چهره‌ای برجسته در میان عالمان زمان

استاد خسروشاهی یکی از مصادیق بسیار برجسته این گفتار نورانی حضرت امام صادق (ع) است که «هرکس عالم به زمان خویش شد، مورد هجوم فتنه‌های زمان قرار نمی‌گیرد.» این روایت در بطن و جان خودش، بیانگر یک حقیقت متعالی در متن اندیشه‌های اسلامی و شیعی است: به‌روز بودن یا به تعبیر فلسفی رایج، مدرن بودن؛ به دنبال دنیاهای جدید بودن و نوعی تجدد را در عرصه سنت تعقیب کردن.
به عبارت دیگر، سنت در ذات خود، زاینده تجدد و ادراک زمان خویشتن و اقتضائات آن است. جمله امام صادق (ع) به این معناست که زمان در جوهر خود، بیانگر ظهور مسائل مستحدثه‌ای است و هرکه به این مسائل عالم شد، نه‌تنها از هجوم فتنه‌ها در امان می‌ماند، بلکه می‌تواند کاروان اندیشه را با درک دقیق از تحولات زمین و زمان، به جلو ببرد.

روحانیون و عالمانی که در چنین بستری رشد می‌کنند و ظاهر می‌شوند، تفسیرهای جدید مبتنی بر حقیقت سنت دین ارائه می‌دهند و جهان جدیدی که با پرسش‌های جدید، پاسخ‌های جدیدی می‌طلبد، با این عالمان، مسیر فکری خود را تعیین می‌کند. این نکته مهمی است. مرحوم مطهری، از جمله این عالمان بود. ایشان از طرفی با تکیه بر سنت و از سویی با ورود به فضای دانشگاه و ادراک مسائل جدیدی که فضای آکادمیک آفریده و نیازمند پاسخ‌های جدید است، بیانگر ظهور عالمی شد که از یک سو تکیه بر سنت دارد، از سوی دیگر عالم به زمان است.

"زیرا مصر یکی از حوزه‌های تمدنی جهان اسلام محسوب می‌شود و مصر و ایران در ظهور اندیشه‌های اسلامی نقش برجسته‌ای داشته‌اند"هرکه عالم به زمان شد، کاشف زبان آن زمان هم می‌شود؛ آن‌گاه با وقوف به مسائل زمان و همچنین انتخاب زبانی که بتواند معانی را به مخاطبان منتقل کند، مسیری را ایجاد می‌کند که در قلمروی آن، هم گوهر دین به سلامت می‌ماند و حضور خود را اثبات می‌کند و هم جامعه جدید از اندیشه‌های دینی بهره‌مند می‌شود.

مرحوم خسروشاهی در مدت حضور در واتیکان و سال‌های اولیه انقلاب که هجمه عظیمی علیه مبانی فرهنگی اسلام در جهان مطرح شد، سعی کرد بر بنیاد یک سنت اعتدالی دقیق تا جای ممکن از مشاجرات میان اسلام و مسیحیت بکاهد. ایشان تلاش وسیعی برای ارتقاء مناسبات فرهنگی میان ایران و مصر انجام داد. زیرا مصر یکی از حوزه‌های تمدنی جهان اسلام محسوب می‌شود و مصر و ایران در ظهور اندیشه‌های اسلامی نقش برجسته‌ای داشته‌اند. حال تصور کنید بر اثر برخی سیاست‌های مصر، این دو منطقه فرهنگی چقدر می‌توانستند از هم دور شوند. در این میان، نقش برجسته مرحوم خسروشاهی، درخشان است.

من ایشان را نواندیش و یکی از چهره‌های برجسته عالمان مشرف به زمان در عصر حاضر می‌دانم.

* رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی