چرت زدن زیر آب چطور امکان‌پذیر است؟

غزال زیاری: اگر یک پستاندار دریایی بخواهد بخوابد، خوابیدنش به این سادگی نیست که چشم‌هایش را بسته و به خواب ناز فرو برود؛ چرا که آنها به این نیاز دارند که برای تنفس به سطح آب بیایند. در عین حال باید این نکته را درنظر داشت که این جانوران نمی‌توانند روی سطح آب شناور مانده و چرت بزنند؛ چرا که خطراتی مثل شکارچیان و همچنین از دست دادن حرارت بدنشان آنها را تهدید خواهد کرد. پس پستانداران دریایی چطور بدون آنکه خود را در معرض خطر قرار دهند، می‌خوابند؟

خواب تک نیمکره‌ای

یک راهکار این است که آنها نیمی از مغزشان را در یک زمان مشخص خاموش می‌کنند. این نوع خواب، خواب تک نیمکره‌ای نامیده می‌شود و یکی از راه‌هایی است که پستانداران دریایی مثل دلفین‌ها می‌توانند با بهره‌گیری از آن در آب‌های آزاد کمی استراحت کنند.

پاتریک میلر، زیست شناس دانشگاه سنت اندروز در این باره توضیح داده:« خواب تک نیمکره ای برای این حیوانات واقعا ارزشمند است؛ چرا که به آنها اجازه می‌دهد که در حالی که نیمی از مغزشان در خواب است، فعالیت‌شان را در سطح پائینی حفظ کنند.»

دلفین‌ها بهترین پستانداران دریایی هستند که قابلیت خوابیدن به این سبک را دارند. اسکن مغزی دلفین‌های در اسارت نشان می‌دهد که در شرایطی که یک نیمکره مغز آنها در خوابی عمیق و آرام است، نیمکره دیگر هوشیار است و بدین ترتیب آنها به معنای واقعی کلمه با یک چشم باز می‌خوابند.

"غزال زیاری: اگر یک پستاندار دریایی بخواهد بخوابد، خوابیدنش به این سادگی نیست که چشم‌هایش را بسته و به خواب ناز فرو برود؛ چرا که آنها به این نیاز دارند که برای تنفس به سطح آب بیایند"این سبک خوابیدن در آب‌بازسانان (دسته‌ای از پستانداران که شامل دلفین، نهنگ و گرازهای دریایی می‌شود)، رایج است؛ اما تنها مختص آنها نیست و بسیاری از گونه‌های پرندگان هم از خواب تک نیمکره‌ای استفاده می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد که در هنگام پرواز کردن چرت بزنند.

طبق گفته میلر، پرندگان و دلفین‌ها، از تکنیک خواب نیمه مغزشان برای اهداف مختلفی استفاده می‌کنند. مثلا در یک دسته از پرندگان، بسیاری از آنها که خارج از گروه هستند، چشمی که به سمت دیگر است را برای محافظت از دسته باز نگه می‌دارند تا شکارچیان احتمالی را زیر ذره‌بین داشته باشند؛ اما دلفین‌ها برعکس این عمل می‌کنند و در هنگام خواب، چشمی را که رو به سمت گله است باز نگاه می‌دارند تا از هرگونه جدایی و فاصله احتمالی اجتناب کنند.

امابعید به نظر می رسد که همه آب باز سانان، توانایی خواب تک نیمکره ای را داشته باشند. برخی از آنها از خواب دو نیمکره ای بهره می‌برند که در آن هر دو نیمکره مغز به خواب می‌رود؛ درست مشابه با انسان‌ها و اکثر پستانداران دیگر.