کابوس است: بیش از ۲۰ جلسه و مسئولیت که بعضی از آنها با هم تداخل پیدا می‌کند. در طول روز او تماس‌هایی از یک مشاور سلامتی دارد که به گفته خودش «به من یادآوری می‌کنند که در طول روز آب بنوشم. من همیشه به شوخی می‌گویم که گروه دانشجویان طرفدار حق حیات بر پایه نوشابه رژیمی «ماونتین دو» تاسیس شده است.»
او و همسرش جاناتان با چهار فرزندشان در یک ماشین کاروان زندگی می‌کنند تا همه خانواده بتوانند در سفرهای مکرر کاری همراه او باشند. جاناتان که قبلا معلم بوده، وظیفه آموزش تحصیلی بچه‌ها در خانه را بر عهده دارد. او ماه گذشته که همراه خانواده به باغ وحش پیتسبورگ رفته بود گفت «من تلاش می‌کنم خودم را با این وضعیت وفق دهم. این تمام کاری است که از من برمی‌آید.»
کریستان همان روز به او گفت «مطمئنم که از عبارت سقط جنین حالت به هم می‌خورد. می‌توانم قسم بخورم که هر بار این واژه را می‌گویم، چهره‌ات در هم می‌رود.»
وقتی او را همراه طرفداران و اهداکنندگان می‌بینید، متوجه می‌شوید که اهل طعنه و کنایه و طنز است؛ خصوصیتی که ممکن است از زنی که تلاش می‌کند سقط جنین را به طور کامل غیرقانونی کند، انتظار نداشته باشید. راحت فحش می‌دهد و موقع حرف زدن مرتب وول می‌خورد. او آن طور که خودش می‌گوید «به معنای معمول و سنتی» دوستی ندارد.
می‌گوید «دوستان دختری ندارم که با آنها قرار صبحانه بگذارم… من غیر از پایان دادن به سقط جنین چه حرف دیگری برای گفتن دارم؟»
ماموریت هاوکینز که همان روز اول کار در مرکز باروری آغاز شد، تمام زندگی او را درگیر می‌کند، واقعیتی که خودش هم از آن آگاه است. او تلاش می‌کند به اعضای گروهش اصول «عجیب غریب نباشید» را بیاموزد به این معنی که کاری نکنید که مردم عادی را بترسند و احساس غریبی کنند.
دانشجویان طرفدار حق حیات در ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا تشکیلات دارد
او می‌گوید «باید بدانید که چه زمانی شور و اشتیاق نشان دهید. اگر کتابی از تصاویر منزجر کننده از کودکانی که سقط شده‌اند در جیبتان داشته باشید و هر بار سر میز شام آن را دربیاورید و بقیه نشان دهید، آدم‌ها از دستتان عصبانی می‌شوند.»
در یک روز گرم و شرجی ماه ژوئن در واشنگتن شش دانشجوی عضو سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» تلاش می‌کنند از میان گروهی از نوجوانانی که به اردو آمده‌اند و تی‌شرت‌های یک‌دست به تن دارند، وارد ساختمان کنگره شوند تا لابی‌گری را در میان نمایندگان آغاز کنند.
این شش نفر همگی لباس قرمز پوشیده‌اند که روی بعضی از آنها شعار سازمان دیده می‌شود: «نسل طرفدار حق حیات رای می‌دهد». یکی از آنها یک جفت گوشواره آویزان کرده که به شکل پاهای طلایی کوچکی است که هم‌اندازه پای جنین در هفته دوازدهم باروری است. او می‌گوید «این تصویری است که انسان بودن آنها را نمایش می‌دهد.»
گروه‌هایی از این دست را می‌توان هر هفته در کنگره‌های ایالتی یا در پردیس دانشگاه‌ها در سرتاسر آمریکا پیدا کرد. سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات تحت رهبری هاوکینز در بیش از ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا فعال شده و ۸۰ کارمند حقوق‌بگیر دارد. از سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۶۰ هزار فعال ضد سقط جنین دوره‌های آموزشی سازمان را گذرانده‌اند. کارشناسان می‌گویند قدرت هاوکینز به طور خاص در توانایی او برای جمع کردن و مشارکت مردم نهفته است. فعالان این سازمان اکنون نقش عمده‌ای در اعتراضات و تظاهرات علیه سقط جنین در سراسر کشور دارند.
او می‌گوید «ما سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را برای نسل بعد از قانون رو راه انداختیم. قصد ما داشتن ارتشی آموزش‌دیده بود.»
بعد از لغو حکم تاریخی رو علیه وید در سال گذشته، این ارتش بسیج شده تا به تصویب ده‌ها طرح ضد سقط جنین در مجالس ایالتی کمک کند. تا الان ۱۳ ایالت تحت حاکمیت جمهوری‌خواهان سقط جنین را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. این ممنوعیت در شش ایالت دیگر به دلیل چالش‌های قانونی هنوز به نتیجه نرسیده است.
به گفته موسسه گوتماکر، که یک گروه پژوهشی طرفدار حق انتخاب است، حدود یک‌سوم از زنان آمریکایی در سن بارداری، اکنون در ایالت‌هایی زندگی می‌کنند که امکان سقط جنین در دسترس نیست یا به شدت محدود شده است. در طول یک سال گذشته گزارش‌هایی از پیامدهای چنین ممنوعیتی منتشر شده که جریان‌های حامی دسترسی به امکان سقط جنین را به حرکت درآورده است، از جمله یک کودک ده ساله قربانی تجاوز در ایالت اوهایو از سقط جنین منع شده و۱۳ زن در تگزاس که می‌گویند با وجود عوارض مرگبار بارداری اجازه سقط جنین به آنها داده نشده است.
آنجلا واسکس-ژیرو، معاون ریاست انجمن طرفدار حق انتخاب نارال در آمریکا می‌گوید «آنچه دانشجویان طرفدار حق حیات و دیگر گروه‌های ضد سقط جنین تبلیغ می‌کنند، بدترین و زیانبارترین سیاست است. او [کریستان] تجسم افراطی‌گری در این جنبش است.»
منبع تصویر، ROSS MANTLE/BBC
هاوکینز نماینده چرخش به راست در جنبش ضد سقط جنین است
او می‌گوید «شما آمریکا را برای زنان باردار به مکانی ناامن تبدیل می‌کنید.»
اما محور بحث و گفتمان جنبش ضد سقط جنین بعد از لغو قانون رو در دادگاه عالی به کدام سو رفته است؟
هاوکینز و بسیاری از رهبران این جنبش همچنان بر سر یک موضوع توافق دارند: یک جنین یک شخص دارای حق و حقوق است. یک هدف هم مورد توافق آنهاست: ممنوعیت سراسری سقط جنین در آمریکا. اما اختلاف نظرهایی درباره ماهیت و چگونگی اجرای چنین ممنوعیتی بین آنها دیده می‌شود.
مری زیگلر از دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید «این جنبش در عمل چند پاره شده است و اتفاق نظری در آن دیده نمی‌شود.»
سازمان دانشجویان تلاش می‌کند برنامه‌ای را پیش ببرد که به آن «مدل سقط زودهنگام» می‌گوید و برای این کار طرح‌هایی را برای تصویب ارائه می‌دهد که در آن پیشنهاد شده سقط جنین از هنگام تشکیل نطفه ممنوع شود، یا دست کم بعد از آن که اولین فعالیت‌های قلبی جنین مشاهده می‌شود که معمولا در حدود شش هفتگی بارداری رخ می‌دهد.
به عبارت دیگر سازمان هاوکینز رویکرد پیش بردن تدریجی سیاست‌ها را کنار گذاشت که پیشتر در جنبش ضد سقط جنین شکل گرفته بود و هنوز هم در میان گروه‌های فعال این جنبش طرفدار دارد.
سازمان «آمریکای طرفدار حق حیات سوزان بی آنتونی» یکی از این گروه‌هاست. مارجوری داننفلسر، رهبر این سازمان که حضوری قدرتمند و طولانی در لابی‌های ضد سقط جنین داشته، می‌گوید با هر نامزد ریاست جمهوری که از ممنوعیت سقط جنین بعد از هفته پانزدهم حمایت نکند، مخالفت خواهد کرد. بر اساس یک نظرسنجی که به تازگی انجام شده ۴۴ آمریکایی ها با چنین مدت زمانی موافق هستند.
اما این برای هاوکینز کافی نیست. نامزدهای انتخابات اگر حمایت سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را بخواهند باید از ممنوعیت سقط جنین از هفته ششم بارداری حمایت کنند.
این اختلافی است که هاوکینز هم به آن اشاره می‌کند: «مارجوری داخل سیستم است… اما من کسی هستم که وارد می‌شود و می‌گوید 'خب، ما دقیقا کاری را می‌کنیم که می‌دانیم کار درستی است.' البته ما با هم دعوایی نداریم.»
هاوکینز درباره مسائل دیگر مربوط به سقط جنین هم صریح‌تر و محافظه‌کارتر است. او با استثنا کردن قربانیان تجاوز و بارداری حاصل از آمیزش جنسی با اعضای خانواده مخالف است. با انواع مختلف شیوه‌های کنترل بارداری از جمله استفاده از قرص‌های پیشگیری هم مخالف است؛ دیدگاهی که یکی دیگر از رهبران جنبش سقط جنین در مکالمه‌ای خصوصی آن را «غیر سودمند» می‌خواند..
منبع تصویر، Getty Images
گروه‌های طرفدار حق انتخاب می‌گویند فعالیت‌های هاوکینز کمک کرده است که آمریکا به سوی یک بحران سلامت عمومی برود
الیزابت اسمیت، مدیر سیاست‌گذاری مرکز حقوق باروری که طرفدار حق انتخاب برای سقط جنین است، می‌گوید «چیزی که تغییر کرده این است که آنها ابایی ندارند بخشی را که قبلا بی‌سر و صدا بوده، با صدای بلند فریاد بزنند. تصمیم گرفته‌اند که آشکارا افراطی باشند.»
رویکرد سازش‌ناپذیر هاوکینز بعضی از جمهوری‌خواهان را هم نگران کرده است. سیاستمداران مجبور شده‌اند که میان ناامید کردن هاوکینز و متحدانش یا از دست دادن رای‌دهندگان به مراتب میانه‌روتر یکی را انتخاب کنند.
