بلندگوهایی که سخنگو نیستند و سخنگویانی که بازیکن نیستند، مهرداد خوانساری - Gooya News

مهرداد خوانساری - زیتون

اعتراضات باشکوه و بی سابقه مردم ایران ، با شعار «زن، زندگی، آزادی» توانست در چند ماه گذشته، نه تنها مشروعیت بلکه اساس و ماهیت حاکمیت و رهبرش را به صورت غیرقابل جبرانی در افکار عمومی جهانیان مضمحل نماید.

این جنبش برخاسته از خواست اکثریت قاطع مردم، هنوز زنده و پویا، در گردهم‌آیی‌های چشم‌گیر ایرانیان در سراسر جهان هم‌چنان ادامه دارد و مهم‌تر این‌که،‌ شاید برای نخستین بار در این ۴ دهه، در شرایطی که جنبش اصلاحات از نفس افتاده و دیگر اعتباری در صحنه سیاسی ایران ندارد، اینک توجه عمومی به سوی رسیدن به نوعی «توافق» در زمینه گذار از نظام ولایت فقیه و دست یافتن به یک سیستم حکومتی جدید متکی بر حاکمیت مردم معطوف شده است؛ توافقی که نیروهای دموکراتیک و ملی در داخل و خارج از کشور را جدی تر از همیشه گردهم آورده و بیانیه شجاعانه و پر اهمیت اخیر میرحسین موسوی، به آن رونق تازه‌ای بخشیده است.

بسیاری از فعالان سیاسی و حقوق بشریِ مطرح در درون کشور از نوشته آقای موسوی، مبنی براینکه نظام موجود را تحت هیچ شرایطی نمی‌توان اصلاح نمود حمایت کرده‌اند و اینک زمینه و بستر مورد نیاز برای کنار آمدن نیروهای آزادی‌خواه ملی به صورت بی‌سابقه‌ای، فراهم آمده است تا بتوانند در داخل یا خارج کشور در کنار هم قرار بگیرند و تدریجا دولت پنهان را وادار به عقب‌نشینی و نهایتا تسلیم اراده ملی سازند.