گنجینه‌هایی که هرگز پیدا نشدند

تعداد زیادی از گنجینه‌های گرانبها در طول اعصار گذشته ناپدید شده‌اند. این اشیاء تاریخی بیشتر به دلیل سرقت، یا در شرایط خاص دوران جنگ یا بر اثر یک فاجعه و در زمانی که نیروهای نظامی تصمیم گرفتند آن گنجینه‌ها را به عنوان غنیمت توقیف کنند، ناپدید شده‌اند. البته پیش آمده که برخی از این گنجینه‌ها پیدا شده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها هنوز مفقودند.

به گزارش ایسنا، گنجینه‌های تاریخی گمشده‌ای وجود دارد که هرگز پیدا نشده‌اند. تعداد کمی از این آثار به احتمال زیاد نابود شده‌اند، اما ممکن است برخی از آنها هنوز در امان مانده باشند و روزی بازیابی شوند.

"این اشیاء تاریخی بیشتر به دلیل سرقت، یا در شرایط خاص دوران جنگ یا بر اثر یک فاجعه و در زمانی که نیروهای نظامی تصمیم گرفتند آن گنجینه‌ها را به عنوان غنیمت توقیف کنند، ناپدید شده‌اند"«لایوساینس» ‌ در گزارشی به معرفی برخی از این گنجینه‌ها پرداخته است:‌

گنجینه مسروقه آزتک‌ها

امپراتوری «آزتک»ها در مکزیک در اوایل قرن شانزدهم میلادی شاهد رونق بود، اما «موکتِزوما»، حکمران قلمرو «آزتک»ها زمانی که «هرنان کورتس» و دیگر فاتحان اسپانیایی در سال ۱۵۱۹ میلادی وارد قلمرو شدند، ‌ سقوط کرد. آن‌ها «موکتِزوما» را حاکم دست‌نشانده خود کردند، تا اینکه او در سال ۱۵۲۰ میلادی در شرایط نامشخصی درگذشت. «کورتس» و نیروهایش در مواجهه با شورش «آزتک»ها، سعی کردند در ۳۰ ژوئن ۱۵۲۰ میلادی با حجم عظیمی از طلای «آزتک»ها، از پایتخت «آزتک»ها یعنی «تنوچتیتلان» فرار کنند. با این حال یکی از کشتی‌های آنها در کانالی که به «دریاچه تشکوکو» منتهی می‌شد و اکنون خشکیده است، ‌ غرق شد و در نتیجه بسیاری از اسپانیایی‌ها کشته شدند و بخشی از طلاهای آنها نیز از دست رفت.

آن شب برای اسپانیایی‌ها به «La Noche Triste» یا «شب غم» معروف شد. اسپانیایی‌ها چند ماه بعد بازگشتند تا طلاهای از دست‌رفته را بازیابی کنند، اما آنها تنها بخشی از آن طلاها را پیدا کردند.

بخشی از این طلاها اخیراً پیدا شد، هنگامی که یک کارگر ساختمانی یک شمش طلای چندصدساله را در مکزیکوسیتی کشف کرد. با این وجود بحشی زیادی از این گنجینه طلا هنوز مفقود است.

تالار کهربا

«تالار کهربا» در قرن هجدهم میلادی در «کاخ کاترین» ‌ واقع در نزدیکی «سن پترزبورگ» ساخته شد. در ساخت این اتاق از موزائیک‌های طلاکاری‌شده، آینه‌ها و کنده‌کاری‌ها همراه با لوح‌هایی که از حدود ۴۵۰ کیلوگرم کهربا ساخته شده بودند،  استفاده شده بود. اتاق کهربا در سال ۱۹۴۱ میلادی و در طول جنگ جهانی دوم به تسخیر آلمان درآمد و در نتیجه آن، تابلوها و آثار هنری اتاق از آن جدا و به آلمان منتقل شد. پس از آن دیگر اثری از این اشیاء‌ دیده نشد و این امکان وجود دارد که اکنون نابود شده باشند.

تابوت‌دان منکورع

هرم «منکورع» ـ فرعون مصر باستان ـ ‌کوچکترین هرم از اهرام سه‌گانه‌ای است که حدود ۴۵۰۰ سال پیش در «جیزه» ساخته شد.

"البته پیش آمده که برخی از این گنجینه‌ها پیدا شده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها هنوز مفقودند"در حوالی ۱۸۳۰ میلادی بود که «هاوارد وایس» (Howard Vyse)  افسر نظامی انگلستانی اهرام جیزه را کاوش کرد.