جان فیری، از مشاوران سابق حزب جمهوری‌خواه در کنگره می‌گوید «از نظر سیاسی جمهوری‌خواهان در موضع بسیار تدافعی‌تری نسبت به دموکرات‌ها قرار گرفته‌اند چون مرتب درباره محدودیت‌هایی صحبت می‌کنند که مورد حمایت بیشتر آمریکایی نیست.»
موج قرمزی که برای پیروزی قاطع جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۲۲ پیش‌بینی می‌شد، با افزایش چشمگیر حمایت از حق سقط جنین فروکش کرد و در نهایت دموکرات‌ها را صاحب پیروزی‌های غیرمنتظره‌ای در چندین رقابت مهم کرد. سال گذشته رای‌دهندگان طرفدار حق انتخاب در تمام شش مورد مربوط به سقط جنین، حتی در ایالت‌های محافظه‌کاری مانند کانزاس و کنتاکی پیروز شدند.
نانسی میس، یکی از معدود جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان که علنا خواهان انعطاف بیشتر در قبال سقط جنین شده در بیانیه‌ای به بی‌بی‌سی گفت «زنان رفتار جمهوری‌خواهان بعد از لغو قانون رو علیه وید را زیر نظر دارند و هر چیز غیر از یک استراتژی دلسوزانه که بتواند حمایت زنان ساکن مناطق حومه‌ای و رای‌دهندگان مردد را کسب کند، جنبش طرفدار حق حیات و به تبع آن حزب [جمهوری‌خواه] را به شدت عقب می‌اندازد.»
اما هاوکینز حزب جمهوری‌خواه را مشکل خودش نمی‌داند. او حوصله سیاستمدارانی را که به نظرش به اندازه کافی طرفدار حق حیات نیستند، ندارد و تهدیدی است برای جمهوری‌خواهانی که بدون حمایت از ممنوعیت زودهنگام سقط جنین در انتخابات نامزد می‌شوند.
به گفته هاوکینز، مارو ریپ، سناتور ایالات نبراسکا که علیه ممنوعیت سقط جنین بعد از شش هفته رای داده بود «به زودی بازنشسته می‌شود».
سه سناتور زن جمهوری‌خواه در ایالت کارولینای جنوبی هم که با ممنوعیت سقط جنین از آغاز بارداری مخالفت کرده بودند با تهدیدی مشابه روبرو هستند. دو نفر از این سناتورها از دوره شش هفته‌ای حمایت کرده بودند اما این برای هاوکینز کافی نبود. سازمان او برای هر یک از آنها یک ستون فقرات پلاستیکی هم‌اندازه ستون فقرات یک نوزاد فرستاد و یادداشتی همراه آن که از سناتورها می‌خواست جرات و جسارت بیشتری به خرج دهند [با به کار بردن اصطلاحی در انگلیسی که با «ستون فقرات» ساخته می‌شود].
هاوکینز می‌گوید «به نظرم این تفاوت ما با سازمان‌های دیگر طرفدار حق حیات است. من اصلا برایم مهم نیست که فلانی و بهمانی در واشنگتن از من ناراحت شده‌اند. خوشحالی آنها هیچ امتیازی در جامعه مورد نظر من ندارد.»
این رویکرد تهاجمی و سازش‌ناپذیر باعث ارتقای جایگاه او در میان فعالان مخالف سقط جنین شده که بعد از لغو قانون رو در حال چرخش بیشتر به راست هستند.
زلی مارتین، پژوهشگر آزمایشگاه تحقیقی پروپاگاندا در دانشگاه تکزاس می‌گوید «کلیت این جنبش به سمتی می‌رود که بیشتر و بیشتر خواهان وضع محدودیت‌های افراطی است. آنها فکر می‌کنند الان که قانون رو برای حمایت از حق سقط جنین لغو شده، چرا باید عقب‌نشینی کنیم. و به نظر من کریستان هاوکینز نقش کلانی در این میان دارد.»
این که هاوکینز تا کجا بتواند پیش برود و تا کجا به برداشتن کامل حق انتخاب نزدیک شود، سوالی است که جوابش هنوز معلوم نیست.
در یک سالی که از لغو قانون رو علیه وید گذشته در میان گروه‌های مخالف سقط جنین شکاف افتاده است
مری زیگلر می‌گوید «من نمی‌توان نقطه‌ای را در آینده آمریکا پیش‌بینی کنم که آمریکایی‌ها خواهان ممنوعیت مطلق سقط جنین باشند. نشانه‌ای از چنین چیزی نیست.»
اما به گفته او هاوکینز و متحدانش به دنبال راه‌هایی هستند که هم افکار عمومی و هم مقاومت سیاسی را در این موضوع دور بزنند. یکی از این راه‌ها که شاید بیش از بقیه برای آنها در دسترس به نظر می‌آید، این است که از دادگاه عالی آمریکا با اکثریت اعضای محافظه‌کار بخواهند انسان بودن و شخصیت جنین را به رسمیت بشناسد.
این مسئله بعید به نظر می‌رسد اما هاوکینز به عملی کردن خواسته‌های غیرمحتمل عادت کرده است.
چندی پیش او در نورثویل در ایالت میشیگان در یک اتاق کنفرانس کوچک در میان جمعی از حامیان مالی بالقوه خود حاضر شد و سخنانش را با داستانی از اوایل دوره کارش شروع کرد.
