معوقات مزدی، اخراج و تعدیل بیش از چهارهزار کارگر در استان های مختلف

معوقات مزدی، اخراج و تعدیل بیش از چهارهزار کارگر در استان‌های مختلف
وضعیت کارگران در ایران کماکان با فراز و نشیب‌های مختلفی روبروست. کارگرانی که پیگیر مطالبات مزدی، بیمه‌ای و... بودند با شیوع ویروس کرونا با دشواری‌های تازه‌ای روبرو شدند. اخراج نزدیک به چهار هزار کارگر و عدم پرداخت حقوق کارگران از جمله مهمترین دلایل اعتراض آنها در یک هفته اخیر بوده است.

کارگران کارخانه آب معدنی داماش از عدم پرداخت سه ماه معوقات مزدی و عیدی خود خبر دادند. یکی از کارگران کارخانه آب معدنی داماش با بیان اینکه مشکل این کارخانه کمبود نقدینگی است، افزود: «نهادهای دولتی، بانک‌ها و دیگر ارگان‌های مسئول به کارفرما کمک کنند تا از این بحران خارج شود و مشکل کمبود نقدینگی و تاخیر در پرداخت معوقات مزدی کارگران یکبار برای همیشه حل شود.»

او درباره وضعیت معیشتی همکارانش گفت: «برخی از همکاران حتی به اندازه یک وعده نان خالی پول در جیب ندارند و از دوستان خود قرض می‌کنند.

"معوقات مزدی، اخراج و تعدیل بیش از چهارهزار کارگر در استان‌های مختلف وضعیت کارگران در ایران کماکان با فراز و نشیب‌های مختلفی روبروست"بعد از ۴ ماه بی‌حقوقی ناچاریم به همدیگر پول نان قرض بدهیم.» به گفته او مطالبات کارگران شامل حقوق اسفند وعیدی سال ۹۸ به همراه حقوق فروردین سال جاری است: «توقع نداریم در شرایط فعلی همه ۴ ماه را یکجا بپردازند، اما حداقل عیدی را بدهند که بتوانیم برخی از مایحتاج ضروری روزانه زندگی خود را تامین کنیم.»

تعدادی از با سابقه‌ترین رانندگان اخراجی اتوبوسرانی یاسوج با تجمع اعتراضی جلوی شهرداری این شهر و استانداری کهگیلویه و بویراحمد خواستار پرداخت حقوق و بیمه چندین ماه عقب‌افتاده خود و همچنین برگشت به کار شدند. این رانندگان گفتند:‌ «ما تاکنون ۷ ماه از حقوق خود را طلب داریم و سه ماه از این مطالبات مربوط به دی، بهمن و اسفند ماه سال ۹۷ است؛ علاوه بر این حقوق جهارماهه آخر سال ۹۸ را هم پرداخت نکرده‌اند.»

رانندگان می‌گویند:‌ «علاوه بر عدم پرداخت حقوق، جالب اینجاست که در این ماه‌ها حتی حق بیمه هم برای ما واریز نکرده‌اند. عیدی و سنوات و مرخصی‌های ما را نیز پرداخت نکرده‌اند، ضمن این که تابستان نیز سه ماه بیکار بوده‌ایم.» به گفته رانندگان این مشکلات هیچ ربطی به بیماری کرونا و معضلات به وجود آمده فعلی ندارد و اطلاع داریم که دانشگاه‌های یاسوج تمام مطالبات سازمان اتوبوس‌رانی را تا اسفند ماه پرداخت کرده‌اند:‌ «بعضی از رانندگان که سابقه بیش از ۱۸ سال در اتوبوس‌رانی دارند، از این سازمان اخراج و افراد دیگری جایگزین آن‌ها شده‌اند.» آن‌ها می‌گویند:‌ «کادر اداری تا ۲ بعدازظهر سر کار هستند؛ اما ما باید تا ساعت ۹ شب و حتی رانندگان دانشگاه علوم پزشکی بعضی اوقات تا ۱‍۲ شب سر کار هستند و خدمات ارائه می‌دهند.»

در حالی که کارگران صنعت نفت، در شرایط بحرانی کرونا، در وضعیت معیشتی بدی به سر می‌برند، کارگران قرارداد موقت صنعت نفت در جنوب نسبت به عدم پرداخت حق آب و هوا نیز اعتراض دارند.