«وایس» اکتشافات زیادی در جیزه انجام داد که از جمله‌ آنها به یک تابوت ‌سفید مجلل می‌توان اشاره کرد که در هرم «منکورع» ‌یافت شد. او سعی کرد در سال ۱۸۳۸ میلادی این تابوت را با کشتی تجاری «بئاتریس» به انگلستان بفرستد، اما کشتی در حین سفر غرق شد و تابوت پرزرق و برق را نیز با خود برد. اگر بقایای «بئاتریس» پیدا شود، ممکن است بتوان تابوت باستانی را بازیابی کرد.

تابوت عهد

بر اساس کتاب «تنخ»، «تابوت عهد» ‌ صندوقی بود که لوح‌های حاوی ۱۰ فرمان حکاکی‌شده در آن نگهداری می‌شد. این صندوق در معبدی در شهر قدس (اورشلیم) نگهداری می‌شد که گفته شده توسط سلیمان نبی ساخته شده است. این معبد که گاهی از آن با نام «نخستین معبد» یاد می‌شود، مقدس‌ترین مکان روی زمین برای قوم یهود بود، اما زمانی که ارتشی از بابل باستان به رهبری «نبوکدنصر دوم» این منطقه را فتح و شهر را غارت کرد، این معبد در سال ۵۸۷ قبل از میلاد ویران شد.

مشخص نیست چه اتفاقی برای صندوق عهد افتاده و درباره محل آن مدت‌ها گمانه‌زنی‌ها شده است.

شمشیر هانجو ماسامونه

«هانجو ماسامونه» ‌ یک شمشیر است که گفته می‌شود توسط «گورو نیادو ماسامونه» ساخته شده است که در فاصله ۱۲۶۴ تا ۱۳۴۳ میلادی زندگی می‌کرد و از نظر بسیاری به عنوان بزرگترین شمشیرساز تاریخ ژاپن شناخته می‌شود.

این شمشیر به افتخار یکی از صاحبان آن، یعنی «هونجو شیگناگا» که پس از نبردی در قرن شانزدهم میلادی آن را به عنوان جایزه دریافت کرد، نامگذاری شده است. شمشیر بعداً در اختیار «توکوگاوا ایه یاسو» (Tokugawa Ieyasu) قرار گرفت که پس از پیروزی در یکسری از جنگ‌ها در قرن شانزدهم، نخستین شوگون ژاپن شد.

این شمشیر تا پایان جنگ جهانی دوم، یعنی زمانی که در طول اشغال ژاپن توسط آمریکایی‌ها از بیم استفاده از شمشیر و سایر موارد مشابه علیه آمریکایی‌ها به مقامات آمریکایی تحویل داده شد، از خانواده «توکوگاوا» خارج شد و دیگر اثری از این شمشیر دیده نشد. این احتمال وجود دارد که سربازان آمریکایی شمشیر را به همراه سایر سلاح‌های ژاپنی توقیف‌شده نابود کرده باشند، یا ممکن است شمشیر را به آمریکا منتقل کرده باشند که در این صورت احتمال بازیابی آن وجود دارد.

کتابخانه گمشده تزارهای مسکو

گفته می‌شود «کتابخانه گمشده تزارهای مسکو» ‌ مجموعه عظیمی از متن‌های یونان باستان و دست‌نوشته‌هایی به زبان‌های مختلف را دربرمی‌گرفت. حکمرانان «دوک‌نشین بزرگ مسکو» این کتابخانه را در سال ۱۵۱۸ میلادی ساختند.

ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه «ایوان چهارم» معروف به «ایوان مخوف» که در فاصله ۱۵۳۰ میلادی تا ۱۵۸۴ میلادی زندگی می‌کرد، به نوعی متن‌های این کتابخانه را مخفی کرد. در طول قرن‌ها تلاش‌های زیادی برای یافتن این «کتابخانه مخفی» صورت گرفته است، ‌ اما کاوشگران تاکنون دست خالی باقی مانده‌اند.

"تعداد کمی از این آثار به احتمال زیاد نابود شده‌اند، اما ممکن است برخی از آنها هنوز در امان مانده باشند و روزی بازیابی شوند"صرف نظر از بودن یا نبودن این کتابخانه مخفی، تعدادی از متون باستانی نوشته‌شده به زبان یونانی و سایر زبان‌ها در آرشیوهای مسکو و سن پترزبورگ باقی مانده است.