یکی از مربیان او توصیه‌ای ناخواسته به او کرده بود. او از هاوکینز خواسته بود که مرتب نگوید قانون رو علیه وید کی لغو می‌شود، و هشدار داده بود که چنین انتظاراتی و مطرح کردن آن در جمع باعث می‌شود هاوکینز «خام و بی‌تجربه» به نظر بیاید.
اما هاوکینز این توصیه را نادیده گرفت. او از کارمندانش خواست که -کاملا برعکس- روی خواسته‌شان تاکید کنند و با صدای بلند وعده دهند که قانون رو علیه وید را «به زباله‌دان تاریخ» بیندازند.
او می‌گوید «من همیشه به تیمم می‌گویم: برنده‌ها بردن را از قبل تصور و پیش‌بینی می‌کنند.»
- هالی هاندریچ
- واشنگتن، بی‌بی‌سی
منبع تصویر، ROSS MANTLE/BBC
کریستان هاوکینز می‌گوید به سقط جنین در آمریکا پایان خواهد داد
کریستان هاوکینز ۲۳ ساله بود که خوابیدن در دفتر کارش را شروع کرد.
سال‌ها بعد سازمانی که او بنیان گذاشت -دانشجویان طرفدار حق حیات در آمریکا (SFLA)- به یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین گروه‌های مخالف سقط جنین در آمریکا تبدیل شد. بیش از یک دهه بعد او مقابل ساختمان دادگاه عالی آمریکا ایستاد تا در جمع هواداران شادمانش اعلام کند که حق سقط جنین در سرتاسر کشور برداشته شده است.
۱۵ سال پیش دفتر مرکزی دانشجویان طرفدار حق حیات در آرلینگتون در ایالت ویرجینیا واقع شده بود و نزدیک‌ترین شهری که هاوکینز و همسرش می‌توانستند در آن خانه بخرند ۹۰ دقیقه با آنجا فاصله داشت.
ابتدای کار او در این مسیر رفت و آمد می‌کرد؛ ساعت ۵ صبح از خانه بیرون می‌زد و هشت شب برمی‌گشت. اما رانندگی خسته‌کننده شده بود و پول بنزین هم خیلی گران می‌شد.
او در نهایت کاناپه کوچکی از ایکیا خرید و قرار شد در دو روز متوالی ۳۰ ساعت کار کند و یک شب به خانه برود. برای دوش گرفتن به باشگاه ورزشی نزدیک دفتر می‌رفت و شب روی کاناپه جمع و جوری که خریده بود می‌خوابید. وقتی هاوکینز فهمید که سوسک‌ها هم در دفتر لانه کرده‌اند، چشم‌بندی خرید که موقع خواب به چشم بزند و با چراغ روشن بخوابد تا سوسک‌ها کمتر مزاحمش شوند.
همسرش جاناتان با یادآوری آن دوره که تنها دو سال از ازدواجشان گذشته بود، می‌گوید «وحشتناک بود، خیلی وحشتناک.»
اما کریستان هاوکینز دست‌بردار نبود. او وظیفه‌ای برای خودش تعریف کرده بود که زمانی به پایان می‌رسید که حق سقط جنین (بر اساس حکم تاریخی دادگاه در پرونده رو علیه وید) که نزدیک به نیم قرن در سرتاسر آمریکا از آن حفاظت شده بود، لغو شود.
یک سال پیش بالاخره موفق شد. طرفداران حق انتخاب برای سقط جنین می‌گویند از آن زمان فعالیت‌های او کمک کرده تا دسترسی به سقط جنین برای حدود ۲۰ میلیون زن از بین برود و کشور وارد یک بحران سلامت عمومی شود.
اما هاوکینز هدفی جدید و بلندپروازانه‌تر دارد: او می‌خواهد سقط جنین در سرتاسر آمریکا به موضوعی غیرقابل تصور و دست‌نیافتنی تبدیل شود.
در طول یک سالی که از حکم دادگاه عالی آمریکا می‌گذرد، هاوکینز به فعالیت‌هایش شتاب بیشتری داده، سازمانش را بزرگتر و تاثیرگذارتر کرده و تلاش می‌کند قانون‌گذاران ایالتی را برای اعمال محدودیت‌های شدیدتر برای سقط جنین تحت فشار بگذارد.
او می‌گوید «الان وقت کار است. تمام آمریکا نگاهش به این موضوع است، باید همین الان پدال گاز را محکم‌تر فشار داد… بیشتر، بیشتر، بیشتر و بیشتر.»
هاوکینز ۳۸ ساله از فعالان دوره‌های قبل جسورتر و مصمم‌تر است. او نماد نسلی تازه از فعالان است که چشم به هدفی نهایی دوخته‌اند: ممنوعیت سراسری سقط جنین از همان ابتدای بارداری.
مری زیگلر، استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، و یکی از کارشناسان برجسته موضوع سقط جنین در آمریکا می‌گوید «او نماینده گردش به راست در این جنبش است… و محکی که نشان می‌دهد این جنبش تا کجا می‌تواند پیش برود. کریستان برای فهم آنچه قرار است اتفاق بیفتد بسیار مهم است.»
