مادر رضا حقیقت‌نژاد از رنج ربوده‌ شدن پیکر فرزندش می‌گوید

رادیو فردا - ۵ آبان ۱۴۰۱

بیگم‌جان رئیسی، مادرِ رضا حقیقت‌نژاد، با انتشار یک پیام ویدئویی ضمن تأیید خبر ربوده‌ شدن پیکر فرزندش توسط مأموران جمهوری اسلامی در فرودگاه شیراز، خواستار رسانده‌ شدن صدایش به مردم کشور شد.

خانم رئیسی در این ویدئو که روز پنج‌شنبه، ۵ آبان، منتشر شد، می‌گوید این پیام مادری است که شش سال است فرزندش را ندیده و از شش ماه دوره بیماری او نیز بی‌اطلاع بوده است و اکنون مأموران حکومتی پیکر فرزندش را به‌رغم صدور اجازه قبلی برای تدفین، ربوده و تحویل خانواده نداده‌اند.

دیروز گزارش شد که مأموران اطلاعات سپاه پاسداران روز چهارشنبه چهارم آبان پیکر رضا حقیقت‌نژاد، خبرنگار رادیو فردا، را پس از انتقال به ایران ربوده و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.

Embed

share

پیام ویدئویی مادر رضا حقیقت‌نژاد

Embed

share

The code has been copied to your clipboard.

ارسال به فیس‌بوک
ارسال به توئیتر

The URL has been copied to your clipboard

No media source currently available

۰:۰

۰:۰:۳۴

۰:۰

لینک مستقیم

240p | ۱/3MB
360p | ۱/7MB
480p | ۲/6MB

ربایش پیکر این روزنامه‌نگار سرشناس در حالی اتفاق افتاده است که پیشتر مجوز دفن جنازه او در زادگاهش صادر شده بود.

رضا حقیقت‌نژاد بامداد روز ۲۵ مهر و پس از یک دوره دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان، در بیمارستان شاریته برلین درگذشت و روز سوم آبان پیکر او برای دفن در ایران به کشور منتقل شده بود.

اطلاعات رسیده به رادیوفردا حاکی است که خانواده آقای حقیقت‌نژاد تحت فشار قرار گرفته‌اند تا پیکر او را در قبرستان دیگری دفن کنند، ولی خانواده در برابر این خواسته مقاومت می‌کنند و جنازه همچنان در اختیار نیروهای امنیتی است.

در همین حال، جیمی فلای، رئیس رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی در بیانیه‌ای اقدام نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در ربودن پیکر رضا حقیقت‌نژاد و آزار و اذیت خانوده او را «شرم‌آور و نفرت‌انگیز» توصیف کرده است.

جیمی فلای اضافه کرد: «رضا روزنامه‌نگاری زبردست، مشتاق آزادی و عدالت برای هموطنان ایرانی‌اش بود و تا آخر قهرمان بی‌صداها بود. خانواده او مستحق این هستند که بتوانند پسر و برادر خود را بدون آزار و اذیت حکومت به خاک بسپارند.»

رضا حقیقت‌نژاد از شش ماه پیش متوجه بیماری سرطان روده بزرگ و متاستاز آن به کبد خود شد و معالجاتش را در پراگ در جمهوری چک و سپس در برلین آلمان پی گرفت، اما به‌رغم جراحی روده و شروع شیمی‌درمانی، نهایتاً کبد و کلیه‌های او از کار افتاد و درگذشت.

بیشتر در این باره: