پای درخت کریسمس در تاشکند، ابوالفضل محققی - Gooya News

سال نو مسیحی در راه است. در میدان بزرگ شهر تاشکند ایستاده‌ام. به درخت بزرگ کریسمس که با صد‌ها لامپ کوچک چشمک زن با ستاره‌ای بزرگ و درخشان بر فرازش خودنمائی می‌کند می‌نگرم.
به مردان و زنانی از ملیت‌های مختلف که دست کودکانشان را گرفته در میدان می‌چرخند، نگاه می‌کنم. تاتارها، روسها، اوکرائینی‌ها، تاجیک‌ها، کره‌ای‌ها، هندی‌ها، تعدادی خانواده ایرانی و نهایت خود مردمان ازبک.
گروهای موسیقی در میان شادی جمعیت می‌خوانند. هنرجویان مدرسه رقص و موسیقی با لباسهای رنگی در انتظار آمدن به صحنه هستند.

"تاتارها، روسها، اوکرائینی‌ها، تاجیک‌ها، کره‌ای‌ها، هندی‌ها، تعدادی خانواده ایرانی و نهایت خود مردمان ازبک.گروهای موسیقی در میان شادی جمعیت می‌خوانند"کودکان در محوطه مقابل سن در حال رقصیدن کودکانه خود هستند. رقصی بر آمده از شادی پاک و زلال درون کودک. جست و خیز می‌کنند. دست هم را می‌گیرند چرخ می‌زنند. می‌خواهند حرکات چند دختر و پسر ده، دوازده ساله را که روی سن با لباس‌های مخصوص رقص، استادانه درحال اجرای فلامینگو هستند، تقلید کنند.

.