یکی از کارگران قراردادی به نمایندگی کلیه کارگران قرارداد موقت صنعت نفت در جنوب، با انتشار نامه‌ای خواستار پرداخت حق بدی آب و هوا به این دسته از کارکنان شد. در نامه او آمده است: «به کارکنان قراردادی بسیاری از سازمان‌ها مانند وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، فولاد خوزستان، فولاد اکسین خوزستان و … که در مناطقی که دارای آب و هوای مناسبی نیستند و مشغول به کار هستند، مزایای بدی آب و هوا پرداخت می‌شود؛ اما متأسفانه کارکنان قراردادی موقت صنعت نفت از دریافت این آیتم محروم هستند.»

وی افزود:‌ «طی دو سال گذشته بهبود معیشت ویژه این کارکنان در صنعت نفت اجرا شد. اما متاسفانه تغییر زیادی در معیشت این کارکنان حاصل نشد؛ حتی مبلغ عیدی پایان سال این دسته از کارکنان به جای کارگری، کارمندی پرداخت شد.» این کارگر نفت در پایان خواهان پرداخت حق بدی آب و هوای کارگران قرارداد موقت صنعت نفت در استان‌های خوزستان، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان شد.

منابع کارگری از اخراج ۲۵ تن از کارگران شرکت پارلو به بهانه گم شدن یک لپ‌تاپ خبر دادند.

اخراج و بیکارسازی کارگران تنها به بهانه مفقود شدن یک دستگاه لپ‌تاپ در فضای کارخانه است که گفته شده برای کنترل و پایش کارگران و محیط کاری مورد استفاده قرار گرفته می‌شد. به گفته کارگران اخراجی شرکت پارلو کارفرمای این واحد تولیدی با طرح ادعاهای واهی‌، دست به اخراج دسته جمعی کارگران زده است.

کارگران اخراجی حداقل ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه کار در این شرکت داشته‌اند. کارفرما بلافاصله پس از اخراج این کارگران، با انتشار آگهی استخدام به جذب نیروی کار جدید اقدام کرده است. مطابق این خبر کارفرمای این واحد تولیدی اعلام کرده است که تا زمانی که لپ‌تاپ شرکت پیدا نشود، هیچ یک از کارگران حق ورود به محیط کارخانه را ندارند. کارگران می‌گویند: ورود و خروج کارگران در نگهبانی شرکت کنترل می‌شود و اصلاً وجود این دستگاه لپ‌تاپ در شرکت نامشخص است.

چهارشنبه سوم اردیبهشت جمعی از کاسبکاران و دستفروشان سنندج دست به تجمع اعتراضی در میدان گاز این شهر زدند.

"اخراج و بیکارسازی کارگران تنها به بهانه مفقود شدن یک دستگاه لپ‌تاپ در فضای کارخانه است که گفته شده برای کنترل و پایش کارگران و محیط کاری مورد استفاده قرار گرفته می‌شد"دستفروشان علت تجمع خود را جمع آوری دستفروشی‌ها به بهانه کرونا اعلام کردند.

به گفته آنها شهرداری، بساط آنها را بدون اطلاع قبلی جمع کرده و تعدادی از وانت‌ها و بساط محقر آنها را مصادره کرده است. دستفروشان می‌گویند: «یک هفته است که به نهادها و سازمانهای مربوطه مراجعه می‌کنند و خواستار رسیدگی به این وضعیت هستند اما کسی پاسخگو نیست.» آنها خواستار رسیدگی به دو ماه بیکاری خود هستند.

شماری از کارگران قطار شهری اهواز روز ۴ اردیبهشت ماه در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات مزدی خود دست به تجمع زدند. به گفته معترضان، با گذشت بیش از یک سال از متوقف شدن فعالیت قطار شهری اهواز هنوز مطالبات مزدی کارگران بیکار شده این پروژه عمرانی پرداخت نشده است. آنها می گویند، کارگاه قطار شهری اهواز از اسفند ماه سال ۹۷، به دلیل آن چه از سوی پیمانکار مشکلات مالی خوانده شده، تعطیل است و از آن زمان تاکنون هیچ بخش عمده‌ای از مطالبات مزدی کارگران بیکار و شاغل در این واحد کارگاهی پرداخت نشده است.

