چرا در میان اهل بیت(ع) فقط امام حسین(ع) اربعین دارند؟

در کتاب « مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد و سِلاحُ الْمُتَعَبّد یا المِصباحُ الکَبیر» تألیف شیخ طوسی، در روایتی از امام حسن عسکری آمده است: «زیارت او در آن روز ، یعنی اربعین مستحب است و از ابی محمد، حسن بن علی عسکری(ع) روایت است که فرمودند: علامت مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز خواندن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، نهادن پیشانی بر خاک و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.» و در کتاب «العقد النضید والدر الفرید»، مفضل بن عمر می گوید: «امام صادق(ع) نشسته بودند. ابونصیر و صفوان جمال به نزد ایشان آمدند و عرضه داشتند: فدایت شویم، ما را به (نشانه) شیعیانتان راهنمایی بفرما. آن حضرت(ع) پاسخ دادند: شیعیان ما نشانه های مختلفی دارند. به حضرت(ع) عرضه کرد: فدایت شوم به چه نشانه ای شناخته می شوند؟ (حضرت ضمن شمردن چند نشانه) فرمودند: به سخاوت و... و زیارت اربعین.» 

از آن جایی که مصیبت اباعبدالله الحسین(ع) برای هیچ امام و پیامبری در تاریخ اسلام رخ نداده است.

از اینرو، مصیبت سیدالشهداء (ع) از همه مصیبت ها بزرگ تر و سخت تر بوده است.