جواهرات سلطنتی ایرلند

بر اساس آنچه «وماس اوریوردان» (Tomás O'Riordan)،  مورخ و مدیر پروژه در دانشگاه کالج کورک، در مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مجله «تاریخ ایرلند» منتشر کرده است، جواهرات سلطنتی ایرلند که در سال ۱۹۰۷ میلادی از «قلعه دوبلین» ربوده شدند، در هیچ مراسم تاجگذاری استفاده نشده و در تاجی نیز به کار نرفته‌اند. این جواهرات شامل یک «نشان سینت پاتریک» و یک سنجاق با الماس و پنج گردنبند طلا بودند.

در زمان خلق این جواهرات سلطنتی در سال ۱۷۸۳ میلادی، ایرلند تحت کنترل بریتانیا بود. این جواهرات از ۳۹۴ سنگ برگرفته از جواهرات ملکه شارلوت و «نشان گرمابه» ساخته شده بودند. ملکه شارلوت همسر پادشاه جورج سوم بود. به گفته «اوریوردان» در این جواهرات، روپیه‌هایی از یک امپراتور مغول و احتمالاً سنگ‌های قیمتی ارائه‌شده توسط سلطان ترکیه نیز وجود داشت.

این جواهرات سلطنتی در یک کتابخانه نگهداری می‌شدند و امنیت ضعیف در نگهداری به سرقت این جواهرات منجر شد.

هنوز مشخص نیست چه کسی جواهرات را دزدیده و چه اتفاقی برای آنها افتاده است.

اشعار گمشده سافو

«سافو»، شاعر یونانی که در قرن هفتم قبل از میلاد زندگی می‌کرد، به نوعی «شکسپیر» روزگار خود بود. این زن از احترام زیادی در بین یونانیان باستان برخوردار بود و به عنوان یکی از برترین شاعران شناخته می‌شد. متاسفانه شعرهای کمی از او تاکنون باقی مانده است.

با این حال، در سال ۲۰۱۴ میلادی بخش‌هایی از دو شعر از «سافو» که پیش‌تر کشف نشده بود، توسط «درک آبنیک»، یک متخصص در دانشگاه آکسفورد آشکار شد. «سافو» در یکی از این شعرها در مورد برادرانش صحبت می‌کند و در شعری دیگر از عشق نافرجام می‌گوید.

با این حال منشاء این دو شعر آشکار نشد و در حال حاضر مشخص نیست که این اشعار دقیقاً از کجا آمده‌اند.

گنجینه اسقف متوفی

در سال ۱۳۵۷ میلادی یک کشتی به نام «سائو ویسنته» (São Vicente) از لیسبون در پرتغال به سمت «اوینیون» در فرانسه حرکت کرد و گنجینه‌هایی را حمل می‌کرد که به اسقف لیسبون به نام «Thibaud de Castillon» که به تازگی درگذشته بود، تعلق داشت. این گنجینه شامل طلا، نقره، انگشتر، جواهرات، بشقاب‌های نفیس و حتی محراب‌های قابل حمل بود.

"آن‌ها «موکتِزوما» را حاکم دست‌نشانده خود کردند، تا اینکه او در سال ۱۵۲۰ میلادی در شرایط نامشخصی درگذشت"در حالی که کشتی «سائو ویسنته» در نزدیکی اسپانیای امروزی در حال حرکت بود، مورد حمله دو کشتی دزدان دریایی به شدت مسلح قرار گرفت که خدمۀ آنها، گنج این کشتی را تصرف کردند.

اعضای یکی از آن دو کشتی دزدان دریایی بعد از توقف، دستگیر شدند. با این حال به نظر می‌رسد دیگر کشتی دزدان دریایی فرار کرده باشد و سرنوشت خدمه کشتی و گنجینه مسروقه مشخص نیست.

قضات عادل

نقاشی «قضات عادل» بخشی از «محراب خنت» و یک اثر هنری قرن پانزدهم میلادی است که توسط «هوبرت» و «یان ون آیک» در کلیسای جامع سنت باوو در خنت واقع در بلژیک خلق شد. این نقاشی چندین سوارکار را به تصویر می‌کشد که هویت آنها نامشخص است.

این نقاشی در سال ۱۹۳۴ میلادی ربوده شد و از آن زمان تاکنون هرگز پیدا نشد. بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۳ در «گاردین» منتشر شده است، در گذر زمان سرنخ‌های جدیدی درباره این سرقت کشف شده است و پرونده سرقت این نقاشی که اکنون بیش از ۲۰۰۰ صفحه است همچنان باز باقی مانده است.

انتهای پیام