۳ هزار کارگر شرکت زغال‌سنگ کرمان که در تونل‌های متعلق به این شرکت، در سه شهرستان راور، کوهبنان و زرند کار می‌کنند، روز ۲ اردیبهشت ماه بار دیگر در اعتراض به تصمیم مدیران این مجموعه برای واگذاری سهام آن به بخش خصوصی، دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.

براساس اعلام معترضان، مدیران شرکت قصد دارند ۴۵ درصد از سهام آن را در بورس عرضه کنند. کارگران می‌گویند، شرکت قصد دارد برای جبران بخشی از هزینه‌های خود در روزهای تعطیل عمومی عید و چند روز تعطیلی پیش از عید، کارگران را به بیمه بیکاری معرفی کند که آن‌ها مخالف این‌ کار هستند.

چرا که در سوابق بیمه‌ای آن‌ها فاصله ایجاد می‌شود.

کارگران خواسته‌های خود را «اجرای صحیح، کامل و بدون نقض طرح طبقه‌بندی مشاغل»، «اعمال ضریب شغلی بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان‌آور»، «بر اساس قانون استخدامی فولاد در دهه ۶۰ و ۷۰»، «در نظر گرفتن ۱۵ سال سابقه کار در معادن زغال‌سنگ»، «اجرای مفاد قانون کار خصوصاً اضافه‌‌کار و ماده ۷ قانون کار» و «افزایش دستمزد متناسب با نوع شغل و میزان سختی کار و اعمال افزایش‌های سالیانه برای کارگران معادل زغال‌سنگ کل استان کرمان» عنوان کرده‌اند.

مالک کارخانه نساجی بروجرد اقدام به اخراج بیش از ۹۴۰ نفر از کارگران به بهانه نداشتن بودجه در ۲۸ فروردین ۹۹ کرده است. به گفته کارگران این کارخانه، این شرکت‌ در جریان خصوصی‌سازی‌ سال‌های اخیر به یک چندم قیمت واقعی واگذار شده است. این کارخانه در سال ۱۳۸۹ به مبلغ ۳۶ میلیارد تومان به فروش رسید. از این م ۱۲ میلیارد آن به صورت نقد دریافت و مابه‌التفاوت آن قرار می‌شود در اقساط ۶ ماهه پرداخت شود که آن اقساط هم معوق می‌شود.

به گفته آنها، زمانی که کارخانه به فروش رسید، انبار دارای ۲۴ میلیارد تومان موجودی بوده و موجودی انبار ۱۷ میلیون متر پارچه اعلام شد. به این ترتیب خریدار کل کارخانه و نصف موجودی انبار را جایزه گرفته است.

"به گفته کارگران اخراجی شرکت پارلو کارفرمای این واحد تولیدی با طرح ادعاهای واهی‌، دست به اخراج دسته جمعی کارگران زده است.کارگران اخراجی حداقل ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه کار در این شرکت داشته‌اند"شرکت کارخانجات نساجی بروجرد به عنوان یکی از بزرگترین کارخانجات نساجی کشور در سال ۶۲ با سرمایه گذاری حدود ۱۵ میلیارد ریال در جنوب شرقی بروجرد تاسیس شده و سالانه بیش از ۱۸ میلیون متر پارچه و ۵۵۰۰ تن نخ تولید می‌کند. این شرکت مجموعه‌ای از چند کارخانه مجاور و مرتبط با هم است که خطوط مختلف فرآوری، آماده سازی، تولید پارچه و رنگ آمیزی آن را انجام می‌دهند و بالغ بر ۱۲۰۰ نفر پرسنل دارد که در سه شیفت کاری صبح، عصر و شب فعالیت می‌کنند.

منابع کارگری بر این باورند با توجه به شیوع ویروس کرونا در کشور و شرایطی که از نظر اقتصادی برای مجموعه‌های تولیدی به وجود آورده، دولت تصمیم گرفته برای جبران خسارات مجموعه‌های تولیدی، اعتباراتی به آنان اختصاص دهد، شرکت نساجی بروجرد نیز با هدف جذب این اعتبار، اقدام به تعدیل نیرو و اخراج کارگران کرده تا وانمود کند دچار کمبود بودجه است.
ایران وایر*