برنامه‌های هاوکینز خلاف جهت افکار عمومی است. اکثریت در آمریکا از دسترسی عمومی به سقط جنین قانونی حمایت می‌کنند و حتی بعضی از جمهوری‌خواهان او را تندرو و افراطی می‌دانند.»
منبع تصویر، Getty Images
فعالان سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» لغو قانون رو علیه وید را جشن می‌گیرند
اما لغو حکم رو علیه وید در دادگاه عالی آمریکا هم زمانی خیلی بعید به نظر می‌رسید. حالا یک سال بعد از این اتفاق، هاوکینز بر این باور است که جنبش ضد سقط جنین را به پیروزی بعید دیگری هدایت خواهد کرد.
بسیاری از فعالان ضد سقط جنین داستان و تجربه‌ای شخصی دارند که آنها را در این مسیر قرار داده است.
برای کریستان هاوکینز این اتفاق در ۱۵ سالگی رخ داد. او در محل زندگی‌اش در ویرجینیای غربی شروع به کار داوطلبانه در یک مرکز بحران بارداری کرد که در آن تلاش می‌کنند زنان باردار را از سقط جنین منصرف کنند. در این مراکز خدماتی مانند مشاوره و سونوگرافی ارائه می‌شود و همین طور لوازمی مانند پوشک و دستمال بچه به زنان باردار داده می‌شود.
قبل از شروع کار در آن مرکز، هاوکینز باید درباره سقط جنین می‌آموخت و این که دقیقا چه اتفاقی می‌افتد. یکی از کارمندان کلینیک نوار ویدیویی وی‌اچ‌اس فیلم «جیغ ساکت» را به او داد؛ فیلم جنجالی و تبلیغاتی علیه سقط جنین که سال ۱۹۸۴ ساخته شد و مدعی بود اتفاقی را که برای جنین ۱۲ هفته‌ای در حین سقط می‌افتد، از طریق سونوگرافی نشان می‌دهد. این فیلم که فعالان حق سقط جنین آن را فریبکارانه می‌خواندند، ادعای بر خلاف یافته‌های دانشمندان مطرح می‌کرد که می‌گویند جنین تا دست کم ۲۴ هفته از زمان شروع بارداری درد را احساس نمی‌کند.
با وجود این هاوکینز با دیدن فیلم وحشت‌زده و منزجر شد. او بر این باور بود که شاهد یکی از بزرگترین قساوت‌ها علیه حقوق بشر در جهان معاصر بوده است: کشتن روزمره «کودکان زاده‌نشده»؛ عبارتی که او برای توصیف جنین به کار می‌برد. سوالی که برای او پیش آمد این بود که چرا همه تلاش نمی‌کنند جلو این کار را بگیرند.
او اخیرا در مصاحبه‌ای گفت «اولین روز کارم در کلینیک بارداری را به خاطر دارم که راه می‌رفتم و با خودم می‌گفتم 'خدایا چطور با وجود چنین اتفاقی زندگی عادی همچنین جریان دارد؟' همانجا بود که همه چیز تغییر کرد.»
بعد از گذراندن تابستان در آن مرکز باروری، هاوکینز گروهی محلی علیه سقط جنین به نام «نوجوانان طرفدار حق حیات» تشکیل داد. او به شاخه محلی گروه «حق حیات» پیوست و در شعبه محلی حزب جمهوری‌خواه عضو شد. خودش می‌گوید «من جوان‌ترین عضو با اختلاف سنی حدود چهار دهه با بقیه بودم.»
تا سال ۲۰۰۶ او از کالج فارغ‌التحصیل شد و دوره کوتاهی را در کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه و وزارت بهداشت و خدمات انسانی گذراند. بعد از آن هاوکینز برای مدیریت سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» استخدام شد که در آن زمان سازمانی نوپا بود که در ۱۸۰ دانشگاه عضوگیری کرده بود. او تنها ۲۱ سال داشت.
۱۷ سال بعد هاوکینز همچنان با تعهد و وسواس فعالیت می‌کند و آماده است که در هر ساعتی از شبانه‌روز برای همکارانش پیامک و ایمیل بفرستد. برنامه روزانه که او در آیفونش ثبت شده مانند یک کابوس است: بیش از ۲۰ جلسه و مسئولیت که بعضی از آنها با هم تداخل پیدا می‌کند. در طول روز او تماس‌هایی از یک مشاور سلامتی دارد که به گفته خودش «به من یادآوری می‌کنند که در طول روز آب بنوشم. من همیشه به شوخی می‌گویم که گروه دانشجویان طرفدار حق حیات بر پایه نوشابه رژیمی «ماونتین دو» تاسیس شده است.»
او و همسرش جاناتان با چهار فرزندشان در یک ماشین کاروان زندگی می‌کنند تا همه خانواده بتوانند در سفرهای مکرر کاری همراه او باشند. جاناتان که قبلا معلم بوده، وظیفه آموزش تحصیلی بچه‌ها در خانه را بر عهده دارد. او ماه گذشته که همراه خانواده به باغ وحش پیتسبورگ رفته بود گفت «من تلاش می‌کنم خودم را با این وضعیت وفق دهم. این تمام کاری است که از من برمی‌آید.»
