اینجا محله طیب و رجبعلی خیاط است/ روایت زلالی مردم «دروازه غار»

مرتضی منشی کارگردان مستند «دروازه غار» که این روزها به صورت اینترنتی در حال اکران است در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این مستند گفت: ما تاریخچه محل دروازه غار را در این مستند با رویکرد مثبت به تصویر کشیدیم، چون در مورد این محله مستندهای زیادی ساخته شده که بیشتر آنها وجوه منفی، تاریک و آسیب‌های اجتماعی آنجا را نشان داده‌اند، البته ما در مستند «دروازه غار» منکر این وجوه منفی نبوده‌ایم، در فیلم هم به صورت غیرمستقیم نشان داده‌ایم که این منطقه مبتلا به مشکلات بسیاری است، اما سعی کرده‌ایم وجوه مثبت آن، عیاری و جوانمردی و تاریخچه غنی که محله دارد را پررنگ‌تر کنیم.

وی ادامه داد: مثلاً روایت‌هایی از شخصیت‌های برجسته محله مثل رجبعلی خیاط، طیب حاج رضایی و… ارایه دادیم. در کنار این موضوع بافت قدیمی محله، زندگی گودنشینی ایام دور و… را نیز به تصویر کشیدیم برای این قسمت‌ها از تصاویری استفاده کردیم که چندان دیده نشده‌اند البته ما به سختی توانستیم این آرشیو را به دست بیاوریم.

این کارگردان مطرح کرد: ما فکر کردیم این موضوعات مسکوت مانده، این محله تاریخچه قدیمی داشته، محله غنی‌ای از نظر تاریخی بوده و بزرگانی داشته اما به گونه‌ای در حق این منطقه ظلم شده است، مثلاً من مدتی در دروازه غار کار می‌کردم و دیدم که هرچند مشکلاتی در این محله وجود دارد ولی مردم این منطقه زلالی و شفافیتی دارند که به آنها علاقه‌مند شدم و خواستم به گونه‌ای به آنها ادای دین کرده باشم. به همین دلیل این مستند را ساختم تا این همه نسبت به اهالی آنجا نگاه منفی وجود نداشته باشد، البته نخواستم حقیقت را تحریف کنم. ما در مستند «دروازه غار» هم در لفافه به مشکلات پرداخته‌ایم ولی نخواستیم حادنگری و آن را تبدیل به مستندی جشنواره‌پسند کنیم، فکر کردم این رویکرد جذاب نیست و در شرایط فعلی امید هم لازم است.

وی گفت: من نمی‌خواهم قضیه را سیاسی کنم و خودم را متمایل به جناح خاصی جلوه بدهم ولی در حال حاضر می‌بینیم که شبکه‌های خارجی به تهران قدیم استناد می‌کنند و می‌گویند چقدر ما در دهه چهل و پنجاه خوشبخت بودیم ولی هیچ‌وقت نشان نمی‌دهند که در همان زمان هم مشکلاتی وجود داشته، همان موقع شاهد پدیده گودنشینی بوده‌ایم، برای مثال برخی در زیرزمین‌هایی سکونت داشتند که هفتاد پله به پایین می‌خورد، ما این موضوعات را در این شبکه‌ها نمی‌بینیم در حالی که تهران در کنار نیاوران و سعدآباد، محله‌های این چنینی هم داشته است.

منشی در پایان اظهار کرد: آنچه در طول ساخت این مستند برای من جالب بود همکاری و همیاری مردم این منطقه بود، ما در محله‌های خوشنام‌تر هم کار کرده‌ایم اما در آن مناطق بیشتر اذیت شده بودیم تا محله دروازه غار. ابتدا که در محله دروازه غار مشغول به کار شده بودیم دستیار فیلمبردار و عوامل نسبت به وسایل نگرانی داشتند که به یکباره کسی هجوم نیاورد و ندزدد ولی اصلاً این اتفاقات رخ نداد، حتی گاهی وسایل ما بنا به غفلت اعضای گروه در صحنه جا می‌ماند ولی اهالی این منطقه اصلاً به وسایل

دست

نزده بودند.