کریستان همان روز به او گفت «مطمئنم که از عبارت سقط جنین حالت به هم می‌خورد. می‌توانم قسم بخورم که هر بار این واژه را می‌گویم، چهره‌ات در هم می‌رود.»
وقتی او را همراه طرفداران و اهداکنندگان می‌بینید، متوجه می‌شوید که اهل طعنه و کنایه و طنز است؛ خصوصیتی که ممکن است از زنی که تلاش می‌کند سقط جنین را به طور کامل غیرقانونی کند، انتظار نداشته باشید. راحت فحش می‌دهد و موقع حرف زدن مرتب وول می‌خورد. او آن طور که خودش می‌گوید «به معنای معمول و سنتی» دوستی ندارد.
می‌گوید «دوستان دختری ندارم که با آنها قرار صبحانه بگذارم… من غیر از پایان دادن به سقط جنین چه حرف دیگری برای گفتن دارم؟»
ماموریت هاوکینز که همان روز اول کار در مرکز باروری آغاز شد، تمام زندگی او را درگیر می‌کند، واقعیتی که خودش هم از آن آگاه است. او تلاش می‌کند به اعضای گروهش اصول «عجیب غریب نباشید» را بیاموزد به این معنی که کاری نکنید که مردم عادی را بترسند و احساس غریبی کنند.
دانشجویان طرفدار حق حیات در ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا تشکیلات دارد
او می‌گوید «باید بدانید که چه زمانی شور و اشتیاق نشان دهید. اگر کتابی از تصاویر منزجر کننده از کودکانی که سقط شده‌اند در جیبتان داشته باشید و هر بار سر میز شام آن را دربیاورید و بقیه نشان دهید، آدم‌ها از دستتان عصبانی می‌شوند.»
در یک روز گرم و شرجی ماه ژوئن در واشنگتن شش دانشجوی عضو سازمان «دانشجویان طرفدار حق حیات» تلاش می‌کنند از میان گروهی از نوجوانانی که به اردو آمده‌اند و تی‌شرت‌های یک‌دست به تن دارند، وارد ساختمان کنگره شوند تا لابی‌گری را در میان نمایندگان آغاز کنند.
این شش نفر همگی لباس قرمز پوشیده‌اند که روی بعضی از آنها شعار سازمان دیده می‌شود: «نسل طرفدار حق حیات رای می‌دهد». یکی از آنها یک جفت گوشواره آویزان کرده که به شکل پاهای طلایی کوچکی است که هم‌اندازه پای جنین در هفته دوازدهم باروری است. او می‌گوید «این تصویری است که انسان بودن آنها را نمایش می‌دهد.»
گروه‌هایی از این دست را می‌توان هر هفته در کنگره‌های ایالتی یا در پردیس دانشگاه‌ها در سرتاسر آمریکا پیدا کرد. سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات تحت رهبری هاوکینز در بیش از ۱۴۰۰ دانشگاه در ۵۰ ایالت آمریکا فعال شده و ۸۰ کارمند حقوق‌بگیر دارد. از سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۶۰ هزار فعال ضد سقط جنین دوره‌های آموزشی سازمان را گذرانده‌اند. کارشناسان می‌گویند قدرت هاوکینز به طور خاص در توانایی او برای جمع کردن و مشارکت مردم نهفته است. فعالان این سازمان اکنون نقش عمده‌ای در اعتراضات و تظاهرات علیه سقط جنین در سراسر کشور دارند.
او می‌گوید «ما سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را برای نسل بعد از قانون رو راه انداختیم. قصد ما داشتن ارتشی آموزش‌دیده بود.»
بعد از لغو حکم تاریخی رو علیه وید در سال گذشته، این ارتش بسیج شده تا به تصویب ده‌ها طرح ضد سقط جنین در مجالس ایالتی کمک کند. تا الان ۱۳ ایالت تحت حاکمیت جمهوری‌خواهان سقط جنین را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. این ممنوعیت در شش ایالت دیگر به دلیل چالش‌های قانونی هنوز به نتیجه نرسیده است.
به گفته موسسه گوتماکر، که یک گروه پژوهشی طرفدار حق انتخاب است، حدود یک‌سوم از زنان آمریکایی در سن بارداری، اکنون در ایالت‌هایی زندگی می‌کنند که امکان سقط جنین در دسترس نیست یا به شدت محدود شده است. در طول یک سال گذشته گزارش‌هایی از پیامدهای چنین ممنوعیتی منتشر شده که جریان‌های حامی دسترسی به امکان سقط جنین را به حرکت درآورده است، از جمله یک کودک ده ساله قربانی تجاوز در ایالت اوهایو از سقط جنین منع شده و۱۳ زن در تگزاس که می‌گویند با وجود عوارض مرگبار بارداری اجازه سقط جنین به آنها داده نشده است.
آنجلا واسکس-ژیرو، معاون ریاست انجمن طرفدار حق انتخاب نارال در آمریکا می‌گوید «آنچه دانشجویان طرفدار حق حیات و دیگر گروه‌های ضد سقط جنین تبلیغ می‌کنند، بدترین و زیانبارترین سیاست است. او [کریستان] تجسم افراطی‌گری در این جنبش است.»
منبع تصویر، ROSS MANTLE/BBC
هاوکینز نماینده چرخش به راست در جنبش ضد سقط جنین است
او می‌گوید «شما آمریکا را برای زنان باردار به مکانی ناامن تبدیل می‌کنید.»
اما محور بحث و گفتمان جنبش ضد سقط جنین بعد از لغو قانون رو در دادگاه عالی به کدام سو رفته است؟
هاوکینز و بسیاری از رهبران این جنبش همچنان بر سر یک موضوع توافق دارند: یک جنین یک شخص دارای حق و حقوق است. یک هدف هم مورد توافق آنهاست: ممنوعیت سراسری سقط جنین در آمریکا. اما اختلاف نظرهایی درباره ماهیت و چگونگی اجرای چنین ممنوعیتی بین آنها دیده می‌شود.
مری زیگلر از دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید «این جنبش در عمل چند پاره شده است و اتفاق نظری در آن دیده نمی‌شود.»
سازمان دانشجویان تلاش می‌کند برنامه‌ای را پیش ببرد که به آن «مدل سقط زودهنگام» می‌گوید و برای این کار طرح‌هایی را برای تصویب ارائه می‌دهد که در آن پیشنهاد شده سقط جنین از هنگام تشکیل نطفه ممنوع شود، یا دست کم بعد از آن که اولین فعالیت‌های قلبی جنین مشاهده می‌شود که معمولا در حدود شش هفتگی بارداری رخ می‌دهد.
به عبارت دیگر سازمان هاوکینز رویکرد پیش بردن تدریجی سیاست‌ها را کنار گذاشت که پیشتر در جنبش ضد سقط جنین شکل گرفته بود و هنوز هم در میان گروه‌های فعال این جنبش طرفدار دارد.
سازمان «آمریکای طرفدار حق حیات سوزان بی آنتونی» یکی از این گروه‌هاست. مارجوری داننفلسر، رهبر این سازمان که حضوری قدرتمند و طولانی در لابی‌های ضد سقط جنین داشته، می‌گوید با هر نامزد ریاست جمهوری که از ممنوعیت سقط جنین بعد از هفته پانزدهم حمایت نکند، مخالفت خواهد کرد. بر اساس یک نظرسنجی که به تازگی انجام شده ۴۴ آمریکایی ها با چنین مدت زمانی موافق هستند.
اما این برای هاوکینز کافی نیست. نامزدهای انتخابات اگر حمایت سازمان دانشجویان طرفدار حق حیات را بخواهند باید از ممنوعیت سقط جنین از هفته ششم بارداری حمایت کنند.
این اختلافی است که هاوکینز هم به آن اشاره می‌کند: «مارجوری داخل سیستم است… اما من کسی هستم که وارد می‌شود و می‌گوید 'خب، ما دقیقا کاری را می‌کنیم که می‌دانیم کار درستی است.' البته ما با هم دعوایی نداریم.»
هاوکینز درباره مسائل دیگر مربوط به سقط جنین هم صریح‌تر و محافظه‌کارتر است. او با استثنا کردن قربانیان تجاوز و بارداری حاصل از آمیزش جنسی با اعضای خانواده مخالف است. با انواع مختلف شیوه‌های کنترل بارداری از جمله استفاده از قرص‌های پیشگیری هم مخالف است؛ دیدگاهی که یکی دیگر از رهبران جنبش سقط جنین در مکالمه‌ای خصوصی آن را «غیر سودمند» می‌خواند..
منبع تصویر، Getty Images
گروه‌های طرفدار حق انتخاب می‌گویند فعالیت‌های هاوکینز کمک کرده است که آمریکا به سوی یک بحران سلامت عمومی برود
الیزابت اسمیت، مدیر سیاست‌گذاری مرکز حقوق باروری که طرفدار حق انتخاب برای سقط جنین است، می‌گوید «چیزی که تغییر کرده این است که آنها ابایی ندارند بخشی را که قبلا بی‌سر و صدا بوده، با صدای بلند فریاد بزنند. تصمیم گرفته‌اند که آشکارا افراطی باشند.»
رویکرد سازش‌ناپذیر هاوکینز بعضی از جمهوری‌خواهان را هم نگران کرده است. سیاستمداران مجبور شده‌اند که میان ناامید کردن هاوکینز و متحدانش یا از دست دادن رای‌دهندگان به مراتب میانه‌روتر یکی را انتخاب کنند.
جان فیری، از مشاوران سابق حزب جمهوری‌خواه در کنگره می‌گوید «از نظر سیاسی جمهوری‌خواهان در موضع بسیار تدافعی‌تری نسبت به دموکرات‌ها قرار گرفته‌اند چون مرتب درباره محدودیت‌هایی صحبت می‌کنند که مورد حمایت بیشتر آمریکایی نیست.»
موج قرمزی که برای پیروزی قاطع جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۲۲ پیش‌بینی می‌شد، با افزایش چشمگیر حمایت از حق سقط جنین فروکش کرد و در نهایت دموکرات‌ها را صاحب پیروزی‌های غیرمنتظره‌ای در چندین رقابت مهم کرد. سال گذشته رای‌دهندگان طرفدار حق انتخاب در تمام شش مورد مربوط به سقط جنین، حتی در ایالت‌های محافظه‌کاری مانند کانزاس و کنتاکی پیروز شدند.
نانسی میس، یکی از معدود جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان که علنا خواهان انعطاف بیشتر در قبال سقط جنین شده در بیانیه‌ای به بی‌بی‌سی گفت «زنان رفتار جمهوری‌خواهان بعد از لغو قانون رو علیه وید را زیر نظر دارند و هر چیز غیر از یک استراتژی دلسوزانه که بتواند حمایت زنان ساکن مناطق حومه‌ای و رای‌دهندگان مردد را کسب کند، جنبش طرفدار حق حیات و به تبع آن حزب [جمهوری‌خواه] را به شدت عقب می‌اندازد.»
اما هاوکینز حزب جمهوری‌خواه را مشکل خودش نمی‌داند. او حوصله سیاستمدارانی را که به نظرش به اندازه کافی طرفدار حق حیات نیستند، ندارد و تهدیدی است برای جمهوری‌خواهانی که بدون حمایت از ممنوعیت زودهنگام سقط جنین در انتخابات نامزد می‌شوند.
به گفته هاوکینز، مارو ریپ، سناتور ایالات نبراسکا که علیه ممنوعیت سقط جنین بعد از شش هفته رای داده بود «به زودی بازنشسته می‌شود».
سه سناتور زن جمهوری‌خواه در ایالت کارولینای جنوبی هم که با ممنوعیت سقط جنین از آغاز بارداری مخالفت کرده بودند با تهدیدی مشابه روبرو هستند. دو نفر از این سناتورها از دوره شش هفته‌ای حمایت کرده بودند اما این برای هاوکینز کافی نبود. سازمان او برای هر یک از آنها یک ستون فقرات پلاستیکی هم‌اندازه ستون فقرات یک نوزاد فرستاد و یادداشتی همراه آن که از سناتورها می‌خواست جرات و جسارت بیشتری به خرج دهند [با به کار بردن اصطلاحی در انگلیسی که با «ستون فقرات» ساخته می‌شود].
هاوکینز می‌گوید «به نظرم این تفاوت ما با سازمان‌های دیگر طرفدار حق حیات است. من اصلا برایم مهم نیست که فلانی و بهمانی در واشنگتن از من ناراحت شده‌اند. خوشحالی آنها هیچ امتیازی در جامعه مورد نظر من ندارد.»
این رویکرد تهاجمی و سازش‌ناپذیر باعث ارتقای جایگاه او در میان فعالان مخالف سقط جنین شده که بعد از لغو قانون رو در حال چرخش بیشتر به راست هستند.
زلی مارتین، پژوهشگر آزمایشگاه تحقیقی پروپاگاندا در دانشگاه تکزاس می‌گوید «کلیت این جنبش به سمتی می‌رود که بیشتر و بیشتر خواهان وضع محدودیت‌های افراطی است. آنها فکر می‌کنند الان که قانون رو برای حمایت از حق سقط جنین لغو شده، چرا باید عقب‌نشینی کنیم. و به نظر من کریستان هاوکینز نقش کلانی در این میان دارد.»
این که هاوکینز تا کجا بتواند پیش برود و تا کجا به برداشتن کامل حق انتخاب نزدیک شود، سوالی است که جوابش هنوز معلوم نیست.
در یک سالی که از لغو قانون رو علیه وید گذشته در میان گروه‌های مخالف سقط جنین شکاف افتاده است
مری زیگلر می‌گوید «من نمی‌توان نقطه‌ای را در آینده آمریکا پیش‌بینی کنم که آمریکایی‌ها خواهان ممنوعیت مطلق سقط جنین باشند. نشانه‌ای از چنین چیزی نیست.»
اما به گفته او هاوکینز و متحدانش به دنبال راه‌هایی هستند که هم افکار عمومی و هم مقاومت سیاسی را در این موضوع دور بزنند. یکی از این راه‌ها که شاید بیش از بقیه برای آنها در دسترس به نظر می‌آید، این است که از دادگاه عالی آمریکا با اکثریت اعضای محافظه‌کار بخواهند انسان بودن و شخصیت جنین را به رسمیت بشناسد.
این مسئله بعید به نظر می‌رسد اما هاوکینز به عملی کردن خواسته‌های غیرمحتمل عادت کرده است.
چندی پیش او در نورثویل در ایالت میشیگان در یک اتاق کنفرانس کوچک در میان جمعی از حامیان مالی بالقوه خود حاضر شد و سخنانش را با داستانی از اوایل دوره کارش شروع کرد.
یکی از مربیان او توصیه‌ای ناخواسته به او کرده بود. او از هاوکینز خواسته بود که مرتب نگوید قانون رو علیه وید کی لغو می‌شود، و هشدار داده بود که چنین انتظاراتی و مطرح کردن آن در جمع باعث می‌شود هاوکینز «خام و بی‌تجربه» به نظر بیاید.
اما هاوکینز این توصیه را نادیده گرفت. او از کارمندانش خواست که -کاملا برعکس- روی خواسته‌شان تاکید کنند و با صدای بلند وعده دهند که قانون رو علیه وید را «به زباله‌دان تاریخ» بیندازند.
او می‌گوید «من همیشه به تیمم می‌گویم: برنده‌ها بردن را از قبل تصور و پیش‌بینی می‌کنند.»
